Stuck Together

~Κεφαλαιο 62~

Παρέσας POV

Τις επόμενες δύο μέρες τις πέρασα μέσα στο σπίτι . Δεν έβγαινα καθόλου και ξεκουραζομουν . Είχα να κοιμηθώ καλά πολύ καιρό πλέον εξαιτίας των εφιαλτών. Πάντα βλέπω αυτό το όνειρο ότι με πυροβολούν , ότι με πνίγουν με στραγγαλίζουν . Γενικοτερα προσπάθουν να με σκοτώσουν με οποιονδήποτε τρόπο

Με τον Έκτορα δεν μίλησα παρά μόνο με μερικά μηνύματα και μια κλήση .  Δεν του έχω πει ακόμα ότι θα φύγω για Αγγλία .

Οι γονείς μου είναι πολύ ενθουσιασμένοι που θα φύγω μαζί τους . Τους παρακάλεσα να μην ακόμη τίποτα στην Αριάδνη διότι θα το μάθαινε εκείνος . Καλύτερα να το μάθει από μένα πρώτα . Η πιθανότητα να μην το πάρει καλά είναι μεγάλη .

Την προσοχή μου αποσπά η πόρτα η οποία ανοίγει απότομα και εμφανίζεται μια ξέφρενη Μιχαέλα και ένας Άλεξ

" Κολλητουλα " κυριολεκτικά τσιριζει η Μιχαέλα και με αγκαλιάζει μαλακά . Σηκώνομαι όρθια να χαιρετήσω τον Άλεξ και εκείνος βάζει το χέρι του γύρω από τον ώμο μου

" Τι κάνετε εδώ ;" Ρωτάω ήρεμα αφού καθήσω στο κρεβάτι ξανά

" Ήρθαμε να σε δούμε . Σου φεραμε σοκαλατες και άλλα γλυκά για καλή ανάρρωση . Τα αφήσα στην κουζίνα !" Λέει και χαμογελάει

" Για πείτε τα νέα από το σχολείο " ρωτάω και αρχίζουν να λένε όλα τα κουτσομπολιά που κυκλοφορούν .

" Και το αποκορύφωμα ; Η Ναταλία πήρα διημερη αποβολή επειδή έπαιξε μπουνιές με μια άλλη κοπέλα από τα άλλα σχολεία " λεει η Μιχαλεα τελειώντας και γελάω . Φαντάζομαι τα ξανθά άχυρα που έχει για μαλλιά να μοιάζουν με φωλιά και την μάσκαρα να έχει τρέξει

" Για πες εσύ , πότε θα έρθεις πίσω στο σχολείο " ρωτάει η Άλεξ και με κοιτάζουν και οι δύο περιμένοντας μια απάντηση

Αμαν , άρχισαν τα όργανα

Στραβοκαταπινω και κοιτάω τα χέρια μου . " Εμμ να δεν ...." Κομπιαζω και με κοιτάνε μπερδεμένα

" Δ..δεν....ν θα έρθω " λέω επιφυλακτικά και με κοιτανε και οι δύο μπερδεμένοι ,όμως η Μιχαέλα σαν καταλαβαίνει παρά πάνω και αλλάζει η έκφραση της

" Τι ακριβώς εννοείς ;" Ρωταει αλλά είμαι σίγουρη ότι ξέρει την απάντηση