Stuck Together

~Κεφαλαιο 61~

Παρέσας POV

Μέτα από μια μισή βδομάδα πήρα εξητηριο . Μαζί μου ήταν οι γονείς μου και φυσικά ο Έκτορας .

Δεν είχε φύγει σχεδόν καθόλου από δίπλα μου παρόλο που του έλεγα να πάει να κοιμηθεί σαν άνθρωπος . Ευτυχώς τον έπεισα να πηγαίνει σχολείο αλλιώς θα έμενε από απουσίες

" Θα πάμε μαζί ;" με ρώτησε . Κοίταξα τους γονείς μου .

" Βασικά λέγαμε να έρθεις σπίτι για όσο θα είμαστε εμείς εδώ " είπε η μαμά μου και συμφώνησαν μαζί της . Οι γονείς του Έκτορα είχαν γυρίσει κ;ι εκείνοι Ελλάδα και δεν θα ήταν ωραίο να είναι μέσα στα πόδια τους .

" Μπορείς να με πας τότε να μαζέψουμε τα ρούχα μου " του είπα ενώ έμπλεξα τα χέρια μας

" Πάμε τότε " είπε

Μπήκαμε στο αμάξι και έβαλε μουσική . Πήγαινε αργά . Η διαδρομή ήταν σιωπηλή αλλά όχι άβολη . Απολαμβανα τις στιγμές που είχαμε μαζί .

Σιγοτραγουδουσα τους στοίχους ενός πολύ γνωστού τραγουδιού ενώ κοιτούσα έξω . Ο Έκτορας με κοίταξε χαμόγελοντας ελάχιστα και έβαλε το χέρι του πάνω στο πόδι μου , μια κίνηση που δεν κάνει συχνά .

Έβαλα τα χέρι μου πάνω από το δικό του και έμπλεξα τα δάχτυλα μας . Όταν φτάσαμε στο σπίτι του ,χαιρέτησα τους γονείς του και πήγαμε κατευθείαν στο δωμάτιο μου . Πήρα ρούχα διάρκειας μιας βδομάδας ,αφού οι διακοπές του Πάσχα ήταν αυτή την βδομάδα .

" Δεν θέλω να φύγεις " είπε ενώ καθόταν στο κρεβάτι μου , με την πλάτη πάνω στον τοίχο .Για λίγο οι έκφραση του έδειχνε ότι δεν εννοούσε μόνο την προσωρινή αποχώρηση μου από το σπίτι του αλλά δεν είμαι και σίγουρη . Ανέβηκα στο κρεβάτι με προσοχή να μην τραβήξω τα ράμματα μου και κάθησα πάνω του

" Το ξέρω αλλά δεν θα είναι για πολύ " είπα σιγανα . Αμέσως πέρασαν απο το μυαλό μου όλα τα γεγονότα του τελευταίου καιρού . Τα μάτια μου άρχισαν να θολώνουν .

" Μην κλαίς , μωρο μου . Όλα θα πάνε καλά " είπε και με τράβηξε πάνω του , αγκαλιάζοντας με . Έβαλα το κεφάλι μου στην λακούβα του λαιμού του και πήρα μια βαθιά ανάσα . Το άρωμα που τόσο καιρό έχω αγαπήσει εισχώρησε στα ρουθούνια μου .

" Πολύ σαπουνόπερα έχει γίνει αυτή η ιστορία " είπα γελοντας ενώ απομακρύνα το κεφάλι μου . Γέλασε και εκείνος με ένα από τα πιο ωραία του χαμόγελα