Παρέσα POV
Μπήκαμε στην κουζίνα και η κυρία Φρόσω τελείωνε το φαγητό . Μύριζαν ρεβύθια.
"Γεια σας κυρία Φρόσω . Τι μαγειρευτε; " Ρώτησα ενθουσιασμένη ευχόμενη να είναι ρεβύθια. Ναι μου αρέσουν τα ρεβύθια.
"Ρεβύθια " απάντησε με ένα χαμόγελο και άρχισα να ζητοκραβγαζω . Τα ρεβύθια ήταν η σπεσιαλιτέ της γιαγιάς Παρασκευής . Ήταν η αδυναμια μου αλλά πέθανε όταν ήμουν 11 .
"Ωραία πάω πάνω να αλλάξω και να αφησω τα πράγματα μου και έρχομαι να φάω" είπα ενθουσιασμένη
Ανέβηκα πάνω και άλλαξα σε άνετα ρούχα έπλυνα και τα χέρια μου . Ο Έκτορας ήταν άφαντος από τη στιγμή που μπήκαμε σπίτι .
Μπήκα στο δωμάτιο του και τον βρήκα να ξαπλώνει στο κρεβάτι με τις παλάμες στο πρόσωπο του . Και το σημαντικότερο ; Ήταν χωρίς μπλούζα ,μόνο με το μαύρο τζιν . Άφηνε σε κοινή θέα τους 8 κοιλιακούς του .
Γιατί, τους μετρήσες ;
Ναι τους μέτρησα . Έχει και V.
Ξεροκαταπια και μπήκα μέσα
" Θα έρθεις να φάμε ;" Τον ρώτησα σιγανα . Γύρισε να με κοιτάξει και χαμογέλασε ήρεμα . Σκεφτόταν αυτό που σκεφτόμουν και εγώ
" Τι ήθελε στο σχολείο ;" Ρωτησα και σηκώθηκε . Με πλησίασε και με κοίταξε . Έβαλε μια τούφα πίσω από το αυτί μου και είπε σιγανα
" Δεν ξέρω μικρή . Μάλλον ήθελε να πουλήσει στον Αντώνη" είπε
" Άντε πάμε να φαμε " ανακοίνωσε σε μια προσπάθεια να αλλάξει το θέμα
"Μπλούζα δεν θα βάλεις ;" Ρώτησα ειρωνικά
" Σε ανάβει το θεαμα , λεμονακι ;" Είπε με αλαζονικό ύφος και χαμογέλασε πονηρά .
" Εε όχι " είπα στα γρήγορα και κατέβηκα τα σκαλιά δύο δυο . Χαιρετησα την κυρία Φρόσω που έφευγε γιατί είχε να πάει και σε άλλα σπίτια . Έβαλα να φάμε και καθήσαμε στον πάγκο-νησι από τον γκρι γρανίτη, ως συνήθως . Τρώγαμε ήσυχα
" Δηλαδή δεν θα έρθεις στη χοροε ;" Ρώτησε ο Εκτορας ξαφνικά
" Όχι " απάντησα μπουκωμενη.
" Ξέρεις υποτίθεται ότι πρέπει να είσαι εκεί γιατί είσαι μέλος του δεκαπενταμελους "
KAMU SEDANG MEMBACA
Stuck Together
Fiksi Remaja" Άμα σε πιασω στα χέρια μου ,Έκτορα , θα σε γδάρω ζωντανό" φώναξα εξαγριωμένη και έτρεξα προς το σαλόνι όπου πήγε ο ηλίθιος αυτού του σπιτιού
