~Κεφαλαιο 26~

303 28 0
                                    

Παρέσα POV

Μπήκαμε στην κουζίνα και η κυρία Φρόσω τελείωνε το φαγητό . Μύριζαν ρεβύθια.

"Γεια σας κυρία Φρόσω . Τι μαγειρευτε; " Ρώτησα ενθουσιασμένη ευχόμενη να είναι ρεβύθια. Ναι μου αρέσουν τα ρεβύθια.

"Ρεβύθια " απάντησε με ένα χαμόγελο και άρχισα να ζητοκραβγαζω . Τα ρεβύθια ήταν η σπεσιαλιτέ της γιαγιάς Παρασκευής . Ήταν η αδυναμια μου αλλά πέθανε όταν ήμουν 11 .

"Ωραία πάω πάνω να αλλάξω και να αφησω τα πράγματα μου και έρχομαι να φάω" είπα ενθουσιασμένη

Ανέβηκα πάνω και άλλαξα σε άνετα ρούχα έπλυνα και τα χέρια μου . Ο Έκτορας ήταν άφαντος από τη στιγμή που μπήκαμε σπίτι .

Μπήκα στο δωμάτιο του και τον βρήκα να ξαπλώνει στο κρεβάτι με τις παλάμες στο πρόσωπο του . Και το σημαντικότερο ; Ήταν χωρίς μπλούζα ,μόνο με το μαύρο τζιν . Άφηνε σε κοινή θέα τους 8 κοιλιακούς του .

Γιατί, τους μετρήσες ;

Ναι τους μέτρησα . Έχει και V.

Ξεροκαταπια και μπήκα μέσα
" Θα έρθεις να φάμε ;" Τον ρώτησα σιγανα . Γύρισε να με κοιτάξει και χαμογέλασε ήρεμα . Σκεφτόταν αυτό που σκεφτόμουν και εγώ

" Τι ήθελε στο σχολείο ;" Ρωτησα και  σηκώθηκε . Με πλησίασε και με κοίταξε . Έβαλε μια τούφα πίσω από το αυτί μου και είπε σιγανα

" Δεν ξέρω μικρή . Μάλλον ήθελε να πουλήσει στον Αντώνη" είπε

" Άντε πάμε να φαμε " ανακοίνωσε σε μια προσπάθεια να αλλάξει το θέμα

"Μπλούζα δεν θα βάλεις ;" Ρώτησα ειρωνικά

" Σε ανάβει το θεαμα , λεμονακι ;" Είπε με αλαζονικό ύφος και χαμογέλασε πονηρά .

" Εε όχι " είπα στα γρήγορα και κατέβηκα τα σκαλιά δύο δυο . Χαιρετησα την κυρία Φρόσω που έφευγε γιατί είχε να πάει και σε άλλα σπίτια . Έβαλα να φάμε και καθήσαμε στον πάγκο-νησι  από τον γκρι γρανίτη, ως συνήθως . Τρώγαμε ήσυχα

" Δηλαδή δεν θα έρθεις στη χοροε ;" Ρώτησε ο Εκτορας ξαφνικά

" Όχι " απάντησα μπουκωμενη.

" Ξέρεις υποτίθεται ότι πρέπει να είσαι εκεί γιατί είσαι μέλος του δεκαπενταμελους "

Stuck TogetherTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang