~Κεφαλαιο 52~

254 23 0
                                    

Παρέσα POV

Έτρεχα και έτρεχα και έτρεχα να ξεφύγω . Με κυνηγούσαν .

Έστριψα σε ένα τυχαίο στενάκι και βγήκα σε έναν παράδρομο . Έψαχνα έναν τρόπο διαφυγής . Αλλά τίποτα . Συνέχισα να τρέχω σαν τρελή μέχρι που είδα ένα παρκάκι .

Μπήκα μέσα . Πήγα στην παιδική χαρά και κάθησα σε ένα παγκάκι προσπαθώντας να καμουφλαριστω με το πλήθος . Μπροστά μου ήταν μια μαμά που κουναγε το παιδί της στην κούνια .

" Ψηλότερα μαμαα" φώναζε εκείνο ενθουσιασμενο . Ξαφνικά η κυρία έμοιαζε γνώριμη . Υπερβολικά γνώριμη .

Σταμάτησε την κούνια και με κάρφωσε με το βλέμμα της .

Ήταν η μαμά μου

Ένας άντρας την πλησίασε και έβαλε την άκρη του σιγαστήρα στον κρόταφο της . Το παιδάκι με κοίταζε με ένα νεκρο βλέμμα . Σηκώθηκα όρθια και έτρεξα προς το μέρος τους όταν ο άντρας έστρεψε το πιστόλι προς εμένα και πάτησε την σκανδάλη

Ένιωσα να πέφτω χωρίς σταματημό , στο κενό .









































Πετάχτηκα έτοιμη να ουρλιαξω . Κοίταξα τριγύρω . Ήμουν στο δωματιο μου .

Και είχα πέσει στο πάτωμα . Σηκώθηκα με τα χίλια ζόρια και κατευθυνθηκα προς το μπάνιο του δωμάτιου . Μπηκα μέσα και άνοιξα το φως .

ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ;

Ουψ

Τίποτα

Εγώ είμαι

Η χθεσινή μάσκαρα είχε σχηματισει μαύρους κύκλους γύρω από τα μάτια μου και είχε τρέξει στα μάγουλα μου σαν .... Σαν να εκλαιγααα;

Μάλλον στον ύπνο μου . Πλύθηκα και έκανα καλά ένα ντουζ . Άνοιξα το παράθυρο να μπει καθαρός αέρας και ανοιξα το ινσταγκραμ

Είχα κάμποσα μηνύματα από κάμποσους ανθρώπους οι οποίοι μου ευχοντουσαν χρόνια πολλά , να τα εκατοστήσεις κλπκλπ. Μερικοί είχαν ανεβάσει μέχρι και ιστορίες με φωτογραφίες που είχαμε μαζί .

Απάντησα σε όλα τα μηνύματα και είδα όλες τις ιστορίες μια μια . Ανέβασε ο Άλεξ μια που τρώγαμε παγωτό μετά από έναν αγώνα . Ήταν Νοέμβριος και μετά θυμάμαι πως με πονούσε ο λαιμός μου

Η Μιχαέλα ανέβασε την παλιά φωτογραφία που είχαμε μαζί και μετά μια άλλη ασχολιαστη . Πιο χάλια πεθαινεις  . Τρεις λέξεις θα πω . Νερό μαλλιά και τσιριδες .

Τέλος το τελευταίο άτομο που περίμενα να ανεβάσει ήταν ο Έκτορας. Ανέβασε μια φωτογραφία που προφανώς είχε τραβήξει χωρίς να το ξέρω . Έπαιζα PS4 κοιτούσα την οθόνη και γελούσα .

Ωωω μωρέ

Το θυμήθηκε

Ή είδε τα στορυ και του το υπενθύμισαν . Όπως στο φεισμπουκ ένα πράγμα .

Ο χρήστης τάδε έχει γενέθλια σήμερα




Ντύθηκα χαλαρά και κατέβηκα τις σκάλες . Με το που μπήκα στην κουζίνα η κυρία Φρόσω έπεσε πάνω μου και άρχισα ένα με φιλάει

" Χρόνια πολλά κοριτσάκι μου να σε χαιρόμαστε . Πολύχρονη και σιδερένια " άρχισε να λέει ενω δεν με είχε αφήσει από την αγκαλιά της .

" Ευχαριστώ πολύ " είπα και κοίταξα τον πάγκο όπου υπήρχαν κρέπες .

" Κανατε κρέπες ; " Ρώτησα ενθουσιασμενα και με απελευθέρωσε από την αγκαλιά της .

" Λοιπόν εγώ τώρα φεύγω γιατί έχω να πάω και σε άλλα σπίτια . Ελπίζω να περάσεις υπέροχα σήμερα ." Είπε και βγήκε από το σπίτι .

Τότε δύο χέρια τυλίχτηκαν γύρω από τη μέση μου . Χαμογέλασα ελαφρά . Γύρισα να τον κοιτάξω και με αγκάλιασε

" Χρόνια πολλά μωρό μου " είπε στο αυτί μου και εγώ χαζογελασα . Με φίλησε γλυκά αλλά και κτητικά . Βάθυνε το φιλί και εγώ ένιωθα ότι χανομουν . Οι αίσθηση ήταν υπέροχη. Οι πεταλούδες στο στομάχι μου έκαναν πάρτυ ενω η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά . Απομακρύνθηκα για να πάρω ανάσα όπως και εκείνος .

" Πάμε να φάμε για να σου δώσω το δώρο σου μετά " είπε

" Μου πήρες δώρο ; Δεν χρειαζόταν " είπα και το εννοούσα . Δεν χρειάζεται να ξοδεύετε για εμενα . Όχι ότι με πειράζει απλά νιώθω λίγο άβολα

Με τράβηξε από το χέρι και καθήσαμε στην τραπεζαρία για αλλαγη .

Stuck TogetherOnde histórias criam vida. Descubra agora