Stuck Together

~Κεφαλαιο 64~

Παρασκευής POV

Ο κρυος αερας με χτύπησε όταν βγήκα έξω από το μαγαζί . Έψαξα να τον βρω αλλά ήταν σκοτεινά . Το μόνο φως προερχόταν από το μαγαζί μέσα .

" Έκτορα !" Φώναξα και προχώρησα προς το πάρκινγκ . Είδα το αμάξι του να κάνει όπισθεν και να βγαίνει από την θέση του .

" Έκτορα !" Φώναξα ξανά και άρχισα να τρέχω αλλά τα τακούνια δεν βοηθαγαν και πολύ . Έβγαλα της γόβες με ευκολία και αρχισα να τρέχω ξυπόλητη ενώ το αμάξι απομακρυνόταν γρήγορα . Τα δάκρυα μου έτρεχαν πλέον σαν ποτάμι και φώναξα θυμωμένα .

Άνοιξα το κινητό μου και τον πήρα τηλέφωνο τουλάχιστον τρεις φορες . Και τις τρεις μου το έκλεισε . Άνοιξα τα μηνύματα και άρχισα να πληκτρολογώ.
" Άφησε με να σου εξηγήσω " έγραψα και το μήνυμα εστάλη αλλά δεν έλαβα απάντηση . Έκατσα έξω τουλάχιστον άλλα δέκα λεπτά για να ηρεμήσω . Τσεκαρα το μακιγιάζ μου που είχε μουτζουρωθει λίγο . Μπήκα μέσα στο μαγαζί και κατευθύνθηκα προς το μπάνιο . Έβαλα τις γόβες μου και σκούπισα το μακιγιάζ που είχε τρέξει στις άκρες . Ξανακοίταξα το μήνυμα ενώ ήθελα να του στείλω για να τον βρισω αλλά το μετάνιωσα

Πήρα μια βαθιά ανάσα και γύρισα στο τραπέζι όπου όλοι με κοιτούσαν . Μάλλον κατάλαβαν ότι έφυγε γιατί δεν έκαναν ερωτήσεις αλλά δεν μπόρεσα να μην προσέξω το ειρωνικό βλέμμα της Ναταλίας .

Η αριαδνηε κοίταξε απολογητικά αλλά άμα έλεγα τίποτα είμαι σίγουρη πως θα έκλαιγα .

Τις επόμενες δύο ώρες τις πέρασα στην καρέκλα μου κοιτοντας είτε το κινητό μου είτε το χέρια μου . Δεν αγκιξα το ανοστο φαγητό και δεν έκανα καμία προσπάθεια να μιλήσω με κανέναν . Όταν επιτέλους φτασαμε στο σπίτι μπήκα στο δωμάτιο μου και πέρασα την νύχτα σχεδόν άυπνη , αν εξαιρέσουμε το δυωρο που με πήρε ο ύπνος αλλά ξύπνησα εξαιτίας ενός εφιάλτη .

Έμεινα ξυπνια μεχρι το πρωί ώσπου αποφάσισα να πάω να καθήσω στο σαλόνι όταν βγήκε ο ήλιος στις 7:30 το πρωί . Έκατσα στον καναπέ και κοίταζα το ταβάνι

Γύρω στις 8:30 σηκώθηκαν οι γονείς μου και ετοιμάστηκε το πρωινό . Ίσα ίσα που ακούμπησα τα δημιατριακα μου

" Τι έγινε εχθές ,βρε αγάπη μου " είπε η μαμά μου

" Τίποτα ,απολύτως τίποτα. Απλά έφυγε και δεν του μίλησα καν " είπα και κοίταξα τον μπαμπά μου