Naar kantoor

245 3 1
                                    

POV : Tineke Schilebeeckx

Ik werd wakker. Tot mijn verbazing heeft Koen goed kunnen slapen vannacht, gister was best heftig voor hem. Ik keek op de wekker 10:58, al zo laat!? Ik keek naast me en zag dat Koen nog vredigag te slapen. Ik besloot om me alvast klaar te maken en het ontbijt te maken.
Ik stond op en liep naar de badkamer, poetste mijn tanden, borstelde mijn haar en deed wat make-up op. Trok mijn kleren aan en liep naar beneden.
Barry lag ook nog te slapen in zijn mand.  Een hond lijkt op zijn baasje zeggen ze hè.

Ik dekte de tafel, en besloot op een paar eitjes te koken. Ik keek op de klok in de keuken 11:26, ik liep naar boven om Koen wakker te maken.

POV : Koen Baetens

Er was iemand door mijn haren aan het wrijven. "liefje wakjer worden" hoorde ik het was Tineke. Ik opende mijn ogen en zei "Goeiemorgen schat", en gaf haar een kus. "Kom slaapkop ik heb ontbijt gemaakt" zei Tineke, ze stond op en trok deker van mij af. "Alleé das koud!" Riep ik. "Och arme" grinnikte Tineke, "ik krijg jou nog wel" zei ik.
Ik stond op uit mijn bed en trok wat kleren aan. En liep naar beneden.
En jawel, Tineke had een mooi en lekker ontbijtje klaargemaakt. Ik liep naar Tineke toe en zei "je bent een schat" ik gaf haar een kus. Oppeens begon Barry te blaffen. We begonnen te lachen.

We gingen aan de tafel zitten. En begonnen te eten. "Wat wil je doen vandaag?" Vroeg Tineke plots. "Uhmmm geen idee?" Zei ik. We aten verder. Toen we klaar waren stond ik op en pakte de borden op en stopte het in de vaatwas.
Tineke was in de zetel gaan zitten, ik ging naast haar zitten. "Zeg Koen?" Zei ze plots. Ik knikte "Weet de chef hiervan, aangezien hij de zaak van u moeder gedaan heeft." Vervolgde ze haar zin. "Uhh nee" zei ik. Ik besefde me nu pas dat hij dit eigenlijk wel moest weten, aangezien hij allereerst de zaak hreft afgehandeld en daarna mij heeft opgevangen.

POV : Tineke Schilebeeckx

"Ik ga naar kantoor, ga je mee?" Zei Koen plots, terwijl hij opstond. "Uh ja.. maar waarom ga je naar kantoor" vroeg ik hem met een niet begrijpende blik. Koen ging terug naast mij zitten. "Nou kijk, de chef heeft 17 jaar geleden de zaak van mijn moeder afgehandelt, en daarna is hij een aantal maand als een soort van vader voor me geweest, en nu is hij dat nog steeds. Ik moet hem dit vertellen, misschien weet hij wel meer." Zei hij. Ik keek hem begrijpend aan.

Het lijkt me best raar als je leven in zo'n korte tijd heel erg kan veranderen. Eerst je vader kwijtraken, dan mishandeld te worden door je eigen moeder, en dan in 1 keer de chef je vader wordt, en gelijktijdig nog eens in een vreemd gezin te worden geplaatst. En ook nog eens je eigen broer uit het oog verliezen. En er dan nog achter komen dat je broer een bekende Vlaming is.

"Tineke? Kom je nog?" Hoorde ik plots. Ik was blijkbaar ver weg in gedachten. "Ja ik kom" zei ik tegen Koen die al klaar stond om te vertrekken. Ik trok mijn jas aan en liep samen met Koen naar de auto. Koen startte de auto en we reden naar het kantoor.

We kwamen aan en liepen naar binnen. "Koen, Tineke? Wat brengt jullie hier. Hadden jullie geen verlof?" Zei Patrick aan het onthaal. "Uhh ja eigenlijk wel, lang verhaal leg ik nog wel een keer uit" zei Koen. Patrick knikte en wij liepen door naar de bureauruimte. Alleen Floor en Obi zaten er maar. "Hey Tineke!!, lang geleden" zei Floor terwijl ze me omhelsde. "Uhhm Floor het is nog 48 uur geleden dat je me gezien hebt." Zei ik terwijl ik Koen aankeek met een blik van help me. Hij grinnikte, maar liet er niks van merken. "48 uur is lang hoor" zei ze op een toon hoe alleen zij dat kan. Nu  begon ook Obi te grinnikken. Ondertussen was Koen naar Obi gelopen om hem te begroeten met een stevige handdruk.

Koen deed teken van kom nu. Ik liet Floor los en liep achter Koen aan, naar het kantoor van de chef. Koen klopte "binnen" hoorde we, we liepen naar binnen. "Koen? Tineke? Wat brengt jullie hier?" Zei de chef. "Uhh chef Koen moet u iets vertellen" zei ik. "Zet jullie" zei de chef wijzend naar de 2 stoelen voor zijn bureau. We gingen zitten. "Vertel?" Zei hij. "Uhmm.." begon Koen, die duidelijk niet wist hoe hij moest beginnen.

POV : Koen Baetens

Ik haalde diep adem en vertelde alles van voor naar achter. De kist, het boek, de foto's alles. De chef zat me vol verbazing aan te kijken. Ik haalde het boek en de foto's uit mijn rugzak die ik bij me had en legde ze op het bureau. De chef begon te lezen.
Na een laar seconden keek hij me nog verbaasder aan dan dat hij al was. Ik schoof de foto's onder zijn neus. Hij bekeek ze zei uiteindelijk. "En nu wil je je broer zeker terug zien of niet?", ik knikte.

De commissaris was aan het denken dat je aan zijn gezicht zien. "Weet je wat je doet Koen, je plaatst een oproep op de Facebook-pagina van de Politie. En je zet erbij dat je belangrijk nieuws voor hem hebt." Zei hij. "Okay, ik zal er aan beginnen." Zei ik en liep met Tineke naar buiten. En stapten in de auto op weg naar huis. Thuis pakte ik mijn laptop en begon aan het bericht en zette het zodra het klaar was op de Facebook-pagina van de Politie Dilbeek.

De rest van de dag hebben we niet zoveel gedaan, film kijken en het gezellig hebben.

"Dispatch voor ALFA210"Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu