"Dispatch voor ALFA210"

Het was verschrikkelijk....

POV: Eric Beulens

"Ah.. Baetens!" Riep de overvaller "zeg misschien kunt gij mij helpen, ik wil den chef spreken" zei hij terwijl hij opstond "Ja, die staat voor je, zitten" zei Koen, "wacht wat? JIJ?" Riep de overvaller "Ja ik, en nu zitten of ik ga weer weg" zei Koen. Ik en Obi liepen het kantoor uit.

POV : Koen Baetens

"Nou nu ben ik hier, wat wilt je zeggen?" Vroeg ik "Luister Koen, die kerels dat maten van me" begon hij "Namen?" Vroeg ik, hij zuchtte "Jonas, Thomas en Tygo, de drie zonen van de frituurhouder hier om de hoek" zei hij in 1 adem, "Koen?" Zei hij stil "Ja...?" Vroeg ik "Haal me hier weg alsjeblieft, ik kan het niet meer aan. Ik heb spijt van wat ik vroeger gedaan heb, ik wil dit niet meer. Die andere kerels hebben me meegesleurd. Ze hebben me gedwongen, anders zouden ze mijn familie wat aan doen
.... Het spijt me Koen, ik zal alles terugbetalen van wat ik heb gesloopt van je" zei hij.

Okay.... dit had ik ook niet verwacht "Houd dat geld maar, ik heb het niet meer nodig. Maar je moet alsnog je straf uitzitten" zei ik en wou opstaan "Koen alsjeblieft! Ik smeek je om me hier uit te halen" zei hij.

Ik zuchtte "Aangezien je mee hebt gewerkt hieraan, zal ik kijken wat ik kan doen" zei ik en liep weg. Hij mompelde nog iets, maar ik negeerde het even. "Obi, Eric! Naar de frituur handel hier om de hoek, die overvallers zouden de 3 zonen van de eigenaar zijn. Ondervraag die eigenaar" zei ik "Okay" zeiden ze en renden weg.

~4 dagen later~

Robin was er nog altijd niet.
Obi en Eric liepen het kantoor binnen met de eigenaar geboeid. Ik keek ze vragend aan. "Nummer 1 van de 4" zei Tom. "Aha dus hij heeft er ook mee te maken?" Vroeg ik "Ja" zei Eric terwijl hij hem neerzette op de stoel.

~1 uur later~

"Koen!?" Kwamen Eric en Obi mijn kantoor binnen gestormd "ja?" Vroeg ik "Polderweg 48" zeiden ze, dat zei me genoeg ik stond op en pakte mijn jas en liep richting de rest. "Tineke, Niels Polderweg 48, Robin" zei ik, ze knikten en liepen weg.

-Aangekomen bij Polderweg 48-

"Jullie gaan langs daar en wij langs hier en wees voorzichtig!!" zei ik, iedereen ging op positie staan en liep richting het gebouw. Een soort boederij, wat vanaf de buitenkant erop leek dat het op instorten stond. "Koen.... weeks voorzichtig " fluisterde Tineke die achter mij liep, ik knikte "3.2.1" zei ik en trapte de deur in "POLITIE!!" Riepen we allemaal in koor. Er was niemand.... we liepen verder, trapten de 2e deur in, weer niks, 3e deur waar 3 gemaskerde mannen stonden Robin op een stoel vastgebonden. "Koen!?" Riep hij. De overvallers draaiden om, wij met onze wapens op hun gerucht, zij geen wapens, hadden ze eigenlijk geen kansen. "Op je knieen" riep Tineke. Ik zag dat Robin zichzelf probeerde los te maken, maar een paniekaanval kreeg. Ik keek naar Tineke, ze knikte als teken dat ik kon gaan. Ik rende, nog steeds mijn wapen op hun gericht, langs de overvallers naar Robin. "Koen......" zei hij. "Robin, kijk mij aan" zei ik, hij bleef naar beneden kijken "Koen ik kan het niet help!!" Zei hij panikerend. In mijn ooghoek zag ik dat de rest de overvallers in de boeien geslagen hadden.
"Robin, kijk mij aan" zei ik, ik weet niet wat hier gebeurd is, maar hij is helemaal getraumatiseerd. Ik maakte hem los, hij begon hevig om zich heen te slaan "Robin!" Zei ik en greep zijn gezicht, hij keek angstig "Volg mijn adem. In... - -- Uit....In....Uit...." meteen werd hij rustiger "gaat het" Vroeg ik, hij knikte "Okay kom" zei ik en stak mijn hand uit om hem overeind te helpen.

"Verder alles okay?" Vroeg ik, hij knikte. We liepen naar buiten en ik hield de autodeur voor hem open zodat hij in kon stappen. Ik deed de deur dicht en liep richting de anderen "en?" Vroeg Eric "Robin is helemaal getraumatiseerd" zei ik. "Ah Koen!!" Riep er een ontvoerder, Obi trok zijn bivakmuts van zijn hoofd af "Ah Tygo!" Zei ik sarcastisch terug "Jullie kennen elkaar of wat?" Vroeg Eric "Oud klasgenootje" zei ik, Eric knikte.

- terug op kantoor-

"Cava Robin?" Vroeg ik. We zaten in mijn kantoor. Robin was ondertussen bekomen van wat er gebeurd was. "Koen... het was verschrikkelijk" zei hij uit het niets. "Snap ik Robin.. wat is er gebeurd?" Vroeg ik. Hij keek naar beneden en begon te vertellen.