2 vliegen in 1 klap

206 4 6
                                    

~17 weken later~

POV : Koen Baetens

Ik werd wakker vandaag was het 1 september... De dag dat ik te horen kreeg dat mijn vader was overleden, de dag dat mijn moede Niels en mij begon te mishandelen, de dag die mij altijd bij zal blijven.

Ik zuchtte en keek naast mij.

Tineke lag nog te slapen. Ze was 39 weken ver dus kon onze zoon elk moment komen. De Meter en Peter hadden we ook al uitgekozen, Niels en Floor.

Ik stond op en trok wat kleren aan en liep naar beneden, Ik ben blij dat ik alles weer zelf kan, dat had ik een paar maand geleden niet kunnen denken. Barry kwam mij onder aan de trap al begroeten. "Dag vriend!" zei ik en gaf hem wat aandacht. "Morgen Niels!" zei ik tegen Niels die in de zetel zat "Goedemorgen Koen!". 

Plots hoorde in Tineke schreeuwen, Niels en ik renden naar boven en keken wat er was. "Schat wat is er!?" vroeg ik toen ik onze slaapkamer binnen liep. "De baby!" zei ze. Meteen ging er bij mij een knopje in mijn hoofd om. Ik hielp Tineke uit haar bed, en hielp haar wat kleren aan te doen, en hielp haar naar de auto. Ik rende terug naar boven om te tas met alle spullen te halen die we al hadden klaargezet. "Niels wil jij voor Barry zorgen?" vroeg ik "Komt goed Koen ga maar met Tineke mee!"

Ik reed in sneltreinvaart (maar wel veilig) naar het ziekenhuis, binnen werden we meteen geholpen. 

~3,5 uur later~

- Joey Baetens - 

1 september om 11:58 uur
2633 Gram
50 Centimeter

POV : Tineke Schilebeeckx

Daar was hij dan onze zoon, Joey Baetens, Koen en ik zijn dolgelukkig. Hij heeft fel blauwe ogen en bruin haar net als Koen, maar hij heeft mijn neus. Joey lag in Koens armen te slapen. Het zag er heel schatting uit. Koen keek naar mij een glimlachte "Ben je blij?" vroeg hij. "Nee" zei ik, "Nee?" vroeg hij "Nee, ik ben dolgelukkig" zei ik lachend. Koen stond op en gaf Joey aan mij en gaf mij een kus "Ik hou van jullie" zei hij en knielde naast mijn bed. 

POV : Koen Baetens

En toen was de heftigste dag uit je leven ineens de mooiste dag. Tineke en ik zijn ouders geworden, dat is het mooiste wat er in mijn leven kan overkomen. Ik wou dat mijn vader dit kon zien, maar ergens in mijn hart wist ik dat hij er is.

Op dat moment kwam het hele korps inclusief Niels binnen. "Gefeliciteerd broertje" zei hij met de nadruk op 'tje'
"Merci!" Zei ik lachend. "Jij nog geen kinderplannen?" vroeg ik lachend "Koen om kinderen te krijgen moet je met 2 zijn hé" zei hij "Oh ja, of is er iets dat je moet vertellen" zei ik. "Nee Koen nog steeds single" zei hij lachend en probeerde onopvallend een knipoog naar Floor te maken, maar dat mislukte. Tineke die het ook gezien had vroeg "Wat was dat Niels?","Huh wat?" vroeg hij alsof hij van niks wist "Die knipoog" zei Tineke. "oh uhmmm niks" zei hij nogal ongemakkelijk "Is er één verliefd!?" vroeg ik, waardoor iedereen begon te lachen. "Nou ja nee ja!" zei Niels "Op wie!?" vroeg Brigitte. Floor stapte naar Niels. "Op mij!" zei ze trots "Yep!" zei Niels en begon Floor te kussen. Het korps begon te juichen "Nu komt je liedje wel van pas ik ben van't stroate!" zei Tineke. Niels begon te lachen. 

Tineke gaf Joey aan Floor die stond te springen om haar metekindje vast te pakken. "Hij is zo schattig!" zei ze "hij lijkt op Koen ook schattig!" zei Tineke "hoho jij bent er ook nog!" zei ik en gaf Tineke een kus. 

~'s avonds~

Het korps en Niels waren ondertussen al weer naar huis, Joey en Tineke waren aan het slapen. Ik zat in de stoel naast het bed van Tineke, dus besloot ik ook maar de gaan slapen. Ik sloot mijn ogen en viel bijna meteen in slaap.

"Dispatch voor ALFA210"Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu