"Dispatch voor ALFA210"

Die vraag had ik ooit wel verwacht.

POV : Koen Baetens

De begrafenis was geweest, alles was voorbij. Er was bijna niemand op mij, Niels, Tineke en een aantal vrienden na.

Ik heb het achter me gelaten, dat deel van mijn leven is gesloten en komt niet meer terug. Niels reed terug naar huis, terwijl ik en Tineke samen met de kinderen een wandeling in het bos gingen maken. "Papaa kijk eens" zei Joey met een hele grote tak aankwam lopen "das een grote!!" Zei ik. "Papa?" Vroeg hij "ja?" Vroeg ik. "Waarom zijn we eigenlijk nooit bij oma geweest?" Vroeg hij. Tineke die een klein stukje voor ons uit liep draaide om en keek mij aan. Ik keek haar aan niet wetende wat ik moest zeggen. Ik wist dat hij deze vraag ooit ging stellen, maar ik wist niet wanneer.

Na een paar minuten stil de hebben gestaan nam ik het hef in eigen handen en zei "kijk... Oma en papa hadden vroeger ruzie gehad en nu vond papa oma niet meer zo lief." Het op kindertaal uitgelegd te hebben. Joey keek mij aan alsof hij een spook gezien had. "Krijgen mama en ik ook ruzie?" Vroeg hij. "Nee, jij hebt de allerliefste mama die er bestaat" zei ik. Ik keek naar Tineke die ons glimlachend aan zat te kijken. We liepen verder, nou ja eerder terug naar huis... maar dat was nog wel een stukje.

Thuis aangekomen

"Wie wilt er cupcakes bakken?" Vrorg Tineke toen ze Jason en Jimmy in hun bedje had gelegd. "Ikkee!!" Riep Joey en rende naar de keuken. Ik tilde hem op en zette hem op het aanrecht.

Een paar minuten laten zaten Tineke, Joey en ik volledig onder het meel. "Kijk mama, papa is een meelmonster" zei Joey lachend. Op dat moment wreef Tineke het meel in mijn haren "echt wel" zei ze lachend. Ik pakte de meel en maakte Joeys neus wit. "Kijk een klein meelmonstertje" zei Tineke lachend, na nog een tijdje met het meel hebben lopen spelen, zaten de cupcakes in de oven.

"En nu wachten" zei Tineke. Joey ging voor het oven raampje zitten, om te kijken of ze al klaar waren. "Hoelang?" Vroeg hij. "Half uurtje" zei Tineke. Hij zuchtte, ik en Tineke moesten lachen.

POV: Tineke Baetens (Schilebeeckx)

Koen en ik zaten in de zetel "nu dat we toch alleen zijn" begon Koen, ik wist wel welke kant hij op wou. "Koen niet nu, Joey zit in de keuken" zei ik "aww toe nou " zei hij en begon me te kussen. "Koen..." zei ik tussen het kussen door. "Ja..?" Vroeg hij. "Kom op niet nu, vanavond beloof ik" zei ik. "Okay...." zei hij teleurgesteld en ging weer rechtop zitten.

~'s avonds~

POV : Koen Baetens

Ik kwam beneden, ik had Joey in zijn bedje gelegd. Maar Tineke zat niet meer in de zetel zoals ze voor dat ik naar boven ging zat. Sterker nog ze was er niet "Tineke?" Vroeg ik. Geen antwoord, kort daarna voelde ik 2 handen op mijn schouders ik draaide om en zag dat Tineke het was. Ik begon haar te kussen wat uitliep op dat de hele living vol lag met onze kledingstukken. En een hele romantische avond hadden.

~de volgende ochtend~

POV : Koen Baetens

Ik werd wakker, we waren vandaag vrij dus konden we lekker uitslapen. Ik besloot om op te staan en Tineke nog even te laten liggen en beneden een ontbijtje voor haar te maken. Ze was de afgelopen dagen zo zorgzaam in wat er allemaal gebeurd was, dat ik iets terug moest doen. Ik wist dat ze online een jurkje gezien had, maar weer weg geklikt had omdat ze hem te duur vond. Ik heb eergisteren onder werktijd dat jurkje besteld voor Tineke.

"Papa?" Hoorde ik achter mij terwijl ik de eieren in de pan deed "Hey jonge" zei ik en zette hem op het aanrecht "goed geslapen?" Vroeg ik. Hij knikte nog slaperig.

Een paar minuten later waren de eitjes klaar en had ik ze op een bordje gelegd samen met een glas jus d' Orange. "Kom dan gaan we mama wakker maken!" Zei ik tegen Joey, hij rende naar de trap terwijl ik het dienblad optilde en achter Joey aan naar boven liep. Joey opende onze slaapkamerdeur en liep naar binnen "mamaa wakker worden!!" Riep Joey ik begon te lachen. "Jaja... ik ben al wakker" zei ze lachend. Ik zette het dienblad op het bed en ging naast haar zitten. "Oh Koen, dat hoefde je niet te doen!" Zei ze. "Ik heb nog iets voor je" zei ik en pakte het jurkje uit mijn nachtkastje. "Kijk eens" zei ik en gaf het aan haar, het was ingepakt dus ze kon niet zien wat erin zat. "Wat is dit?" Vroeg ze "maak maar open" zei ik. Ze opende het pakje en pakte de jurk eruit. "Omg Koen! Dankjewel!" Zei ze, ze was er duidelijk heel blij mee. Na 5 minuten werden ook Jason en Jimmy wakker. Na een ochtend lekker op bed gezeten hebben, zijn we naar beneden gegaan en zijn we daar in de zetel gaan zitten.

Gewoon een dagje niks doen.