"Dispatch voor ALFA210"

Toestand is kritiek

POV : Roger Berckmans

Ik heb het korps verteld dat Koen in coma ligt. Ze zijn ontzettend erg geschrokken dus heb ik ze een uurtje eerder naar huis later gaan. Vooral Brigitte reageerde heel heftig. 

Ik loop het ziekenhuis binnen, opzoek naar kamer 045. Ik klop op de deur en loop naar binnen, waar Tineke naast Koens bed zit.
Koen was lijkbleek. "Dag Tineke" zei ik. "Dag chef" zei ze. Ik nam plaats aan de andere kant van het bed. Ik zag dat Tineke gehuild had. "Gaat het?" Vroeg ik

POV : Tineke Schilebeeckx

Gaat het vroeg de chef... gaat het, het gaat fantastisch! Mijn vriend ligt in coma, terwijl ik zwanger ben. Wie weet hoelang hij hier nog ligt. 2,3,4,5 weken misschien wel maanden.

"Kan wel beter" zei ik uiteindelijk tegen de chef. "Dat begrijp ik, hij komt er wel door het is een vechter" zei hij. Hij begrijpt het...hij begrijpt het helemaal niet. Er viel een ongemakkelijke stilte

Nu pas drong tot me door dat ik Niels nog moest bellen. Ik pakte mijn gsm en zag dat Niels als verschillende keren gebeld had. Ik stond op en liep de kamer uit. En belde Niels

Niels : Niels Destadsbader

Tineke : Hey Niels het is Tineke hier

Niels : Oh...gelukkig ik dacht dat er iets
gebeurd was...

Tineke : uhh ja... Koen ligt in coma

Niels : Wat!! Wat is er gebeurd??

Tineke : hij is neergeschoten.

Niels : oh...k-kan ik langskomen?

Tineke : ja hij ligt op kamer 045..

Niels : Ok, ik kom eraan.

Tineke : Dankje!

Ik hing op en liep terug naar binnen.
Nog geen 10 minuten later liep Niels binnen. "Hey.." zei hij stil. "Ik uhh ga maar weer naar huis" zei de chef. "Sterkte Tineke" zei hij en liep weg. "Cava wat met u?" Vroeg Niels toen jij over mijn schouder wreef "Kan wel beter" zei ik. "Ik ga even naar buiten" zei ik. Ik liep de kamer uit en liep richting de uitgang van het ziekenhuis.

POV : Niels Destadsbader

Tineke was even naar buiten. Ik keek naar Koen, "kom op maat we hebben u nodig" zei ik. Ik weet Koen is een vechter.
Op dat moment liep Tineke terug binnen ik zag dat ze gehuild had, ik stond op en liep naar haar toe. En omhelsde haar. "Hij komt er wel door geloof mij" zei ik.

Ze begon te huilen. "Ik kan hem niet missen Niels" zei ze zacht. "Snap ik Tineke ik ook niet" zei ik. Ik liet haar los. "Niels?" Vroeg ze. Ik keek op. "Ik ben zwanger" zei ze "w-wat?" Vroeg ik ongelovig. "Ik weet niet wat te doen" zei ze. Ze begon weer te huilen."weet Koen dat je zwanger bent?" Vroeg ik, ze knikte.

We werden verstoord door een hoge piep, ik keek naar Koen en zag op een van de monitoren een lange streep staan. "KOEN!!! NEE" Riepen ik en Tineke tegelijk. Ik drukte op de rode knop, en er stormde verschillende verplegers naar binnen. Ik en Tineke werden naar buiten de kamer geduwd.
Ik begon nu ook te huilen, Tineke kwam naar me toe en gaf me een knuffel.
Een paar minuten later kwam een van de verplegers naar buiten. "We hebben meneer Baetens kunnen redden, maar zijn toestand is kritiek. En er is kans dat dit weer kan gebeuren, zijn hart heeft een flinke klap gehad." zei ze. Ik slaakte een zucht van opluchting, maar ook van teleurstelling. 

POV : Koen Baetens

Ik voelde me zwak, ik wilde mijn ogen openen maar het lukte niet. Ik hoorde stemmen om mij heen. "Kom op Koen" zei iemand het was Niels denk ik. "Tineke als je het niet erg vind ga ik naar huis" zei hij. "Is goed dank je" zei Tineke. Ik hoorde een deur sluiten. "Koentje alsjeblieft we hebben je nodig" zei Tineke. Ik probeerde opnieuw mijn ogen open te doen, weer lukte het niet. Ik voelde dat iemand mijn hand vast pakte. Ik probeerde erin te knijpen, maar ik had geen kracht. Ik voelde dat iemand haar hoofd op mijn  borst legde "ik hou van je Koen" zei Tineke.
En toen werd het stil. Ik viel in slaap.

De volgende ochtend. Ik werd wakker, maar kon mijn ogen nog steeds niet open doen. Ik voelde me zo verzwakt en had hoofdpijn. 

POV : Tineke Schilebeeckx

Ik werd wakker op Koens borst. Ik wou echt dat hij wakker werd, maar wie weet hoelang dit nog gaat duren, weken, maanden!?
Ik stond op en gaf Koen een kus op zijn voorhoofd en liep de kamer uit.