"Dispatch voor ALFA210"

Wat is dit nu weer!?

~2 weken later~

POV : Tineke Schilebeeckx

We zijn nu ongeveer anderhalve week thuis samen met Joey, hij doet het ontzettend goed. Koen die weer terug moest werken voelt zich zo gelukkig als het maar kan en Niels behandeld Joey net alsof het zijn eigen zoon is.

"Tineke?" Hoorde ik plots, het was Niels "je moeder en iemand anders staan voor de deur" vervolgde hij.
Ik heb mijn moeder laten weten dat ik zwanger was 8 maand geleden en 2 weken geleden dat Joey geboren was, maar ik heb niks van haar gehoord.
Ik stond op en liep naar de deur. "Dag mama!", "hey" zei ze. Mijn moeder had sinds kort een nieuwe vriend. Ik vertrouwde hem niet 100%.

Ze liep naar binnen en liep richting Joey. "Oh hij is zo schatting! Sorry dat ik niet eerder ben gekomen, maar ik was druk" Zei ze "Maakt niet  uit" Zei ik, mijn moeder liep naar de keuken, geen idee wat ze ging doen. 

Plots draaide het humeur van Marcel helemaal om en hing er een grimmige sfeer "Van wie is die!?" riep Marcel "Van mij hoezo!?" zei ik, "dat kind, van jou!?" vroeg Marcel "Ja en?" zei ik. "en waar is de vader, heeft hij jou achter gelaten met dat mormel!?" zei Marcel. "Nee die is aan het werk" Zei ik "Aan het werk, je zorgt maar dat dat ding weg is als ik er nog eens ben!?" zei hij op een dreigende toon, "Wat is er mis mee. Dat ik al een kindje heb!?"vroeg ik. "Omdat je veelste jong bent, en die Koen die zal je op een dag ook verlaten" riep Marcel. Hij stond op en liep dichter naar mij toe. 

Voor ik het doorhad sloeg Marcel met zijn hand op mijn wang en nog een keer en nog een keer. Ik wist niet wat hem bezielde totdat hij zijn hand veranderde in een vuist, de tranen stonden in mijn ogen. Ik hoorde mijn moeder schreeuwen dat hij moest stoppen maar dat deed hij niet. Nu wist ik hoe Koen zich jarenlang voelde. Misschien had Marcel toch gelijk, misschien ging Koen wel bij me weg, misschien ben ik wel te jong.

POV : Koen Baetens

Ik kwam thuis, stapte uit de auto en hoorde geschreeuw uit ons huis komen. Ik liep naar binnen, sloot de deur en liep door naar de living, waar ik Marcel op Tineke zag slaan. "Tineke!" riep ik. "Ah kijk is de papa is thuis!" Zei hij. Ik liep richting Marcel, trok hem  bij Tineke weg en hield hem in de houdgreep en zei "Rustig maat!". Hij was hevig aan het tegenwerken. Tineke was aan het huilen. Ik werkte Marcel naar de grond, boeide hem en zei "Liggen blijven!". Ik liep naar Tineke toe die haar hele kaak rood was "Cava?" vroeg ik terwijl ik haar terwijl ik haar omhelsde "Ik zal Robin en Tom bellen om hem op te halen goed?" vroeg ik, Tineke knikte. Ik keek richting de moeder van Tineke die Joey vast had, zij knikte ook als teken dat het goed was. Ik pakte mijn gsm uit mijn broekzak en belde Robin en Tom op. 

10 minuten later werd Marcel afgevoerd naar kantoor. Ik liep naar de moeder van Tineke en pakte Joey over en vroeg aan Tineke's moeder "Heeft hij dat al vaker gedaan?", ze knikte zacht. "Hoevaak al?" vroeg ik. "2,3,4 keer per week, hij komt al dronken thuis begint meteen de schelden, te slaan." zei ze. "Ik ga maar terug naar huis" eindigde ze haar zin en liep naar de voordeur, maar ik hield haar tegen "Doe aangifte op kantoor" zei ik. "zal ik doen" zei ze en liep weg. Ik legde Joey in zijn wieg en liep naar Tineke. "Cava?" Vroeg ik, ze knikte heel zacht. Ik probeerde mijn armen om haar heen te vouwen, maar ze hield me tegen en liep weg "Tineke!?" zei ik, maar ze reageerde niet ze liep naar boven. 

ik liep achter haar aan en hield haar tegen "Koen laat me gaan!" riep ze, ze begon met haar armen te zwaaien. 

POV : Tineke Schilebeeckx

Koen hield me vast, ik begon met mijn armen te zwaaien om los te komen, maar het lukte niet. Hij drukte me dicht tegen zich aan, ik kalmeerde en begon te huilen in zijn schouder. "Rustig schat, het komt goed!" fluisterde hij in mijn oor. 

Ik weet niet hoelang we in elkaars armen hebben gestaan, maar het leek wel uren te duren. Plots hoorde ik Joey huilen, ik wou me los maken uit Koens armen, maar Joey was alweer stil. "Niet nodig" zei Koen, ik begon een klein beetje te lachen. "Koen?" vroeg ik zacht. "Ja schat?" zei hij "Ga je bij me weg?" vroeg ik. Koen liet mij los en zei "Nooit! Geloof mij ik laat je nooit alleen!" en kuste mijn voorhoofd "Ik hou van je!" zei hij "Ik hou ook van jou!" zei ik en kuste hem en liep naar beneden, waar Niels met Joey in zijn armen zat. Niels had niet door dat wij stonden te kijken, dus pakte ik mijn gsm en maakte vlug een foto van de twee. "Zeg Niels moet jij niet naar Floor?" zei Koen lachend. Niels keek om en zei "Awel dat ga ik is doen!" zei hij en stond op en gaf Joey aan Koen. Ik keek Koen lachend aan. Het was indertussen als half 7. "Ik ga Joey in zijn bedje leggen" zei Koen en liep naar boven.
Ik besefde nu pas dat we nog niet eens gegeten hadden, dus ging ik naar de keuken en maakte een makkelijke maaltijd voor ons 2 klaar.

Ik ging in de zetel zitten en zette een film op. Even later kwam Koen terug beneden. Omgekleed en wel ging hij naast mij zitten. "Pff dat was mij het dagje wel" zei jij.  Ik gaf hem zijn bord met eten "merci" zei hij. "Nog wat gebeurt op het werk?" Vroeg ik "niet veel spanneds. Hele dag papierwerk" zei hij zielig. Ik begon een klein beetje te lachen. En kroop tegen Koen aan.