"Dispatch voor ALFA210"

Kwijt!?

POV : Tineke Schilebeeckx

Koen is nu al bijna 3 maanden weg van huis, ik heb geen enkel nieuws van Koen, Robin of Tom. Ik heb het erg moeilijk, maar voel me wel beter dan 4 weken geleden. 

Ik merk dat Niels ook achteruit gaan van het gemis... Niet zo erg als mij maar toch hij heeft het heel moeilijk dat kun je duidelijk merken. Ik kijk onze living rond waar Niels in de zetel zit, foto's van Koen en mij aan de muur op het kastje, Koens Gitaar aan de wand, Joey die ligt te brabbelen. Ik werd uit mijn gedachte gehaald door mijn telefoon die begon te rinkelen, ik keek om het schermpje -Chef- . Ik zuchtte ik heb het hem nog altijd niet vergeven, ik nam de telefoon op. 

Tineke : "Hallo?"

Roger : "Tineke?"

Tineke : "Ja? Wat is er?"

Roger : "uhmm.. We hebben goed nieuws en slecht nieuws.."

Tineke : "Ja? begin maar met het goede nieuws"

Roger : "Tom is terug, ze hadden hem ontdekt, maar hij is in goede staat"

Tineke : "Oh ok, en het slechte nieuws?"

Roger : "Nou.. We hebben geen enkel spoor meer van Koen. 

Tom en Robin weten  ook niet waar hij zit."

"Oh.." was het enige wat ik zei, ik wist gewoon niet wat ik moest zeggen. Ze waren Koen kwijt!? Ik ben in ieder geval wel blij dat Tom en Robin wel weer terug zijn, dat geeft me wel meer vertrouwen in dat Koen ook weer terug komt. 

Roger : "Tineke? Ben je daar nog?"

Tineke : "Uhh ja sorry chef, ik uhh moet gaan, dank u" ik hing op

"Wat was dat?" vroeg Niels "Tom en Robin zijn ontdekt, maar zijn op tijd teruggekomen" zei ik een beetje teleurgesteld "Oh.. das niet zo goed nieuws, maar dat kan betekenen dat Koen ook niet lang meer weg zal blijven." zei hij, hij had wel gelijk, maar wat als ze Koen ook ontdekken en hij niet op tijd wegkomt...

~1,5 week later~

POV : Koen Baetens

Ik weet niet hoelang ik hier al ben, maar het lijkt jaren. Het is verschrikkelijk hier,  ik mis Tineke, Joey en Niels.
Het is koud hier, het stinkt alles is hier verschrikkelijk. Ik Robin en Tom sinds dat we binnen zijn niet meer gezien, ik weet ook niet waar ze zijn, hoe het met ze gaat... "JIJ!" riep iemand, ik keek op "Meekomen!!" Riep hij. Hij trok mij omhoog en en duwde mij naar voren, hij duwde mij een kamertje binnen en zei "Zitten!" Ik ging zitten, hij duwde een foto mijn kant op "Ken je hem?" Vroeg hij, ik keek naar de foto. Het was Tom. Ik mompelde wat "Wat zei je?" Vroeg hij. "Niks.. Ik ken hem niet!" Loog ik. "Zeker? Jullie zijn hier tegelijk binnengekomen" zei hij. "Ik ken hem niet, ik heb hem nog nooit gezien!" Zei ik. Hij keek mij aan alsof ik Spaans sprak "Ik geloof je niet!" Riep hij en sloeg me op mijn wang "Wie is het!" Riep hij "Ik ken hem niet!" Riep ik terug, hij sloeg me dit keer in mijn maag, waadoor ik voorover boog van de pijn "Wie is het!?" Riep hij nog eens. "Ik zeg het je toch! Ik ken hem niet!!" Riep ik. "En deze? Ken je die wel?" Vroeg hij en gaf me een andere foto. Robin. "Nee" zei ik. "Kom op ik weet dat je ze kent lafaard!!" Riep hij. "Ik ken ze niet!" Riep ik voor een laatste keer. Hij sloeg me met iets op mijn hoofd en alles werd zwart.

POV : Niels Destadsbader

Ik werd wakker midden in de nacht van gestommel beneden. Ik stond op, en liep voorzichtig naar beneden. Het gestommel stopte, ik liep de living binnen. Alles lag overhoop, alle kasten waren open. Ik keek verder, Koens (papa's) gitaar hing niet aan de wand, hij was weg.
Wie heeft dit en vredesnaam gedaan!? "Niels?" Vroeg Tineke slapend. "Ze hebben ingebroken.." zei ik. "Oh nee... Wat is er weg?" Vroeg ze nog steeds slapend. Ik keek verder rond, maar buiten Koens gitaar was er niks weg vreemd... er staat een televisie, laptop en andere dingen en dan pakken ze die gitaar? "Alleen Koens gitaar" zei ik wijzend naar de muur waar hij moet hangen. Aan Tineke's gezicht te zien, snapte ze ook niet waarom ze perse die gitaar mee zouden nemen. "Ik denk dat iemand het gemunt heeft op die gitaar van Koen, nou ja eigenlijk van papa" Zei ik. "Buiten jij, Koen en ik weet niemand dat die van Koens vader is" zei Tineke. "En mama" zei ik zacht. Tineke keek op, "jij denkt..." begon ze. Ik knikte en zei "ja, misschien heeft zij die wel gestolen, met de bedoeling omdat die van papa was geweest".

POV : Tineke Schilebeeckx

Niels had wel gelijk, die mogelijkheid zat er inderdaad in. Zonder er veel bij na te denken, zijn wij weer terug in bed gekropen. Wel met de gedachte : wie en waarom?