"Dispatch voor ALFA210"

"Ik ben trots op je!"

2 weken later

POV : Tineke Schilebeeckx

Ik werd wakker, misselijk en duizelig. Ik rende naar het toilet. En gaf over. Plots voelde ik een hand op mijn schouder "gaat het?" Vroeg Koen. "Ja, gewoon een beetje misselijk" zei ik. " het is beter dat je thuis blijft vandaag" zei Koen commandeert "goed plan" zei ik en liep terug naar mijn bed. "Moet ik thuis blijven om voor jou te zorgen" vroeg Koen "nee Koen ga maar!" Zei ik. "Zeker?" Vroeg hij ik knikte en hij liep onze slaapkamer uit.

POV : Koen Baetens

Ik maakt me klaar om te gaan werken. Ik liep naar Tineke toe om haar te zeggen dat ik weg ging, maar ze sliep alweer. Ik gaf haar een kus op haar voorhoofd en verliet het huis. En reed naar kantoor. "Goedemorgen!" Zei iedereen tegen mij "goedemorgen" zei ik terug "waar is Tineke?" Vroeg Floor "ze voelde zich wat ziek" zei ik.

Ik liep naar de chef en klopte op de deur "binnen" hoorde ik. "Goedemorgen chef" zei ik terwijl ik naar binnen liep. "Koen? Wat brengt jou hier?" Zei hij. "Uhmm Tineke komt niet vandaag niet, ze is ziek" zei ik. "Oh ja.. dan wordt het de hele dag papierwerk voor jou" zei de chef. Ik knikte en liep naar mijn bureau en begon aan de hele stapel papierwerk.

POV : Tineke Schilebeeckx

Ik werd opnieuw wakker vandaag. Ik stond op en werd weer misselijk en sprintte opnieuw naar het toilet om over te geven. *zou ik zwanger zijn?* dacht ik bij mijzelf. Ik kleedde me aan en liep naar beneden. Ik besloot om naar de winkel te gaan en een zwangerschapstest te halen. Koen was met de auto naar het werk dus ik moest op de fiets. Ik stapte op de fiets en reed naar de supermarkt. Liep naar binnen en naar het rek met de zwangerschapstesten, ik pakte er een uit het vak en liep richting de kassa. De vrouw achter de kassa keek me aan met een klein glimlachje. Ik rekende het af "succes" fluisterde de vrouw. Ik gaf haar een klein glimlachje en liep terug naar mijn fiets.

Thuis aangekomen liep ik meteen naar de badkamer om de test te doen.

~5 minuten later~

Ik had de test op de wasbak gelegd. Ik draaide hem om en er stond een smilie met 2-3 op. 

Ik was ontzettend blij, maar wat als Koen er nu geen wou, dat hij het te vroeg vond. Hij is ook nog maar 26... Er rolde een traan over mijn wang van geluk maar ook van verdriet en angst. Kon ik dit wel??

POV : Koen Baetens

Ik kwam thuis, ik had alle papierwerk afgerond dus mocht van de chef naar huis om voor Tineke te zorgen. Ik sloot de deur. Ik keek ij de living, geen Tineke
"Tineke??" Riep ik, geen antwoord. Ik liep naar boven ze was ook niet in de slaapkamer. "Tineke?" Riep ik nog een keer. "Hier" hoorde ik het kwam uit de badkamer, daar zat ze op de grond de huilen. "Wat is er?" Vroeg ik terwijl ik naast haar ging zitten. Ze wees naar de wasbak. Ik stond op en keek wat er was.

Een zwangerschapstest...
Uk keek erop en zag dat hij positief was. Ik voelde de tranen opkomen. Ik voelde me fantastisch, Tineke was ook opgestaan en vroeg "vindt je het goed?", "meer als goed!!" Zei ik en knuffelde haar bijna plat. Ik was zo blij. "Ik ben trots op je" fluisterde ik in haar oor. "Ik ook op jou!" Zei ze.
We stonden al bijna 5 minuten te knuffelen
"Kun je me nu weer loslaten?" Vroeg Tineke. "Nee" zei ik. "Nee?" Vroeg "nee!" zei ik vol overtuiging, maar het werkte niet Tineke begon me te kietelen. "Tineke!" S-stop!" Zei ik tussen het lachen door. "Nee!" Zei ze. Okay nu had ze me. Ik rende de badkamer uit, met Tineke achter me aan. Ik dook in de zetel en Tineke boven op mij doorgaand met mij te kietelen.

POV : Tineke Schilebeeckx

Ik was Koen aan het kietelen. Totdat Koen gebeld werd. "Wie is het?" Vroeg ik. "Geen idee Onbekend" zei hij. "Dan is het niet belangrijk!" Zei ik en ging door met hem te kietelen. "Tineke stop!" Riep hij.
"Okay okay! Het is goed" zei ik en ging van hem af.

"Zeg waar is Niels eigenlijk?"  Vroeg ik aan Koen "naar het ziekenhuis, zijn gips mocht eraf" zei Koen. Ik had dat moeten weten dat heeft hij gisteravond tijdens het eten gezegd. Ik kroop tegen Koen aan in de zetel. "Hoe zou je je kind willen noemen!?" vroeg ik aan Koen. "Koen!" Zei hij "Koen?" vroeg ik, "Ja Koen Baetens Junior!" Zei hij heel serieus. Ik begon ook lachen Koen kon zich ook niet meer inhouden en barstte ook in het lachen. "Nee grapje, uhmm... geen idee eigenlijk?" zei Koen. "Nou begin maar eens met denken dan... Voor je het weet ligt zij in je armen" lachte ik "Zij?" vroeg Koen "Of hij" zei ik "Wil je een jongen of een meisje?" vroeg ik "Maakt mij helemaal niks uit, ik zal altijd van hem of haar blijven houden!" zei hij. Ik glimlachte. "Van wie blijven houden!?" Hoorde ik plots het was Niels die binnenkwam "Van mijn Tineke!" zei Koen, ik begon te lachen "Hoe is het met je been?" vroeg ik om van onderwerp te veranderen "Goed denk ik hè" zei Niels wijzend naar zijn been zonder gips "Goed zo!" zei Koen "Wanneer zou het korps en vooral Floor erachter komen dat jij hier woont?" vroeg ik "Wie is Floor?" vroeg Niels ik wou wat zeggen, maar Koen was me voor en zei "U grootste fan"

Niels en ik begonnen te lachen. "Wat het is toch zo?" Vroeg Koen onschuldig "Ja Koen, ik weet het! Ze heeft het de hele dag over jou als je weer in het nieuws bent ofzo" Zei ik tegen Niels. Niels begon te lachen.

We hadden pizza besteld, en we zaten in de zetel een film te kijken.