"Dispatch voor ALFA210"

Joeys verjaardag

POV : Tineke Schilebeeckx

Ik werd wakker door iemand die door mijn haren wreef, ik opende mijn ogen en zag Koen en Joey naast mij liggen. "goeiemorgen schat" zei Koen "Hey liefje" zei ik. Koen stond op en pakte wat van het tafeltje naast zijn bed. "Kijk eens" zei hij en zette een dienblad met een ontbijtje op mijn schoot. "Ik had nog wat goed te maken" zei hij. "Oh Koen, maar je had het toch al goed gemaakt" zei ik. "Oh ja?" vroeg hij "Ja! We gaan trouwen Koen!" zei ik. 

~7 maand later~

POV : Koen Baetens

1 jaar gaat zo ontzettend snel! Joey word vandaag alweer 1. Ik kan het bijna niet geloven dat hij al een jaar bij ons is.

"Ik kan me zijn geboorte nog heel goed herinneren" haalde Tineke me uit mijn gedachte. Ik dacht terug aan die dag, wat eigenlijk toen de slechtste dag van mijn leven had moeten zijn in 1 klap de mooiste dag werd. Als ik nu kijk naar hem hij is zo gegroeid, hij kan bijna lopen, hij kan praten. "Papa!" Hoorde ik Joey zeggen. Ik schrok op uit mijn gedachte en zei "ja jongen?". "K-k-adow?" Zei hij. Ja, Inderdaad hij stottert. Hij kan ook nog niet alle woorden perfect uitspreken, maar hij kwam een heel eind. "Kijk eens Joey!" Zei Tineke die met een taart binnen kwam lopen.

-'s middags-

Vrienden en familie nou ja alleen familie van Tineke's kant. Brigitte had haar kinderen meegenomen, waar Joey zich heel erg mee vermaakte. Iedereen was er al behalve de commissaris. "Waar is de chef?" Vroeg Tineke. Precies op dat moment ging de deurbel. "Voor de deur" zei ik. "Grappig Baetens" zei ze en ging de deur open doen.
Niet veel later kwam de terug binnen gevolgd door de Commissaris, nou ja in onze vrije tijd Roger. "Gefeliciteerd Koen" zei hij en gaf me een hand. "Merci, maar ik ben niet jarig. Die kleine daar" zei ik wijzend naar Joey die met Luuk op het speelkleed zat. "Ja Koen weet ik" zei hij en liep richting Joey. Toen ging de bel nog een keer. Ik keek vragen richting Tineke die op de zelfde manier naar mij keek "iedereen is er toch al?" Vroeg Niels die het blijkbaar ook opgemerkt had. "Ja" zei Tineke.
Ik liep richting de voordeur en opende hem, niet... alleen een pakketje. Ik keek rond om te zien of er iemand in de buurt was. Ik pakte het pakketje op, het was best een groot pakket. Er zat een brief opgeplakt. Ik opende  de envelop en begon met lezen.

-dag Koen,

Het spijt me dat ik ingebroken heb bij jullie en dat ik het hele huis op de kop gezet heb. Ik was opzoek naar de gitaar van je vader. Ik mis je vader zo erg, ik ben nog steeds niet over zijn dood heen. Tijd om te rouwen heb ik niet gehad, want ik zat in de gevangenis. Het spijt me echt wat ik tegen je gedaan heb.

Toen ik een aantal maand geleden de gevangenis uitkwam, kon ik pas echt mijn rouwproces starten. Maar ik had niks meer van hem, ik wist dat jij zijn gitaar had gekregen, dus ik heb informatie over je opgezocht en een adres gevonden.

Het spijt me heel erg, ik wil gewoon dat dit alles nooit gebeurd is. Kunnen we gewoon een praten over wat er gebeurd is? Met jou en Niels?

Diane Destadsbader (je moeder)-

Ik eindigde het lezen van de brief, een beetje verward opende ik de doos. De gitaar van papa....

Ik keek aan de binnenkant om te zien of het echt die van hem was. Het was hem echt.
Het is me niet eens opgevallen dat hij er niet hing. "Niels!" Riep ik. Hij keek op van zijn gesprek met Obi en Robin. Ik deed teken dat hij mee moest komen. "Wat is dit!?" Zei ik, en gaf hem de brief. "Waarom hebben jullie mij dit niet verteld?" Zei ik. "Sorry Koen, we wouden je niet ongerust maken." Zei hij. "Niels je weet toch hoeveel die gitaar voor mij betekent. Als er iets mee gebeurt wil ik het weten" zei ik. "Sorry Koen" zei hij. "Oh en trouwens, je gaat toch niet echt contact met haar zoeken he?" Zei hij. Absoluut niet, na alles wat ze mij en Niels heeft aangedaan... Ik hoef haar niet meer te zien. Ik ben gelukkig nu zonder haar. "Nee! Ik hoef haar niet meer te zien" zei ik.  "Gelukkig, ik dacht even dat je het echt wou doen" zei hij opgelucht.

We liepen weer terug de living in, waar iedereen nog steeds met elkaar stond te praten. Ik hing de gitaar weer op de plek, waar hij hoorde. Het verbaast me nog steeds dat ik het niet gezien heb dat hij er niet hing. Tineke zag me toen ik hem weer ophing, en kwam naar me toe. "HEt spijt me Koen, ik had het je moeten vertellen" zei ze. "Het is al goed, ik ben allang blij dat hij weet terug is." Zei ik en gaf haar een kus. "Bhleeg" hoorde ik Joey zeggen. "Wat zei je daar?" Vroeg Tineke "bah!" Zei Joey. Ik pakte hem op en begon het overal kusjes te geven. "Papaaaaaaaa" zei hij lachend. "Papaaa stoppen" zei hij. "Kusje?" Zei ik terwijl ik even stopte. Ik wou hem een kusje geven, maar hij draaide zijn hoofd weg. Ik begon hem te kietelen. "Papaaaa" zei hij weer lachend", "kusje?" Zei ik, uiteindelijk gaf hij me een kusje en zette ik hem weer op de grond. "Je bent echt een goede papa Koen!" Zei Floor. "Merci, heb jij nog geen plannen met u Nielske?" Zei ik. "Nope!" Zei ze en liep naar Niels en gaf hem een zoen. "Mannekes houd het een beetje beleefd. Er zijn kleine kinderen bij" zei Tineke wijzend naar Robin en Obi. "Zeg!" Zeiden ze allebei in koor. Iedereen begon te lachen.

POV : Tineke Schilebeeckx

Het was vandaag echt een geweldige dag, Joey was heel blij met zijn cadeautjes. Het was ontzettend gezellig, maar ik voel me nog steeds slecht tegenover Koen. Ik had het hem moeten vertellen dat er ingebroken was en dat zijn gitaar gestolen was.

Koen en Joey lagen al te slapen. Ik viel  niet veel later ook in slaap.