THE RUTHLESS MAN OBSESSION ( COMPLETED )

RUTHLESS 9 - worried

GRAVE POV

Today is the happiest day of my life. I never thought something magical like this would happen. She introduced me the word love, faith and trust that make me complete. I'm  so bless to have her. And finally she say yes and accept me to be her future husband.

Ngayon ay papauwi na kami at hapon na rin dahil matagal natapos ang party, syempre magkasama kami sa lood ng kotse habang magkahawak ang kamay. Ako habang nagmamaneho at siya naman ay nakatanaw lang sa labas  na animoy may malalim na iniisip. Kanina pa siya tahimik at nag aalala na ako. Hindi ba siya masaya? Oh baka naman ay bawiin niya ang sinabi niya kani kani lang. Huwag naman sana.

"Mukhang kanina ka pa tulala at tahimik. It's their something wrong?" Basag ko sa katahimikan. I know na may bumabagabag sa kanya and I have to know it.

"Ahm---mm...sorry kung mukhang wala ako sa sarili. May iniisip lang ako."kinakabahang pahayag niya. May tinatago ba siya ?

"Care to share it with me?" Pangungulit ko sa kanya.

"Hmm, I'm----just wondering kung ok lang  ba sa pamilya mo na ikasal tayo." Nag aalinlangang sagot niya. Alam ko na hindi talaga yon ang problema niya but siguro dapat ko na lang siyang sakyan sa mga pahayag niya. Ayaw pa siguro niyang pag usapan yon and I understand it.

"Bakit mo naman nasabi yan??
Syempre oo...I'm sure matutuwa sila kapag binalita natin na ikakasal na tayo." Magiliw na saad ko upang maging magaan ang atmosphere.

"I hope so" maikli niyang tugon.

"Don't be nervous Zean. At sana nga makapunta si Death sa wedding natin" kumbinse ko naman sa kanya. At teka parang may na alala ako.

"And speaking of Death. May maganda akong balita. Ng message siya sa akin tapos sabi niya ay uuwi na siya pero magkikita muna kami bukas sa Cebu dahil may pag uusapan kami about sa bar. Ewan kon nga kung bakit biglaan. But I'm sure matutuwa rin yon sa balita natin ...right?"mahaba kung paliwanag. Pero bigla na lang siyang matigilan sa aking mga sinabi. Pinisil ko pa nga ang kamay niya na hawak ko dahil bigla siyang nanglamig. Ano ba talaga ang nagyayari sa kanya?

Matagal siyang nakabawi sa pagkabigla. At mukhang pinagpapawisan pa siya.

"Ah--mm---- siguro, pero bakit hindi mo sinabi sa akin kanina? Balik na tanong niya.

"Ahhh ehh kasi nawala sa isipan ko yon. Buti nalang naalala ko. Saglit lang naman siguro  kami bukas."pagdadahilan ko naman.

"Ok. Ikamusta  mo na lang ako."nakayukong sabi niya. Kaya naman ay tinignan ko siya para masiguro na ayos lang siya pero saglit lang yon dahil nagmamaneho pa ko. Alam ko na hindi niya gustong pag usapan si Death base na rin sa naging reaksiyon niya. Kaya iniba ko na lang ang topic namin.

Hanggang makarating kami sa kanila ng safe.

------

ZEAN POV

"Where here" untag niya sa akin. Ayy oo ....nandito na pala kami sa tapat ng bahay ko. Nilipad na naman kasi ang isip ko kaya hindi ko napansin.

"Sleep well my beloved fiance. Kita na lang tayo bukas pagkagaling ko ng Cebu."sweet na sabi niya habang inaalalayan ako sa pagbaba ng kotse. Hindi na man ako pilay, gentleman lang talaga siya.

"Text mo ko hahh" may lambing ring sabi ko.

"Ingat ka"dagdag ko pa sabay kiss sa kanya na sinuklian naman niya.

"Ofcourse...mag iingat ako dahil may kasal pa tayong gaganapin."makahulugang saad niya. Parang ayaw ko na tuloy siyang paalisin pa.

"I love you....
Tandaan mo yan" puno ng pagmamahal na saad niya. Ano ba tohh. Parang wala na yatang balak na bumalik to dahil parang namamaalam na. Ayy nako  na papraning na naman ako.

"Huwag ka ngang ganyan. Parang ang tagal mo namang mawawala."  Wari ko na parang nagtatampo.

"I.love.You.More"dagdag ko pa sabay yakap sa kanya ng mahigpit na wari'y ayaw ko na siyang pakawalan sa mga bisig ko. Iwan ko ba parang ayaw ko talaga siyang paalisin. Siguro dahil baka mamiss ko siya ng sobra or ayaw ko lang talagang mapalayo siya sa akin.I had my bad feelings  sa maaaring mangyari.

At pagkatapos ng aming sweet moment ay umalis na siya habang tinatanaw ko siya hanggang sa maglaho na siya sa aking paningin.

At bigla kung naalala ang eksena namin sa loob ng kotse kanina.

I'm totally insane and crazy. Malapit na kung mabuking ni Grave kanina dahil sa naging reaksiyon ko ng banggitin niya si Death. Bakit ba kasi ako naapektuhan. Bigla nalang akong dinagsa ng kaba ng marining ko ang pangalan niya. I'm not suppose to feel this. Dapat masaya ako ngayon dahil engage nako kay Grave pero may parte sa akin ang nangangamba. And I don't know kung bakit.

Natakot rin ako ng sabihin niya na uuwi na si Death. Siguro dahil may attraso pa ko sa kanya. Pero 10 taon na ang nakaraan at sana ay nakalimutan na niya yon.

Pero ang konsensya ko ay hindi matahimik. I need to apologize to Death as soon as possible.

Kung nagtataka kayo kung ano ang kasalanan ko kay Death ay ginamit ko lang naman siya para mapalapit kay Grave. I know mali yon dahil dapat hindi ko siya ginamit. Inabuso ko ang pagiging mabait niya sa akin. At feeling ko nasaktan ko siya dahil pagka tapos kung magpropose kay Grave noon ay umalis nalang siya bigla. Hindi man lang ako nakapagpasalamat.

Hayy siguro ipapahinga ko nalang ito. Pagod lang siguro toh. Kaya naman pumasok na ko sa lood ng bahay.

😉😉Death is on the way😉😉

😘😘jeanobsession😘😘