THE RUTHLESS MAN OBSESSION ( COMPLETED )

RUTHLESS 41 - Dungeon

ZEAN POV:

Gumapang si Death papunta sa akin kahit halos hindi na niya magalaw ng maayos ang sarili dahil sa libo libong sugat at pasa. Ramdam ko ang paghihirap niya pero pinilit parin niya ang sarili na maabot ako.

Nilahad ko rin ang kamay ko papunta sa kanya upang magtagpo ang aming mga kamay pero nawala ang pag-asang meron kami dahil sa sunod sunod na putok ng baril.

Death vomited blood after a countless gun shoots. Unti unti na ring pumipikit ang mga mata niya.

NOOOOOO!!!!!!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

"HOYY!! GISING." A guy said after pouring a glass of cold water on my face that brought me back to reality. It was just a dream, a bad dream.

I groaned when I feel a massive pain in the back of my head. I opened my eyes slowly and immediately regretted after seeing where I was. I was surrounded by walls, there are no windows, the room doesn't have anything except the bed where I'm laying, and the rails in front of me. I was inside in a look like prison or cell.

Pero may tao pa sa katapat ko na kulongan. Hindi ko masyadong maaninag ang itsura niya dahil sa torch lights lang ang nagsisilbing ilaw sa lugar na ito. Lumapit pa ako sa mga rehas ng aking kulongan para mas makita siya ng malapitan pero napaatras agad ako at napahikbi na nauwi sa hagulhul.

Si Death!! si Death ang taong nasa aking harapan. Kaya ko siya hindi nakilala agad dahil sa nakayuko lang siya habang walang damit na pang itaas. Nakatali siya sa isang upuan habang naliligo sa sariling dugo. Every part of his body was bleeding badly. Hindi ko alam kung patay na ba siya o buhay dahil sa hindi ko ramdam ang paghinga niya.

Sana hindi magkatotoo ang nangyari sa panaginip ko. Sana buhay pa siya dahil hindi ko alam kung makakaligtas pa ba ako na humihinga kung wala siya.

"Don't freak out, he is still alive." Saad ng taong nasa aking tabi. Napatalon pako sa gulat. At doon ko lang naalala na siya pala ang walang hiyang taong nagbuhos sa akin ng malamig na tubig.

Pero tama ba ang narinig ko? Buhay pa si Death, humihinga pa siya!!

"By the way, nandito pala kayo sa Dungeon at huwag kayong mag alala dahil matatapos din ang paghihirap ninyo. Tatawagin ko lang ang taong maghahatol sa buhay na meron kayo." Muli niyang saad gamit ang malamig na boses.

Lumabas siya sa loob ng aking kulongan at balak ko pa sanang tumakas pero pabagsak niyang sinara ang rehas na nagsisilbing pinto ng kulongan. Balak ko rin sanang magmakaawa pero nagsasayang lang ako ng lakas. Tiyak kung hindi nila kami palalabasin ng buhay.

Lumakad siya paalis sa lugar na ito na tinatawag niyang Dungeon. Hindi ako pamilyar sa salitang iyon pero base sa nakikita ko ay nasa para kaming basement na kulongan ng mga bihag at alipin.

Naiwan kaming dalawa ni Death at tanging katahimikan lang ang namayani sa bawat isa sa amin. Tiyak ako na maraming dugo ang nawala kay Death kaya halos hindi ko mapaniwalaan ang sinabi ng lalaking iyon. Buhay pa ba talaga si Death? Sana nga buhay pa siya!!!

At isa lang ang nalalaman kung paraan para mapatunayang buhay pa nga siya.

"DEATH!!"tawag ko sa kanya. Pero hindi siya sumagot maski ang kumilos ay hindi niya ginawa.

"DEATH GISING" I called him again but I got no response. Dinagsa na ako ng kaba at pinagpapawisan na rin ako. Hoy Death, huwag ka naman ganyan!!!

"DEATH!!PATAY KA NA BA??" The most pathetic question na nasabi ko. Ang tanga ko para itanong iyon, pero kasi pinangunahan na ako ng takot at kaba. Hindi ko na kontrolado ang bawat salitang binibitawan ko.