THE RUTHLESS MAN OBSESSION ( COMPLETED )

RUTHLESS 35 - Owning her innocence

DEATH POV:

I  REALLY HATE DRAMA'S

And seeing someone drowning themself from emotion and wish to disappear and die is a pathetic human deeds.

People are really weak. They break down so easily and then they blame others from their own fault. Tsk.. and FARRAH is one of them. Being emotional and fragile. But strong people like me always hide their pain even though they're dying from it.

Kasalukuyan akong nakatanaw kay Farrah mula dito sa bintana. Pagkatapos ko siyang iwan sa labas kanina ay nanatili lang akong nakatanaw sa kanya na hindi niya napapansin tulad ng ginawa  ko kaninang umaga. I'm fucking hate my gesture, mula noong bantayan ko siya sa labas ng kwarto niya, pagbibigay ng pabor sa kanya at pagseselos sa walang kwentang bagay tapos ngayon ay hinayaan ko pa siyang diktahan ako sa gagawin ko. At hindi ako ito!!! Unti- unti niya akong nababago na hindi man lang niya napapansin.

She is already clouded by emotion at naaapektuhan nito ang pag-iisip niya. Pano kung saktan niya ang sarili niya? That is why I never live my eyes on her kahit pa ang bantayan siya the whole day.

Fuck!! Para na nga akong tanga kahihintay sa labas ng kwarto niya tapos hindi man lang niya yon na appreciate. I'm really a living idiot.

Napatigil ako sa pag-iisip ng biglang tumahimik ang paligid, tanging ang patak ng ulan nalang ang naririnig ko. Napatingin ako agad kay Farrah dahil kani kanina lang naman ay nagsisigaw ito na animo'y kausap si Grave. And there she is, nakapikit na habang nakahiga sa gitna ng harden at sinasalo lahat ng patak ng ulan.

What the... huwag niyang sabihing nakatulog na siya o di kaya'y nalunod na sa lakas ng patak ng ulan? Arrggghhh!!! how did I come up with that lame idea!!!!Fucking shit.

At bago pa ko mag isip ng kung ano ay pinuntahan ko na  agad si Farrah. Hindi alintana ang ulan at lamig dahil sa wala parin akong suot na damit pang itaas.

This girl is really a pain in the ass!!!

"BACK TO YOUR SENSES FARRAH!! Asik ko sa kanya sabay sipa ng paa niya. Ano bang nainum ng babaing ito at naging isip bata?

At ng marinig niya ang boses ko ay paunti unti niyang binuka ang mga namumungay niyang mata. Nahihirapan din siyang dumilat ng maayos dahil sa mga sumasalubong na patak ng ulan.

"Death?? Oyyhh ikaw nga, akala ko tulog ka na." Papungas pungas niyang tugon. Bigla rin siyang umayos ng upo para mas maaninag ako.

And when she recognize me, a genuine smile escape from her luscious lips. And the view is breathtaking, paano  niya nagawang  ngumiti ng ganon kahit na puno ng hinanakit ang mga mata niya. Pero kahit ganon ay hindi ko maikakailang mas maganda siyang tignan ngayon lalo na't  sinasabayan ng ulan ang kanyang ngiti.

"Let's go inside." Yon nalang ang nasabi ko matapos matulala sa kanya. Nagsimula na rin akong maglakad papasok dahil sa hindi ko na mapigilan pa ang lakas ng tibok ng bwisit na pusong tohh. She can really make me feel this way.

"WAIT!!!ahm Death?? Ano kasi...."

"WHAT??"

" can....can you give me a piggy back ride...hehe"

Napalingon ako sa kanya dahil sa narinig. Tumigil ang pagtibok ng puso ko kasabay ng pag usbong ng inis at galit ko. Ginagago ba  ako ng taong toh. At nagawa pa talaga niyang ngumiti ngiti sabay pacute sa mga mata. I can't believe this!!! Ito ba ang epekto ng alak sa kanya? Sana pala hindi ko na siya hinayaang uminom.
FUCK...SHIT....DAMN