THE RUTHLESS MAN OBSESSION ( COMPLETED )

RUTHLESS 32 - Party!!

Dedicated to kay  CamelaJonesInsek Dahil sa siya ang sign na matagal ko ng hinihintay. I know alam mo na kung ano ang ibig kung sabihin...hehe

ZEAN POV:

Holding each other hands under the stars of the cold night sky was one of the romantic experience that we share. Kahit malamig ang simoy ng hangin at nakahiga lang sa hood ng kotse ni Grave ay nagawa parin naming eenjoy ang tanawin. Sapat na ang init ng aming katawan para hindi maramdaman ang lamig ng paligid lalo na't naglalayab ang pagmamahal namin sa isa't isa.

We just enjoying the view when Grave broke the silence.

"Did I already told you how much I love you Zean???" He ask while staring at the night sky. Napatingin naman ako sa kanya dahil don kahit na sa langit parin ang kanyang atensyon. Hmm.. romantic place at sinamahan pa ng romantic words!! How sweet and perfect!!

"Hmmm!!! I think you already told me countless time. But you don't have to tell me again and again because I already knew it in the first place, same as my feelings for you. I LOVE YOU Grave!!! Please don't forget that hmm!!" Sagot ko naman habang hinahalikan ang kamay naming magkahawak. Alam kung gawain iyon ng isang lalaki pero nasanay na kasi ako na ginagawa ko to sa kanya. Ganon ako ka corny pero dahil doon ay nakuha ko ang atensyon niya at nagtagpo ang aming paningin.

"I know and thank you!!! I PROMISE that I will never GIVE UP on you. I hope you do the same thing." He said with a wide smile. Sapat na iyon para paniwalaan s'ya at ng kanyang mga salita though I don't believe in promises because they're meant to be  broken but part of me is believing in him and his promises. Besides there's no harm in believing especially to your love ones.

"I will!!!!till death and even in my grave I will never forget our promises...!!"

And then we sealed our promises with a passionate kiss like there's no tomorrow....

*******

And then I WAKE UP...
Minulat ko ang aking mga mata na nasisiguro kung namumugto na kaiiyak.

PANAGINIP na tulad ng kanyang mga pangako na bigla nalang naglaho at nagising sa katotohanan na walang pangakong kayang tuparin. Sariwang sariwa pa ang mga salitang binitawan niya na nangangakong hindi daw siya susuko.Tumawa ako na  puno ng pait, sa dinami dami ng pwedeng mapagginipan bakit yon pa, yon pang kayang ibalik lahat ng sakit. At ngayon, hanggang panaginip na lang lahat ng kanyang pangakong na pako.

Nilibot ko ang aking paningin sa paligid upang alalahanin ang huling nagyari ganina bago ako makatulog.

Ang naalala ko lang kanina ay matapos umalis ni Grave ay pinilit kung makatayo at makatakbo papunta dito sa aking kwarto. Hindi ko na hinintay na makapagsalita pa si Death dahil wala rin akong oras na makinig pa sa kanya, ang gusto ko lang gawin ay ang umiyak ng umiyak at ilabas lahat ng poot at sakit. Hindi na nga ako nakaabot sa aking kama dahil sa sahig pa lang ay bumagsak nako at hindi na nakayanang tumayo pa. Sa tingin ko rin ay sa sahig nako nakatulog, kaya lubos akong nagtaka kung paano ako napunta dito sa  kama. Isa lang naman ang naiisip kung dahilan at iyon ay si Death. Siguro binuhat na naman ako ng damuho na yon ng walang pahintulot. Sabagay wala na akong pakialam pa.
I just lost all my reason to live.

Nagdadawalang isip pa ako kung babangon ba ko o ipagpatuloy ko ang pagtulog ko? Pero mulat na mulat ang  namamaga  kung mata. Alam ko na hinding hindi na ko makakatulog pa dahil hinala ko ay buong maghapon akong natulog dahil ngayon ay madilim na ang gabi. Hindi pa nga siguro ako na nananghalian at naghapunan. Sabagay busog na rin naman ako sa lahat ng luha at sakit.

Pero dapat may gawin ako dito dahil baka bumalik na naman ang lahat ng alaala noon at ang nangyari kaninag umaga. Dapat hindi ako magmukmok dito sa loob ng kwarto dahil baka ikamatay ko pa.