"Jesteście najlepszymi przyjaciółmi"
Książka opowiada o historii 21 letniej Anastazji i Ekipy Friza. Zobacz jak potoczą się jej losy...
* 14.03.2020 rok - rozpoczęcie książki
Wstałam rano byłam mega zaspana nie mogłam spać spałam niemal 3 godziny. Przez cały czas myślałam o związku moim i Kuby nie jestem przekonana co do powrotu do związku z nim. Poszłam się przebrać o szóstej rano ubrałam się w:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Wykonałam szybką poranną rutynę. Włosy związałam w koka i wyciągałam kilka pasemek. Założyłam okulary, aby lepiej widzieć. Poszłam do pokoju, w którym spały dziewczyny. Odłożyłam moje wszystkie rzeczy jakie wzięłam ze sobą do łazienki i wyszłam. Poszłam do kuchnii, w której był Kuba.
- Cześć.- powiedziałam siadając na krześle
- Hej co jest?- zapytał
- Nie mogłam spać w nocy.- powiedziałam
- Dlaczego?
- Myślałam nad naszym związkiem, nie że cię nie kocham, ale nie jestem pewna czy dobrze zrobiłam wybaczać tobie.- powiedziałam
- Nie chcesz ze mną być?
- Nie ja cię kocham, ale boje się, że znowu zrobisz coś głupiego przez co będę żałować, że do ciebie wróciłam.- wyjaśniłam
- Nie zrobię ci tego już nigdy. Wtedy byłem pijany i nie za bardzo kontaktowałem z ludźmi.- usiadł obok mnie
- Obiecujesz?
- Obiecuję.- pocałował mnie szybko w usta, a po chwili poszedł dalej robić swoje śniadanie, a do nas doszła Weronika.
- Hej.- powiedziała
- Cześć.- odpowiedziałam równo z Patecem
- Chcecie naleśniki?- zapytał
- Nie dzięki.- Powiedziałam
- Ja też nie chcę.- powiedziała dziewczyna obok mnie
- Okej więcej dla mnie. Wy sobie tu rozmawiajcie, a ja pójdę.- powiedział i poszedł do salonu.
- Powiesz dzisiaj Karolowi o ciąży?- zapytałam
- Chyba muszę co nie?
- Lepiej, żeby wiedział tylko proszę nie kłócić się.
- Zrobię co mogę.- powiedziała
- Okej.-
- To ja idę do niego wolę mieć to za sobą, ale wy narazie nie mówcie, żadnemu z domowników wolę sama ich powiadomić o tym.- wyjaśniła
- Jasne możesz na mnie i dziewczyny liczyć trzymam kciuki.- powiedziałam i poszłam do salonu gdzie siedział mój chłopak.
- Smacznego.- powiedziałam
- Dziękuję.- odpowiedział i kończył jeść śniadanie.
Po dziesięciu minutach usłyszałam kroki na schodach odwróciłam się i zobaczyłam Werkę i Karola razem. Mam nadzieję, że się nie pokłócili. Uśmiechnęłam się lekko w ich stronę co odwzajemniłam. Weronika usiadła obok mnie na kanapie, a Friz poszedł do kuchnii gdzie był Patecki.
- I co?- zapytałam
- Jest mega szczęśliwy nie może się doczekać, aż będzie miał mała dziewczynkę, albo chłopca.- powiedziała
- Super.- powiedziałam, a po chwili zeszła reszta ekipy, która się wszędzie rozeszła po domu.
- Powiadomicie o tym resztę dzisiaj?- zapytałam po chwili
- Nie dzisiaj może powiemy to tylko Łukiemu, ale wieczorem.- wyjaśniła
- Rozumiem.- powiedziałam i zaczęłam sprawdzać media oczywiście nie obeszło się bez dodania zdjęcia na ig.
Anastazja.A
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Anastazja.A: Pod tym zdjęciem możecie zadawać pytania taki mini Q&A w komentarzach🤭
@faniekipy.friza: Mieszkasz w domu ekipy?
@Anastazja.A: @faniekipy.friza Nie. Mam swoje mieszkanie.
@SylviaGaczorek: Kiedy mnie odwiedzisz?
@Anastazja.A: @SylviaGaczorek Jak znajdę czas to wpadnę😘
@Pau.Lina: Nagrasz cover do piosenki Dusk Till Down? Pozdrawiam 😁
@Anastazja.A: @Pau.Lina Jeśli chcecie☺️🤭 Również pozdrawiam 😁
Godzina 17:30 tego samego dnia:
- Ej, bo muszę jechać do domu zawiezie mnie ktoś?- zapytałam całej ekipy po nagraniu filmu na kanał Friza.
- Ja pojadę!- krzyknął Majk, a każdy zaczął się śmiać razem z chłopakiem.
- Może nie.- powiedziałam po chwili
- To ja z tobą pojadę.- powiedział Karol
- Okej.- powiedziałam i poszłam się już ubierać założyłam buty i założyłam bluzę, którą pożyczyłam od Kuby. Mój brat wziął moją torbę, a ja miałam czas na pożegnanie się z domownikami.
- Do zobaczenia!- krzyknęłam jak z każdym już się przytuliłam
- Pa.- odpowiedzieli równo.
Weszłam do samochodu Karola i pojechaliśmy w stronę mojego mieszkania.
- Wiesz za dziewięć miesięcy będę ojcem.- powiedział szczęśliwy
- Ooo gratulację. Mam nadzieję, że będzie dziewczynka.- powiedziałam
- Mnie to jest obojętne, i tak będę otaczał to dziecko miłością.
- Cieszę się, że nie zostawiłeś Werki z tym samej.
- Przecież ją kocham.- powiedział pewny
- Wiem przecież.
- Nastka, bo ja chciałbym się oświadczyć Weronice, ale nie mam pojęcia jak.- wyjaśnił
- Jezu naprawdę?- zapytałam zaskoczona
- Tak.- powiedział.- Musisz mi pomóc.
- Okej to kup jej pierścionek, zabierz ją na romantyczną kolację, albo nad jeziorko, gdzie przygotujesz jakąś kolację.
- Dziękuję za takie pomysły. Myślisz, że powie tak?
- Karol. Wiem, że się bardzo Stresujesz masz dużo na głowie nagrywanie filmów, ciąża Wery chcesz się oświadczyć, ale najpierw to ty musisz się uspokoić i odstresować. Weronika na pewno powie tak.-
- Masz rację.- powiedział
- Jak zawsze. Do zobaczenia.- przytuliłam go i poszłam do mojego mieszkania wcześniej zabierając torbę. Nie chciałam męczyć Karola wiem, że i tak w tym dniu przeżył dużo.
