ATTACHED TO A BADBOY

LET IT

NINE'S POV

2 days passed after they left, the mansion feels quiet. I'm so sad because I've been into them kahit na ilang araw lang sila nandito. Nakasanayan ko lang kasi yung ingay nila, yung kakulitan at mga bangayan naming lahat. Nakakamiss :(

In those days I feel like I am being loved again. Tinuring nila akong parang totoong kapatid. I felt the love and care from those people na hindi ko inexpect na magiging kaibigan ko.

Umaasa akong magsasama-sama kaming muli, kaming labing-tatlo.

Natigil ako sa pagmumuni-muni ko ng tinapunan ako ng unan ni Felip sa mukha.

"It's been 2 days Nianne" he rolled his eyes at me

Hindi ko siya pinansin at ngumuso lang ako habang nakatingin sa kawalan. Kanina niya pa ako inaayang gumala pero ayoko. Mas mami-miss ko lang sila.

Ewan ko ba bakit ganito ako ka apektado nung umalis sila, feeling ko tuloy napag-iwanan na naman ako. Buti na lang talaga nandito si Felip. Sana hindi siya umalis, sana di niya ako iwan. Sana :(

Umalis siya bigla sa harap ko, lumabas sa mansion. Baka naiinip na yon sa akin, pano ba naman kasi kanina ko pa siya hindi pinapansin. After 15 minutes bumalik siyang may bitbit na isang malaking plastic.

Hinatak niya ako patayo at dinala sa dinning. Nilapag niya ang sandamak-mak na ice cream sa mesa. Tinapunan ko lang yun ng tingin, wala akong gana.
Binuksan niya ang isang ice cream na chocolate at binigay sa akin. Walang gana ko iyong kinuha sakanya.

He then get another one for himself and put the rest in the fridge. May kinuha din siyang mga chocolate sa ref at nilagay sa harap ko. I feel like I am being spoiled again.

Wala akong gana pero kinakain ko lahat ng binibigay niyang pagkain. Weird ba?

"Stop being like that Nianne, hindi ako sanay" he said and put some ice cream on my nose. What the hell! He laughed at my reaction.

"Fuck you Felip!" I glared at him

"Yan! ganyan dapat palaban!" natatawang sabi niya.

"Nyenyenye" binelatan ko siya pero nilagyan niya na naman ako ng ice cream sa mukha.

"Suplada" sabi niya pa habang natatawa

Hindi ko na napigilan, napatayo na ako at lumapit sakanya. Sinuntok ko siya sa balikat.

"Aww! Pikon!" why the hell he is being nosy. Ang kulit-kulit niya na!

"Tigil-tigilan moko Felip ha! at Oo! Napipikon na ako sayo!" pinagha-hampas ko pa siya sa balikat pero tawa lang siya ng tawa.

Hindi ko napansing humakop na naman siya ng ice cream sa buong kamay niya at bigla na lang tinampal sa mukha ko. Putangina~

"Arghhhhhh! KEN!" sigaw ko sakanya at agad na humakop din ng ice cream sa kamay ko at ginantihan siya. Yung gago tawa lang ng tawa parang demonyo! Habang ako mangiyak-ngiyak na dito!

Tumigil siya kakatawa ng makitang umiiyak na ako. Kumuha siya ng tissue sa mesa at hinatak ako bigla. Pinunasan niya yung mukha kong puno na ng ice cream kasama na ang mga luhang lumalandas sa pisngi ko.

"Hey, why are you crying?" he asked, ewan ko ba siguro nadala lang talaga sa emosyon. Ganito kasi talaga ako kapag nagagalit o di kaya'y napipikon, naiiyak ako agad. Dagdagan pa na nami-miss ko mga tropa namin.

"S-sayang yung ice cream" humihikbi ko pang sagot sakanya at ngumuso. Ilang sandali lang ay na realize ko yung sinagot ko sakanya kaya natawa ako at nahawa din siya. Nagtawanan kaming dalawa na parang mga baliw.

"Buang ka talaga Nine!" natatawa pa rin niyang sabi kaya mas nagtawanan kaming pareho.

After a few minutes ay lumabas ako at dumiretso sa mini-garden ng mansion. Hinanap ko yung hose dahil maghihilamos ako ng mukha. Sobrang lagkit ko na. Sumunod din naman agad sa akin si Felip. Naghihintay siyang matapos ako.

Nang matapos ako ay sinadya ko siyang basain ng tubig.

"Fuck" he uttered a curse. Tinawanan ko lang siya at patuloy na binabasa ng tubig.

"Stop it Nianne!" natatawa na niyang sabi pero hindi ko tinigilan. Hinabol-habol niya pa ako kaya tumatakbo din ako. Hindi nagtagal ay nahuli niya rin ako. Kinuha niya sa akin ang hose at hinapit ako sa bewang. Inangat niya pa ako kaya napatili ako.

Tinutok niya din sa akin ang hose at binasa ako. Pagkatapos ay inikot-ikot niya pa ako habang buhat-buhat niya ako. Ilang beses niya din akong inikot-ikot ng biglang na out of balance siya kaya natumba kaming pareho.

Natatawa kaming pareho habang nakahiga na sa bermuda. We are facing the sky. Ilang sandali lang ay nagsitahimikan kaming pareho. Bigla ko na namang naisip ang mga kaibigan namin. Kung nandito pa sana sila sobra-sobrang saya ang mararamdaman naming pareho ni Felip.

Nilingon ko siya pero nabigla ako dahil nakatingin na pala siya sa akin.

"Are you happy now?" he asked me

"Ikaw? Masaya ka na ba talaga?" binalik ko sakanya ang tanong. Kasi alam kong hindi pa eh, may lungkot pa rin akong nakikita sa mga mata niya.

He looked away. Huli pero di kulong.

"Let it out Felip, just let it. Hindi habang buhay kaya mong kimkimin yan. Tandaan mo na ang lahat ng mabibigat kapag binawasan gumagaan" I tried to console him but he just ignored me.

I know, hindi niya pa kaya. Hindi niya pa kayang ilabas. Pero sana malaman niyang kapag pinatagal niya pa yan mas lalong sasakit.

He stood up and lift a hand to me.

"Tayo na diyan, maligo ka na dun baka magkasakit ka pa basang-basa ka oh" sabi niya kaya tumayo naman agad ako.

"Pagkatapos ko maligo ka na din" sagot ko naman agad at tumango lang siya.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Soriiiii short update~ di ako makaget-over sa pa menpa kagabi hahahihihuhu