ATTACHED TO A BADBOY

YOU

NINE'S POV

Ilang araw rin kaming hindi nagpansinan ni Felip, magkasama kami sa iisang bahay pero parang mag-isa pa rin ako. Hindi na rin kami sabay kung kumain pero nagluluto pa rin siya ng pagkain namin. Yun nga lang nauuna na siyang kumain at tinitirhan na lang ako ng para din sa akin. One thing I like about him is that he still cared for me kahit na may kasalanan ako sakanya.

Ilang gabi na rin akong hindi makatulog kahit na umiinom naman ako ng gamot. I wasn't used to this, sana pala hindi na lang ako nagpumilit edi sana okay kami ngayon. Wala sanang problema.

Sa pagtulog naman he always let me sleep on our room tapos siya minsan nasa balcony sa sofa bed natutulog, minsan naman sa couch ng sala. Hays hindi na ako sanay, gusto ko na lang bumalik kami sa dati. Yung kahit puro bangayan at awayan yung nangyayari, yung kahit sakitan physically atleast nag-uusap kaming pareho.

I took a deep breathe as I turn on the tv, hindi rin naman ako makatulog manonood na lang akong movie. I also decided to drink tequila, konti lang naman para dalawin na ako ng antok gustong-gusto ko na kasi talagang matulog.

It was around 12 midnight.

Just got drank my second shot but I felt dizzy na. Ganito talaga ako kahina uminom? Apaka-weak ko naman.

'Naisip ko it would help you move on'-Mia

'Move on from what?' - Ely

'From everything that's keeping you from moving on!' -Mia

Pinili ko talaga tong movie na naman ng Kathniel kasi parang akma sa mga nangyayari ngayon sa akin.

I took another shot of my tequila as my tears rolled down my cheeks. Sobrang akma kasi nung movie kaya naiiyak ako.

'Bakit? Ano bang alam mo? Alam mo ba yung mga pinagdaanan ko? Hindi! So stop acting like you know my pain, stop acting like you own it. Na pupuwede mong sabihin kung kailan ako mag mo-move on! Kahit si Celine na alam ang lahat, na kasama ko sa buong buhay ko hindi pinake-alaman mga desisyon ko!' -Ely

Fuck! Ano ba kasing alam ko? Anong alam ko sa buhay ni Ken? Bakit kailangan kong pake-alaman yung buhay niya? Alam ko ba kung anong totoong nararamdaman niya? Alam ko ba lahat ng mga pinagdaanan niya?

Hindi!

'Hindi ako si Celine! So stop comparing me to her' -Mia

'Tama hindi ikaw si Celine! And you will never be Celine!' -Ely

Tangina~ Hinding-hindi nga ako magiging si Pauline. Hinding-hindi ako magiging siya na mahal na mahal ni Ken. Hindi!

Napahikbi na ako sa mga iniisip ko, hindi ko alam kung bakit sinasaktan ko ng ganito sarili ko.

'Celine is dead hindi na siya babalik Ely! Pero hanggang ngayon umaarte ka pa rin na parang nandito siya!' -Mia

'Nandito siya, dahil nandito siya!' -Ely while pointing his heart

'Kung nandiyan siya nasan ako? Anong lugar naming mga gustong mag-mahal sayo?' -Mia

Ano nga bang lugar ko kay Ken?

Para akong tanga na iyak ng iyak sa couch. Sobrang lakas din ng mga hikbi ko, siguro epekto na to ng alak. But it's just 5 glasses!

"Hey! What happened? Why are you crying?" nabigla ako ng tumakbo si Ken papalapit sa akin, galing siya sa taas.

"And what the hell! Did you just drink Nianne?!" dagdag niya pa at medyo galit na.

"I'm sorry!" I said while covering my face with my both hands, crying.

"I-Im sorry too, please stop crying" he pulled my hands away from my face. I just can't stop the tears from falling.

Hinatak niya ako palapit sakanya at niyakap.

"Hushhh, I'm really sorry, hindi ko na uulitin" pagpapatahan niya sa akin

"No, I'm sorry for forcing you that thing. I shouldn't need to interfere with your life. I am so sorry" walang pigil na paghikbing sabi ko.

"Don't be sorry" he then kissed my forehead

"I-I'm sorry I can't be Pauline, hindi ako siya na kaya kang pasayahin ng sobra"

"I told you to not compare yourself to her, and please stop crying. Ayokong nakikita kang umiiyak"

"It's my fault, you should be mad at me for a longer time Ken!"

"Hindi ko kayang magalit sayo ng matagal Nianne" kumawala siya sa yakap at hinarap ako.

He wiped all my tears away from my cheeks.

"Now listen to me carefully, I thought I will live my whole life like a mess. Akala ko hindi na ako magiging masaya, na mabubuhay na lang ako na puro sakit at lungkot ang dinadala. Na puro kabalastugan na lang ang gagawin ko, bisyo at kung ano pang ikakapahamak ko. But not until I met you Nianne, you gave me a reason to live my life into a better one. You completely changed my life, you makes me happy, you makes me smile, you makes me laugh. You even makes me feel that I am loved again" he said that while looking straight into my eyes.

"How about Pauli~" he cut me off

"Shhh.. Pauline is just living in my past, and I've already realized that maybe I just missed the memories or the feeling not Pauline. And somehow maybe you are right, I should forget her from now on besides, I'm not able to bring her life back again. It was almost 3 years and I can say that I am finally done with her"

Natahimik ako dahil sa sinabi niya at lumuwag bigla ang aking pakiramdam. Knowing that Ken is already just came out on that cage I am saying. Naiyak ako ulit dahil sa sobrang saya.

"Hey, stop crying. I'm sorry for being mad and ignoring you for almost a week. I just want to refresh my mind and thank you for giving me time to think" he then grabbed me again to give me a tight hug.

"I am just happy for you Ken, you just made the right choice. Finally, wala na akong lungkot na makikita sa mga mata mo. All I could ever see now is pure happiness" naiiyak na sabi ko habang yakap-yakap siya pabalik.

"And it was all because of you Nianne" he then again kissed my forehead. I smiled widely because of that.

"But you know what Ken?" kumawala ako sa yakap at hinarap siya.

"What?" he asked back

"Yun na siguro yung pinakamahabang nasabi mo" tawang-tawa kong sabi sakanya kaya natawa rin naman siya.

"Silly!" he said while laughing, pinitik niya ang noo ko.

"Aray! kaka-okay lang natin sinasaktan mo ako agad!" I said then I pouted.

"Stop pouting, baka hindi ako makapagpigil at mahalikan kita" seryosong sabi niya. Pinaghahampas ko naman agad siya sa balikat niya.

"Gago!" I cursed then he let out a loud laugh.

"Ang sama mo pa rin! Nakaya mokong balewalain ng ganon katagal?! You're really such a badboy!" kunwaring nagtatampo ako sakanya

"Hey! Kahit naman hindi kita pinapansin may pakialam pa rin ako sayo no!" sagot niya naman agad. Hindi ko napigilang mapangiti dahil sa sinabi niya.

I stood up and paused for a while in front of him and then I bend and gave him a kiss on his cheek. Namilog ang mga mata niya sa gulat dahil sa ginawa ko. After that I quickly ran upstairs.

"Magnanakaw ng halik!" narinig ko pang sigaw niya kaya natawa ako.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~