ATTACHED TO A BADBOY

GO

NINE'S POV

(a/n: play "Di lang ikaw" if you have this song on your playlist)

I was running while catching my breathe, sobbing like a child and nowhere to go. I don't really know what to do so I kept on running. Until someone grab my shoulder and hug me from behind, it was him. Felip.

I was trying to escape from his arms but I can't, he's so strong. I can also hear him crying and I don't fuckin' know the reason.

"L-let me go, Ken" I tried to stifle my sob while saying those words.

"No love, please" he answered while crying on my neck. What the hell! I don't want to see him crying like this!

"Bumalik ka na don Ken, mag-usap kayo" I tried to talk normal. Kailangan kong maging matatag pero kusa akong pinapatay ng sakit. Bakit kailangang humantong sa ganito?

"A-ayoko!" sagot niya. Agad akong nagpumiglas para makaalis sa mga bisig niya. Ng nagawa ko ay lumayo ako sakanya ng konti. Fuck! This hurts like hell!

"Y-yung mga mata mo nung nakita mo siya kanina...nangungulila eh. Gusto kong w-wag maniwala pero yang mga m-mata mo Ken hindi nagsisinungaling!" sinubukan kong wag maiyak pero tangina sobrang sakit.

"Nagkakamali ka ng iniisip gah, n-nabigla lang ako" sagot niya naman habang unti-unting lumalapit sa akin. Atras naman ako ng atras para hindi niya maabutan.

"Just g-go Ken..." napahawak ako sa dibdib ko sa sobrang sakit nito, hindi na ako makahinga ng maayos dahil sa kaka-iyak ko. Why should it be my best friend? Bakit best friend ko pa? Tangina pareho ko silang mahal, ayokong saktan sila pareho.

Sa lahat ng pwedeng mangyari bakit ito pa? Ni kailanman hindi ko naisip na darating ang araw na to. Naiintindihan ko pa yung pag-alis sana ni Felip pero eto? Tangina naman, sobrang sakit~

Then suddenly realization hit me so damn hard! Ngayong bumalik na yung great 'love' niya siguro naman pwede na nilang ayusin yung nakaraan nila. Ayokong maging hadlang sakanila kaya magpaparaya ako, kahit masakit...

Love is not all about you and him being in love with each other, it is all about sacrificing for the sake of his happiness. Tama na yung 1 year namin, ibabalik ko na siya sa totoong nagma-may-ari talaga sakanya. Ayokong maging selfish,  kahit na ako yung palaging nawawalan.

Napaupo ako sa buhanginan dahil sa sobrang hina na ng mga tuhod ko. Kasabay ng paghampas ng alon ay ang paglakas ng paghampas ng hangin sa balat ko. Nakita ko si Felip na unti-unting lumalapit at biglang naupo sa tabi ko. Kinulong niya akong muli sa mga bisig niya. I just stay still, maybe this is the last time so lulubus-lubusin ko na.

"I love you Nianne. I really love you to the point that I just can't let you go" he said between his sobs. Stop it Ken, mas lalo mo lang pinapalala.

"J-just go back to her p-please, ibabalik na kita sakanya Ken" pinilit kong sabihin to sakanya kahit sobrang taliwas sa nararamdaman ko.

"N-no that's unfair Nianne, ikaw yung mahal ko!" sagot niya tsaka mas hinigpitan ang yakap sa akin. Matututunan mo rin siyang mahalin ulit pabalik. That's not too hard since she's your great love back then.

Pero bakit ko nga ba siya pinagpipilitan kay Pauline? Siguro tinatama ko lang yung mali? Ayoko ngang maging selfish, ayoko rin saktan si Pauline kaya ganito yung ginagawa ko. Sana tama to.

"Aalis na ako bukas Nianne, wag naman sana ganito yung huling pagsasama natin. I'm s-so sorry I haven't told you about this" he said, still crying. So, tama ako! This is the last time. Aalis na talaga siya. Aalis na at muling babalik kay Pauline. Perfect timing for the both of them.

"Alam ko, narinig ko ang pag-uusap niyo ni tita" kumawala ako sa yakap niya at hinarap siya. I wiped my tears away and tried to give him a smile. Hinawakan ko ang mukha niya at pinalis din ang mga luhang hindi tumitigil sa paglandas sa mga pisngi niya.

"Kung pipigilan mo ako, h-hindi ako aalis love" saad niya at may tumulo na namang luha sa pisngi niya. Umiling ako.

"Hindi lang sa akin umiikot ang mundo mo Ken, hindi kita pipigilan. At seryoso akong ibabalik na kita kay Pauline, this is the right decision. Tinatama ko lang ang lahat" I calmly said, pinigilan kong wag pumatak ang mga luha ko. Sana tama talaga tong ginagawa ko, I just want them to be happy kahit na sakit ang ibabalik sa akin.

"Sige aalis ako pero hindi ko siya babalikan Nianne, maniwala ka naman. Ikaw talaga yung mahal ko" sabi niya pa at umaasang paniniwalaan ko ang sinasabi niya. I'm so sorry love...

"Aalis ako at pinapangako kong babalikan kita dito, tandaan mo yan gah. Sayo pa rin ako uuwi" dagdag niya pa at bigla akong hinalikan. Tumugon naman ako sa halik niya, huli na to eh. Mamimiss ko to, mamimiss ko siya T_T

Ilang sandali pa ay pinutol ko na ang halik at muli siyang hinarap. Nakita kong papalapit na sa amin si Pauline kaya hinatak ko siya patayo.

"Kaela, diba uuwi ka rin bukas? Isabay mo na si Ken. Please take care of him" sabi ko agad sakanya ng makalapit siya,  nalilito man ay tumango rin siya agad.

"Bumalik na kayo sa mansion, I'll be out for this night wag niyo na ako aalahanin" sabi ko sabay tulak kay Felip kay Pauline. Nakita ko kung paanong nabigla sila pareho sa inasta ko. Ayoko muna umuwi sa mansion sa ngayon.

"How ab-" magsasalita pa sana si Pauline pero pinigilan ko siya.

"I'll be okay Kaela, you know me well" I gave her a smile, smile that hides a million of pain right now.

"Nianne~" tawag sa akin ni Felip habang namamasa na naman ang gilid ng kanyang mga mata.

"Just g-go Ken..." I said and before they go I mouthed him 'I love you' babalik pa sana siya pero nahatak na siya palayo ni Pauline. I smiled bitterly.

Just go and promise me that you'll be happy...