Play Dirty✓

.37.

Afrohemi prane prane tavolines qe ndodhet ne mes te restorantit dhe Leon me ndihmon te ulem ne karrige.

-Leon a je mire?
-Po,pse pyet?
-Mos je gje nervoz?!
-Une nervoz?!Jo, aspak.
-Ne rregull.Vendi qenka goxha i bukur.
-Po.
-Vjen shpesh ketu?
-Jo,eshte hera e pare qe vij ketu.

Leon ua ben me dore njerit prej kamarierve dhe ai afrohet duke mbajtur menu-te.

-Cfare deshironi te pini?
-Em,nuk e di.Ti Amelia cfare deshiron te pime?
-Si thua per vere?
-Te bardh apo te kuqe?
-Te bardh.
-Ok,na sill nje shishe vere te bardhe.
-Ok po u'a sjell menjëherë.
-Ti e di qe nuk na lejohet te pime apo jo?
-E kujt i plasi.
-Leon!
-E kuptova,rregullo fjalorin.
-E sakte.

-Nuk e dija qe te pelqente vera e bardhe.
-Po,ke shume gjera qe ti si di per mua.
-Fillo te tregosh.
-Cfare te tregoj?
-Femijrin tende,me trego per prinderit e t'u,me trego ato qe ti nuk mi ke treguar ndonjehere.
-Ne rregull,prinderit e mi nuk shume qe jane divor.Ndarja e tyre ishte shkaku qe erdhem ne New York.
-Erdhet?
-Po,jam shpernguluf ketu me mamin.
-Une nuk e kam pare asnjeher mamin tend dhe mesa di une ajo s'te ka marr me ne telefon qe prej heres se fundit qe ne u zum.
-Po,keshtu ka qen gjithmonë.Ajo interesohet vetem per punen e saj.Babi e fajson ate per ndarjen e tyre.Thoshte qe e linte pas dore familjen,dhe mendoj se ka te drejte.Nese ajo do na kushtonte me shume vemendje ndoshta babi nuk do e tradhtonte ate.
-Babi yt e tradhtoi mamane tende?
-Po,pas divorcit ai iku ne spanj. Ata ziheshin gjate gjithe kohes. Kur ata flllonin te ziheshin une dilja ne kopsht dhe lexoja romane.Libri me ka bere shoqeri per nje kohe te gjate.Nejse,radha jote me fol per femijrine tende tani.
-Nuk kam ndonjë gjë interesante per te then.
-He pre tani,me fol për prinderit e tu.Si quheshin?
-Meqe po kembngul,nena quhej Eriola kurse babi Ardit.Ata duheshin shume.E dashuronin cmendurisht njeri tjetrin.
-Si nderruan jete?
-Ndodheshin brenda ne shtepi.Po festonin pervjetorin e pestë te marteses.Une kisha dal per kamping me djemte e lgjes.Ate nate kishte ndodhi qark i shkurtër.Shtepia u dogj,ata nuk munden te dilnin ne kohe.U digjen sebashku me shtepine.
-Te merr malli për ta?
-Ndonjehere,jam mesuar.Kur kam qen i vogël,me nevojitej shume mbeshtetja e tyre.Jam lenduar vertet kur mora vesh qe ngela jetim.Mu thye zemra,nuk kisha ku te qaja.Kisha nevojë për dashuri te paster,Doja te kisha nje jete si te gjithë fëmijët e tjere, tu thoja prinderve si i'a kisha kaluar ne shkolle,te me ndihmonin me mesimet,te me jepnin keshilla ose te me perqafonin para se te flija.Doja vetem nje gje te fundit prej tyre. Doja tu thoja per here te fundit sa i doja.Qe prej atëhere nuk kam qar dhe nuk e kam perdorur me fjalen 'te dua'.

Syte e tij tregonin shume dhimbje.Duket qarte trishtimi ne fytyren e tij.Ndiej lotet te me lagin fytyren teksa ai fliste per prinderit e tij.Fshij lotet dhe i kap lehte doren.

-Nuk e dija kete.Me vjen vertet shume keq.Nuk e di dhimbjen qe ke kaluar,ama vertet ndihem shume keq Leon.
-Mos u shqeteso.Ka ndodhur shume kohe me pare.Tani jam mire.
-Kush u kujdes per ty pasi prinderit e t'u nderruan jete?
-Sherbyesit.
-Nuk ke ndonje te aferm?
-Jo.Askush nuk e mbeshteti historine e tyre te dashurise,te gjithe u dolen kundra.Nuk donin qe ata te perfundonin bashke.
-Po per kegjin.Domethen,ne mesojem ne nje kolegj mjaft te shtrenjete,me se e paguan kolegjin?
-Pasi prinderit e mi vdiqen ata me lane te gjitha kursimet e tyre mua.Endrra e tyre ishte qe une te mbaroja shkollen e te behesha dikush ne jete,si cdo prind,donin me te miren per femijen e tyre.
Si thua ti leme historitë e trishta, e te flasim për dicka me te gezueshme.
-Si te duash.
-A e vendose cfare do porositesh?
-Pasta me fruta deti.
-Ne rregull,-ai therret kamarierin e ai vjen menjëherë.
-E vendoset cfare do merrni,- pyet kamarieri dhe me shikon sikur do me hidhet persiper.Leon e ve re dhe e perplas forte goten e veres me tavolinen.
-Shiko ketu ti kar,ajo eshte prone e zene.Nese i do syte e t'u ben mire te mos e shikosh me ate.Duam nje kamarier tjetër,po te pash perseri ke per te perfunduara ne spital.Me kuptove?
-Po,-ai duket vertet i trembur,te drejte ka.Damaret e qafes jane fyre nga inati dhe duket sikur do t'a vrasi ne moment kte te shkretin.I largoj thiken,pjaten dhe pirunin se nuk i dihet se ca bene.

Japim porosite dhe Leon merr te njejten gje si mua.Porosite na i siell nje vajze e shkurtër topolake.

-Si ndihesh?
-Heh?
-Si ndihesh pasi ke kapur djalin me te kerkuar te kolegjit?
-Normal.
-Ti me cudit gjithmone.Ti duhet te ndihesh e gezuar ne ekstrem qe me ke mua ne krahe.
-Po, po!Shume e gezuar jam.
-Duhet te jesh,pasi je e vetmja vajze qe nuk e kam tradhtuar gjate nje lidhje.E di edhe qe jam i dashuri yt i parë.
-Po kete kush t'a tha?!
-E kuptova kur te putha per here te pare,tek diskoja.
-Aq keq ishte?
-Jo,nuk ishte keq.Ishte goxha e embel.
-Leon!
-Mire,kam edhe nje pyetje te fundit.
-Po me thuaj.
-Pse nuk ke patur ndonjëherë te dashur?
-Te them te verteten,prinderit e mi jane shume strikt dhe nuk donin qe une te lidhesha.Po ti pse nuk kishe te dashur?
-Sepse prinderit e t'u ishin shume strikt.A e si cilet jane artistet e mi te preferuar?
-Jo,kush?
-Prinderit e t'u.
-Cfare krijuan prinderit e mi?!
-Te krijuan ty.
-Leon,mjaft.
-Oo,mos po te skuqen faqet?Ke turp kotele?
-Jo,e kam nga vera Leon..

Biseda shkon per bukuri dhe asnje kamarier nuk u rrah, fatmirësisht.

-A hame embelsire para se te largohemi?
-Po sigurisht,cfare te duash.
-Si thua marrim tiramisu?
-Ti po te duash merr.
-Ti nuk do marresh?
-Une do e ha embelsiren time me vone.

Fjalet e tij me bene te skuqem edhe me shume.Me shikon ne sy dhe lepin buzet.
Pasi mbaroj embelsiren nisemi për tek kolegji.