Play Dirty✓

.Epilogu.

Pas 6 vjetesh

Zbres në katin e parë të vilës dhe shikoj dy camarroket e vegjel qe hane biskota teksa shikojnë televizor.Dal përpara tyre dhe u pengoj pamjen nga televizori.Ata shikojnë të habitur njeri tjetrin dhe përqafohen,më pas me buzëqeshin si dy engjëj të vegjël.

-Mirmengjes mami,-thone të dy njëherazi.
-Me thoni cuna,si doni të denoheni.
-Jo,mami të lutem mos na dëno,- thonë te dy bashkë duke varur buzët
-Sa here ju kam then te mos hani budalliqe pa ngrënë mëngjes.
-Nuk është faji ynë.Pastaj babi na pa dhe nuk na tha gjë neve,-flet Brajani.
-Po ma,ne babi nuk na tha gjë,- mbështet Aleksi vëllain e madh.
-Nuk dua të hani më kështu gjërash që në mëngjes.Me babin do merrem une,tani si cuna të mirë që jeni shkoni lani syte,dhëmbët dhe hiqni bizhamat.
-Ne rregull ma,-me puthin në faqe dhe ngjisin shkallët më shpejtesi.

Dhe pse kanë vetëm një vite diferencë shkojnë shumë mirë.Jane të dy kokforte,si i ati.
Dëgjoj të qara nga lart dhe ngjis me vrap shkallët.Shjkoj në dhomën e Danielit dhe e marr në krah.Brajani dhe Aleksi vijnë ne dhomën dhe shikojne ngultazi Danielin.

-Sa i zhurmshëm që është,-thote Brajani duke i bërë duart kryq.
-Po shumë,-thote Aleksi dhe bën të njëjtin veprim si vëllai i tij.
-Djema mos flisni ashtu për vëllain tuaj,është i vogël dhe normale qe do qaj.
-O ma,Danieli nuk po rritet fare. Nuk luajmë dot futboll po nuk u rrit Danieli,-shfryn i mërzitur Aleksi.
-Pse shpirt?!Ti luan futboll me babin dhe Brajanin.
-Epo nuk është njëlloj o ma,une behem skuadër me Brajanin kurse babi vetëm.Duhet të rritet edhe Danieli që të bëhemi barazim.
-Po Aleksi ka të drejt.
-Cuna,Danieli është vetem dy vjeç.Duhet të prisni edhe pak sa të rritet.Pse nuk jeni veshur akoma ju?!
-Po shkojme.
-Cuna secili do e rregulloj dhomën e vet,të mos gjej as edhe një lodër në dysheme.Dhe vishuni shpejtë se do hame mengjes.
-Ne rregull mami,-thone te dy dhe vrapojnë nëpër dhomat e tyre.

Ndërroj Danielin,dhe e marr në krah.Zbres në katin poshtë dhe e vendos në divan.Shkoj në guzhinë dhe filloj të përgatis mëngjesin.Brajani dhe Aleksi ulen në divan gjithashtu duke e vendosur Danielin e vogël në mes që të mos bjeri.

-Cuna ejani,uluni neper vende.
-Urraa,-berrtasin që të dy kurse Danieli vogël përplas duart.Djemte ulen ne karrige kurse Danielin e vendos ne karrocë.

-O ma,edhe sa do të mbush gjashtë vjeç une,-pyet Brajani teksa kafshon feten me nutella.
-Edhe katër muaj Br.
-U sa shumë.O ma te dalim te luajme në oborr me top, të lutem.
-Jo djema,shkoni bëhuni gati për kopësht.Kur te vini mund të luani.
-Mire.

Aleksi mbërthen xhupin kurse Brajani vesh atletet.Boria e furgonit dëgjohet dhe i përcjell deri sa futen brenda.Ata me përqafojnë dhe me puthin në faqe.

-Te dua mami- thonë te dy dhe futen në furgon.

Futem përsëri në shtëpi dhe filloj te laj enët dhe të rregulloj shtëpinë.Danieli është ulur në tapet dhe po shikon një filem vizatimor.Eshte kaq i ëmbël.
Dëgjoj zilen e telefonit dhe e hap.

-Vogelushe,si ndihesh.
-Jam mirë Leon.Nuk ke pse shqetesohesh kaq shumë.
-Shkuan fëmijët në kopësht?
-Po,mbaruan mëngjesin dhe i përcolla deri tek furgoni.Me që ra fjala tek mëngjesi pse nuk u kishe then gje djemve për biskotat!?
-Emm,shiko si është puna vogelushe.
-Po te degjoj Leon,jam gjithë sy e vesh.
-Djemte i pëlqejnë shumë ëmbëlsirat dhe thash...
-The ti le t'i hanë,kështu?!
-He pra engjëll,mos bej kështu.Nuk kam për ti len me djemtë të hane biskota para mëngjesit.
-Pse nuk me zgjove në mëngjes, do të te ndihmoja të bëheshe gati.
-Jo,ti kishe nevojë për gjumë dhe për më tepër une mund të behem vetë gati.Cfare po bën Danieli vogël?
-E vura në gjumë që të rregulloja pak shtëpinë.
-Sa herë të kam thënë të mos mundohesh.Nuk i bën mirë vajzës.
-Leon,jam mirë.Edhe vajza po ashtu.
-Kam për të ardhur herët në shtëpi.Sot nuk ka shume pune në kompani.Dua te kaloj pak më shumë kohë me tre djemtë e mi dhe me gruan time pesë muajshe shtatzan.
-Ne rregull edhe djemtë do gëzohen.
-Me duhet t'a mbyll tani vogelushe,se kam një mbledhje.
-Mire Leon.Te puth.
-Edhe une te puth vogelushe.