Benim hikayemde kötü kraliçe, saf kral, masum kız, beyaz atlı prens gibi ilgi çekici karakterler yok.
Bu benim, sıradan mahallemde aşkı bulma hikâyem...
Benim ufak dünyamı büyüten güzel kalpli bir adamı size kendi gözlerimle göstermeye çalışacağım...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
...
"Barut."
"Şifa."
"Senin ne işin var burada?"
"Geçiyordum, peki senin?"
"Bu mahallede oturuyorum ben." Şifa'nın sonlara doğru sesi kısılırken bir eli saçlarını düzeltip duruyordu. Onun bu halleri Barut'u hazırlıksız yakalamış ve gülümsetmişti.
"İyi misin?"
"İyiyim, bir şeyim yok."
"Emin misin az önce canın yandığı için sinirli gibiydin."
"Sana öyle gelmiş. Çekirdek ister misin?"
"Ne?"
"Çekirdek. Bakkala gitmiştim de." Şifa elindeki poşeti biraz havaya kaldırıp salladığında Barut'un bakışları Şifa'dan içi abur cubur dolu poşete kaydı.
"Yok, teşekkür ederim."
"Buraya yakın bir yerde mi çalışıyorsun?"
"Hayır."
"Bu saatte buralarda görünce bir de hep yorgunsun ya. Bir yerde çalışıyorsun diye düşündüm." Şifa dudaklarını büzüp kaşlarını hafifçe yukarı kaldırdığında Barut onun bu haline gülümsedi.
"Sabah ki meseleyi hallettik diye düşünmüştüm. Benden sana hikaye çıkmaz, filmlerden falan esinlen sen." Barut'un cevabıyla Şifa'nın gözlerindeki hınzır parıltılar birer birer sönmüştü.
"Senin yüzünden beyin sarsıntısı geçirdim. En azından bana hakkında birkaç şey söyleyerek incelik edebilirdin."
Şifa, boşta kalan elini hâlâ acıyan başına götürdüğünde Barut aralarındaki mesafeyi kapatarak yaklaştığında Şifa aldığı nefesin ciğerlerinde takılı kaldığını hissetti. Yakınlaştığı yetmiyormuş gibi Şifa'nın başındaki elini nazikçe çekip başına bakmaya başladığında Şifa serseme dönmüş bir şekilde Barut'un yakınındaki yüzüne bakıyordu. Bakışları onun elmacık kemiklerinden süzülüp çenesine kaymıştı ki bir anda Barut hızla geri çekildi ve Şifa ne olduğunu anlamadan Barut yüzüne yediği yumrukla hafifçe sallandı.
Barut bir elini belindeki silahın üstüne götürürken diğer elini çenesine koydu ve kendini hızla toparlayarak Şifa'nın yanında dikilen adama bakışlarını çevirdi. Adam yumruk yaptığı elini tekrar yüzüne indireceği sırada adamın bileğini tutarak hızla büktü.
