My Tutor was my Bully

C-38

"Para saan ito?"- takang tanong ko kay Jasmine.

Nagkita kami sa isang coffee shop dito lang malapit sa kanila.

May sobre kasi syang nilapag sa harap ko.

"Ate told me to give that to you before she left"- she said as she sip her coffee.

Dinampot ko iyon at tinignan. It's money.

"Anong gagawin ko dito?"

"Iyan dapat kasi yung sweldo mo nuong nasa company kapa. Even tho hindi mo  tinapos ang trabaho mo , Ate still insisted that you deserve a payment"

"I don't need these"- sabi ko

"She will be mad if you didn't accept it"- pigil nya sakin.

Napabuntong hininga naman ako at sumandal ng maayos sa upuan ko.

"Ano nabang nangyari?, Mag iisang buwan na nuong umalis sya. Nakakausap mo ba sya?"

I maybe sound desperate pero miss na miss kona kasi si Ava. Simula nung umalis sya isang beses ko lang syang nakausap.

"That's why I'm leaving to check up on her"

Napatingin naman ako sa kanya.

"Aalis ka din?"

She smile and nodded my head.

"I guess it's time for me to go because I don't have any reason to stay"

Napaiwas naman ako ng tingin.

"Billie.. Babalik si Ate okay?, intayin mo lang sya"

Inabot naman nya ang kamay ko kaya bumaba duon ang mga mata ko.

"Maraming salamat sa lahat Billie. Masaya ako na naging magkaibigan tayo. Ingatan mo ang ate ko kapag bumalik sya ha?"

"Jasmine.."

Pansin ko ang namumuong luha sa mata nya. Mabilis naman syang tumayo at nag excuse . Tumayo naman ako . Kinuha ko ang sobre at sinundan sya palabas ng coffee shop.

I grip her arm to make her face to me.

"Let me go. I don't want to say goodbye infront of you"- naluluha nyang sabi.

Hinila kona lang sya papunta sakin at niyakap ng mahigpit. I even kiss her head to make her calm.

"I will never forget you. Magkikita pa tayo kaya don't you dare say goodbye Jasmine"- I said to her.

After talking with Jasmine hindi ko padin sya napilit na kunin ulit yung sobre. Kaya naman pagkauwi ko sa bahay inabot ko kaagad iyon kay mama at nag paalam ako na magstay muna ako sa kwarto ko.

Hinalungkat ko ang drawer ko at hinanap ang pakay ko. Nakita ko ang maliit na box at binuksan ito.

Naghanap ulit ako ng pindutan pero wala talaga. Hinigit ko ang magkabilang dulo at nahati iyon sa gitna revealing the head of USB.

I mentally slap myself. Sana pala matagal ko ng sinubukan buksan to para hindi nako nagulat na nasa loob pala nito ang pakay ko.

Kinuha ko ang laptop ko at sinaksak duon ang USB.

I click the file named FOR BILLIE :)

Lumabas ang isang video. The background was her bedroom. After a while she sit on the bed still holding the camera.

"Are you watching now? *chuckled*, I know we're not too close but I just wanna do this. This will be my first time filming myself to send it to someone who hates me to the bones"

Umayos sya ng upo sa kama nya at sinuklay ang buhok nya. She's so beautiful.

"I told you aalis ako as your tutor but it doesn't involved the personal feelings we're both feeling Billie. You may still hate me now or you may possibly hate me more for leaving you but I just wanted you to know that I enjoyed being with you..and it made me realized that no matter how many times you push me away because you hate me it doesn't changed the fact that I love you"

My lips parted in shocked and I can't help but to blink many times.

Is this for real?

Ito ang iniwan nya sa akin nuon?!

"I know magugulat ka dahil ang isang gaya ko mahal ka. I don't want to lie Billie pero mahal talaga kita. Sa susunod na magtuturo sayo sana maging mabait kana. And when you watch this video sana hindi ka magdalawang isip na paniwalaan ako. Being with you despite of always fighting with each other was the best memories I would treasure kahit wala ka sa tabi ko"

I don't know why but I just felt my cheeks was damp because of my tears.

All this time hindi lang talaga ako yung nagmamahal.

Nuong mga panahon na tinutulak nya ako ang gusto pala talaga nya mag stay ako.

I'm sorry Ava. I didn't know.

Kung sana binigyan ko ang sarili ko ng pagkakataon na mapakinggan ito habang mas maaga edi sana matagal ka ng nasa akin.

Hindi mona ako ulit kailangan iwanan para ayusin ang lahat.

" Enough with the drama. Hindi kana man siguro maniniwala. Please take care of yourself.Goodbye Billie"

Huminto ang video kasabay ng pagbukas ng pinto ng kwarto ko at pumasok duon si mama para daluhan ako.

I just felt her warm arms wrap on me while I continue to cry.

"Sabi kona nga ba hindi ka okay"- mahinang sabi nya habang hinahaplos ang likod ko.

"Ma.. I missed her, kung sana pinakinggan ko kaagad---"

"Sshhh.. Lahat ng nangyayari may rason anak. Magtiwala ka kay Adeline. I can see that she's a type of person na tumutupad sa usapan"

"Hindi ko alam kung anong nangyayari sa kanya duon"

"I know anak.. but you need to understand na para sa inyong dalawa ang ginagawa nya. Just don't lose hope okay?, malay mo sa susunod magparamdam na sya sayo"

Inaalo ako ni mama hanggang sa tumahan ako.
Nakakahiya man wala na akong pakialam.

Minsan sa buhay hindi naman kailangan na mag isa kalang lagi . Kailangan mo din ng taong masasandalan kapag hindi mona kaya.

May nag pop out naman na message sakin and my lips formed a smile when I saw her name.

Laila:  "I'm coming home! Madami kang ikukwento sakin!"

Nireplyan kona lang sya. Matagal nadin simula nung huling beses ko syang nakita at tama sya. Madami nga akong sasabihin sa kanya.

Sinarado ko ang laptop ko at humiga ako sa kama.

"I will wait for you my Ava"

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Two more chapters to go !

Thank you for waiting.