My Tutor was my Bully

C-40

"May dumi ba ako sa mukha?, I can feel na kanina kapa nakatitig sakin"- she said habang umiinom sya sa kitchen counter at nakaupo naman ako sa gilid nya.

May mga balot pa ng puting tela ang ibang gamit sa bahay.

Pero hindi pa lahat natatanggal dahil inutusan muna nya ang driver na mamili ng grocery dahil walang mga maids sa bahay.

"Seriously?, I find your stare creepy"- she retorted at umayos ng upo.

Hinawi nya ang buhok at nilagay sa kabilang gilid ng leeg nya.

"Okay kana ba?"- bulalas ko at patuloy na pinagmasdan ang mukha nya.

Something has changed in her. Mas lumamlam ang mga mata nya compared to the last time I saw her. And for sure nagbago din ang timbang nya dahil kitang kita ko ang collarbones nya sa neckline ng button down shirt na suot nya.

"I have a head injury because of the accident" - she trailed off.

"When I wake up in the hospital I can't open my mouth to speak. Ang mga mata ko ay hindi din ganuon kalinaw nung una. Natakot ako na baka hindi nako makakita kaya kahit magaling nako physically sa mga galos ko , nag continue ang medication ko sa bahay hanggang sa bumalik ang lahat sa normal"

Biting her lower lip she turn her whole body to me at inabot ang kamay ko.

"Ikaw ang unang gusto kong makita alam mo ba yun?, but Jasmine told me na nagpunta ka pero unconscious padin ako. Akala ko aabutin lang ako ng ilang buwan duon but I didn't know it will turned into year. I'm so sorry. Sorry kung ngayon lang ako Billie"

She squeeze my hand at mas lumamlam ang mga matang tinignan ako.

"Bakit kaba kasi tumakas?"

"Oh that?.."- sinuklay naman nya ang buhok nya at tumawa ng bahagya.

"We had some misunderstanding in the mansion. I'm fighting for my rights but they don't wanna listen so I decided to run away but sadly to say I've met an accident on the road"

"You're so careless"

"I know.. my mind was in chaos so it's so hard for me to focus myself"

"Akala ko hindi kana talaga babalik"

"Akala ko din.. but I'm here infront of you.. hindi kaba masaya?"

She tilted her head a bit to fully see my eyes kaya nag iwas nalang ako ng tingin.

"Nasa park kaba kanina?"- pag iba ko sa usapan at muling sinalubong ang tingin nya.

She let go of my hand at umayos ng tayo. She even heave a sigh before smiling at me.

"Yes"

"Bakit hindi ka nagpakita?, nagmukha akong ewan kakalingon duon just to see you!"- I said as I calm myself from getting pissed all of a sudden.

"You look happy in there. I don't want to be an intruder"- she replied as she turn away her body from me.

Bago pa sya makahakbang palayo tumayo nako at hinigit ang braso nya at sinandal sya sa kitchen counter.

Her lips parted a little bit as I put my hands beside her hips and I lean a little bit to her.

"Mas masaya ako ngayon. Nandito kana sa harap ko.. totoo ka hindi lang imahinasyon Ava"- I said slowly at bumagsak ang tingin ko sa mga labi nya.

Biting my lower lip I raise my hand to hold her chin and I lean in to claim her lips.

I want to be gentle but I can't help myself when my kisses become a little bit aggressive.