MOR

T A N I T I M

Akın arkadaşlarına iğrenerek bakarken bende onları izliyordum, aslında kitap okuyordum ama konu bu değil.

Karşı sandalye çekildiğinde daha yeni bakmaya başladığım kitaptan kafamı kaldırdım, Ali elinde ki kahvelerden birisini bana uzatıyordu.

"Teşekkürler." Kahveyi içerken etrafta olan bakışların kankamda olduğunu görünce kahveyi içmeyi bırakıp masaya koydum ofladığımda güldü.

"Hayırdır? N'oldu neden ofladın kanka?" Kantine giren bizim tayfa ile kızların bakışları oraya döndü. Kızların hepsi Asrin'e teknik olarak abime bakarken o bana bakıyordu.

"Selam." Yanımız oturdukların da bakışlar tekrar buradaydı, okulun popüler grubu bizdik. Abim ve kankalarıma bir sürü çıkmıştı teklifi gelse de onlar kabul etmiyordu, benden dolayı filan değildi... Hepsi doğru kişiye arıyordu.

"Asrin bana çikolatalı süt alsana." Kafa sallayıp kalktı, diğerlerine sorduğunda hepsi hayır cevabını vermiş sonra zaten desenizde almazdım kudurun diyip gitmişti.

"Of of." Cana döndü bütün bakışlar o çenesini yanağına koymuş, sandalyenin arkasına yaslanmış birisini izliyordu. Asrin elinde çikolatalı süt ve tost ile geldiğinde bu sefer ben ofladım.

"Asrin yemek yemek istemiyorum." Omuz silkip ikisini de bana verdi, tostu zorla ıstırıp sütümü içmeye başladım, kahve olduğu gibi duruyordu, abim kahveyi alıp içmeye başladığında kızın birisi atladı.

"Kahven olayım iç beni." Abim içtiği kahveyi püskürürken alayla güldüm ve arkamı döndüm.

"Abim malesef kahvenin acısını sever, sen fazla şekerlisin." Önüme döndüm ve abime göz kırptım.

Ben Asır Aydoğan. 17 yaşındayım. Aydoğan ailesinin en küçük üyesiyim, üç abim var. Asrın, Asir, Asrin. Evet hepimiz As ile başlıyoruz.. Asir ve Asrin bizden farklı okula gidiyor. Asrın, Asrin ve Asir üçüz ama asla benzemezler. Asrın ile Asir onlar sinirli ve şiddete meyilliler ama Asrin hayır... O yumuşacıktır.

Ve bu okuduğunuz hikaye benim hikayem.

Asır ve Akın'ın hikayesi...

Bu MOR severlerin hikayesi...💜

~
Evet, inşAllah karakterleri karıştımazsınız.

Bu hikaye tüm MOR severlere ithaftır....💜