MOR

/ 37 / yeni sezon

Yazar: Herkes tamam mıdır?

Sinan: Valla ben tamamım yazaraşkım.

Asir: Gömücem şimdi sana kafayı görüceksin o zaman yazaraşkımı.

Asrın: Yeminle ya, bak aklıma Asır'a aşkım dediği geldi.

Asrın: Gel lan buraya!

Asrin: Salın lan çocuğu, oturun şuraya az sonra yeni sezon başlayacak andavallar!

Buse: Zamanı geldi yani?

Yazar: Can'ın geçirdiği tahlihsiz kazadan sonra... (Asir ve Asrın, duvara yasladığı Sinanı döverken omuz üstünden bakıp birden kahkaha atmaya başlarlar.)

Can: Ne ya?! Düşüp bacağımı kıramaz mıyım?

Asır: Tabiiki kırabilirsinde, Busenin yere döktüğü detarjanı görüpte hızlanarak değil. (Herkes kahkaha atmaya başlar, Can homurdanarak söylenir.)

Can: Aman sizde hemen alay edin.

Alara: Aynen kanka ahahaha

Yazar: Susun, susun.

Asrin: Başlıyor muyuz?

Yazar: Hemde bomba gibi!

~~~~

Uzun bir aradan sonra MOR'a hoşgeldiniz tekrardan, bu bölümü yazarken içim rahat olmasada bitirdiğimde gayette beğenmiştim umarım sizde seversiniz 😃

!YENİ SEZON!

"Tamam abiciğim."

Telefonu kapatıp cebime koyduktan sonra koltuğa attım kendimi, cenaze biteli baya oluyordu ve az önce Asır ile konuşmuştum. Yanıma oturan Asrın gözlerini kapatıp arkasına yaslandığında salona Asrin girdi. "Napıyormuş bizim ufaklık?" Telefonu dizime koyup diğer ayağımla tempo tutarak konuştum.

"Okula gidip karnesini almış işte, şimdi eve geçmiş yemek yiyor." Kafa sallayıp ceketini koltuktan aldıktan sonra salondan çıktı, telefonu elime alıp ayağa kalktım ve Asrinin peşinden gittim. "Bana bak lan, akşam çıkıyoruz geç kalma." Ayakkabısını giyerken omuz üstünden bir bakış atıp kafa salladı.

Kapıyı çekip çıktığında sırtımı duvara yaslayıp gözlerimi kapattım, en çok yorulan bendim galiba. Şuan İtalyadaydık ve bundan 3 hafta önce yalandan ağlayanları çekiyorduk, o kadar çok gürültülü yapmışlardı ki onlar gittiğinde sessizlik bende kafa yapmıştı.

Asır ile annem cenazeye gelmek istese de ben izin vermemiştim, şimdi buraya gelipte sanki kokteyle gelmiş gibi giyenem insanları görseydiler cinnet geçirirlerdi. Sonra ben hangisini deliler hastanesinden kurtarmaya çalışayım?

Neyse, selamun aleyküm. Naber?

Çok alakasız oldu, aynen.

Salona girip tekli koltuğa oturduğumda Asrın gözlerini açıp kafasını bana çevirdi. "Gitti mi?" Kafa salladığımda ayağa kalkıp balkona ilerledi.

Asrın burada olduğumuz günden belli-neredeyse bir aydır, işlerden dolayı- sigara içiyordu ve Asrin bundan rahatsızdı. Buraya geldiğimiz günün akşamı dışarı çıkmıştı Asrin gece eve gelmiş işte birde bakmış bizim bu tiryaki Asrın sigara içiyor kavga etmişler, araları bozuk. Birde bunlar var işte başımda.