MOR

# 7 #

Okula 3 abimle beraber girdiğimde herkes şaşkınca bize bakıyordu, Asrin bana yürümemde yardımcı oluyordu. Asrın ve Asir ise önde yürüyordu.

"Asrin sen Asir ile ilerle, ben Asır ile birşey konuşacağım." Asrının bu cümlesine şaşırsa da birşey demeden önce geçti.

"Hangi lavuğa aşıksın?" Dediği şeyler gülmemek için kendimi zor tuttum aklıma neden gelmemişti bu?

"Mmm... Asrın abiciğim şimdi şöyle..." Durunca mecbur bende durdum çünkü yürüyemiyorum. "ASIR SÖYLE!" Asrin ve Asir artı bütün okul bize döndüğünde yutkundum.

"Oha bu çocuk efsane." Kızın cümlesi ile Asrin 'oha abi geçen hafta da Can'a böyle demişti' diyince tüm okul gülmeye başladı.

Asrin, Asrını çekip kendisi yürümeme yardım ediyordu. "Bu iş bitmedi canım kardeşim." Herkes şaşkınca konuştu.

"BUNLAR ASRIN VE ASİR İKİLİSİ Mİ?"

××

Mor: Naber?

İki sıra önümde oturan Akının telefonu titrediğinde Emre konuştu.

"Abi mesaj attı Mor." Emrenin elindeydi Akının telefonu. İki saattir istegramını kurcalıyordu çünkü.

"Olabilir olum, ne var bunda?" Kafamı üzgün bir şekilde eğdim ama o sıra da bir cümle dedi.

"Sonuçta ben onun demesine göre Siyahların efendisiyim ve oda benim prensesim ama... Galiba ben onu arkadaşım olarak görüyorum." Yutkunamadım.

Aklıma gelen ilk şeyi yaptım, Asrını  aradım.

Buzlar Prensi VolAsrın aranıyor..

"Kısa kesersen sevinirim." Ağzımdan hıçkırık kaçınca herkes bana baktı, Akın ve Emre, Salih dahil.

"Abi sınıfa gelsene." İlk defa ağlıyordum sınıf ve okulda, şaşıran herkes öylece bana bakakalmıştı.

"Asır iyi misin?" Sesi kısık kısık geliyordu, koşuyordu. İlk defa benim için endişelendi.

"De-değilim." Sınıfın içine giren üçlü ile kızlar nefesini tuttu, Allah var yakışıklılardı. Kıçımın yakışıklıları.

Koşarak yanıma geldiklerinde ne Asrine ne Asrına sarıldım direk Asire sarıldım. O bile şaşa kalırken ben hıçkırarak ağlamaya başlamıştım. Oda bana sarıldığında daha da ağlamaya başladım. Bir süre sonra iç çekmelere döndü. Kafamı kaldırdığım da Asir hariç herkes endişeliydi.

"O konu mu?" Asrının sorusuna kafamı sallayarak cevap verdim, Asir kafasını Asrına çevirdi. "Ne konusu lan? Siz ne ara barıştınız? Ne ara konuştunuz?"

"Asir dışarıda konuşalım." Onlar çıkarken Asrin önümde siz çöküp ellerini avucumun içine alıp konuştu.

"İyi misin güzelim? İstersen Can ve Aliyi çağırabilirim, ister misin?" Kafamı sağa sola çevirdim, kulağıma yaklaşıp fısıldadı.

"Asrın ile arayı düzeltiniz mi?" Kafamı sağa sola salladım hafifçe, o sıra içeri Asir ve Asrın girdi.

"Asır boğucam kızım seni, bu sefer fena bittin!" Asir sırama doğru gelirken kurduğu cümleler yutkunmama sebeb oldu. Asirden gözümü çekmeden konuştum. "Asrin beni Asirden korur musun?" Kafasını sağa sola salladı.

Kızlar Asir ve Asrına yiyecek gibi bakarken, Asir yanıma geldi ve önümde diz çöktü. Kulağıma yaklaşıp fısıldadı. "Asrın ile barışmışsınız... Sevindim ama ben barışmayacağım." Diyip uzaklaştı ama ayağa kalkmadı aksine yerde bağdaş kurdu.