MOR

# 8 #

Mor: Günaydin, dünkü doğum günü partisine gittin mi?

Siyah: Evet ama çok durmadım, Asirin konuşmasından sonra çıktım.

Mor: Neden? Yani... Ailenden dolayı mı? Eğer özelse yazma.

Siyah: Yok lan öyle değil. Akar salağı annem ile tartışmış evden gitmiş. Annem çağırdı.

Mor: Şimdi nasıl annen? İnşAllah iyidir.

Siyah: İyi iyi, Emre ve Salih geldi benden sonra neşesi yerine geldi.

Mor: Asıra üzüldün mü dün?

Siyah: İsim koyma hikayesi mi? Evet üzüldüm.. Hangi anne istemez kızını lan.

Benim annem diyemedim.

Mor: Hı aynen, Akın?

Siyah: Söyle Mor Prensesi.

Mor: Sen beni arkadaşın olarak görüyorsun değil mi?

Siyah görüldü...

Siyah yazıyor...

Siyah görüldü...

Siyah yazıyor...

Siyah çevrimdışı.

Mor: Peki. Görüşürüz o zaman, tabii inşAllah.

××

Çarşamba yani dün çok güzel bitmişdi ama ayağım ağrımıştı aslında sadece oturmuştuk ama.. Bilmiyorum.

Saat 7:50 ben salondayım yine, Asir telefonda tam karşımda sabahtan belli yediği 3.pop keki ile. Asrın yere odaklanmış, Asrin ise mutfakta.

"Sandiviç isteyen var mı?" Asrın yerden bakışlarını ayrımadan el kaldırdı, Asir ise kafa salladı iki yana. Kesin çok acıktılar yoksa dediğim gibi sabah sadece pop kek yiyorlar.

"Asır sen?" Kafamı iki yana salladım, cevabıma hem Asrin hem Asir şaşırmıştı. Sandiviç en sevdiğimdi hemde Asrinin yaptığı... Of.

"İyi misin güzelim?" Asrinin sorusuna gülümsedim ve kafa salladım, gülüp geri mutfak girdi. Asrın odasına gidip çantasını alıp geleceğini söyleyerek yukarıya çıkmıştı.

Asir yanıma oturup çenemi tuttu ve kendine çevirdi. "Affetmedim diye üzgünsün değil mi?" Kafamı iki yana sallladım. Kaşları çatıldı.

"Sevdiğin lavuk?" Aşağı yukarı salladım ayağa kalkıp bağırdı.

"Mevzu var beyler, hemen gelin!" Asrin ve Asrın aynı anda giriş yaptılar, Asrin Asrına sadiviçi uzattı ve yanımıza oturdu.

"Anlat." Dedi Asir.

"Beni arkadaşı olarak görüyor." Birbirlerine baktılar, hepsi gülmeye başladı.

"Olum çocuk mal çıktı! Ahahaha Asır gibi kızı bulmuş ahahahaha!" Dedi Asir.

"Ahahaha olum ben abisi olmasam ahahaha yaş farkı demez ahahahah direk çıkma teklifi ahahaha ederdim." Dedi Asrın.

"Hemde ahahahaha en alasını hahaha." Diye devam ettirdi.

"Olum ahahahah Asırda şans ahahah yok 2 yıl önce ahahahah aynısı olmuştu ahahahah." Dedi Asrin. Hepsi durdu, benim gözümden yaş düştü.

"Demek... Böyle düşünüyorsun Asrin." Sonra diğer ikiliye döndüm.

"Başka söylemek veya eklemek istediğiniz?" Bekledim, çıt yok. "Yok mu?" Çantamı aldım. "Peki."

Koşarak dışarı çıkarken onlar da peşimden geliyordu. Hepsi çantasını almıştı direk okula gittim bende zaten.

Merdivenlerden çıkıp sınıfa girdiğimde gözyaşalarımı sildim, Emre Salih ve Akın bana bakıyordu.

Sırama oturdum, ayak bileğim zonkluyordu. Kulaklığımı ve telefonumu çıkarıp sevdiğim şarkılardan bir tanesini açtım.

Masaya başımı koydum, çevresini kollarımla kapattım başımın.

Kulaklık çekildiğinde kafamı kaldırdım, Akın bana bakıyordu. "Günaydın. Ağlıyor musun sen?"

Kafamı sağa sola salladım ve kulaklığımı alıp ve taktım o sırasına gitti sanarken tekrar kulaklığımı çıkardı. "Yalan söylemeyi beceremiyorsun Mor."
~

Sizce buldu mu Akın? Asrinin cümlesine kızdınız mİ? Sizce 2 yıl önce ne oldu da 3 abi kardeşlerine küstü?

Sizi seviyorum Morgiller...💜