Aslında okul başlarından belli onu izlerdim, bir ara sevgili yapıp sevmiştim ama olmamıştı dağılmıştım; yıkılmıştım. Tam anlamıyla
Kül olmuştum.
Kendi benliğimde kaybolmuştum.
Çıkmaz sokağa girdiğim anda önüme bir çıkış olarak çıkmıştı bu anonim ya da Buse. Herneyse. Ben onda bulmuştum çıkışı, aşkı, sevgiyi.
Aşk saatler boyu se***ek değildi, nefessiz kalana kadar öpüşmek, milletin önünde canım cicim demek değildi.
Aşk masum bir sarılma; sevdiğin kızı kız kardeşin gibi koruma, yeri geldiğinde destek olmak, yeri geldiğinde bir abiden farksız olmaktı.
Bir elim cebimde bir elim dışarda parka giriş yaptım, ilerlerken çocuklarin konuşması, gülümsemesi doluyordu kulağıma. Sonra birşey fark ettim. Tüm çocuklar Busenin etrafında toplanmış kumdan kale yapıyordu. Yanımdaki sokak lambasına omzumu ve kafamı yaslayıp ellerimi cebime koyarak onları izlemeye başladım.
Buse galiba doğru insandı.
Bakışları bana döndüğünde ayağa kalktı, çocuklara gülümseyip üstündeki kumları sirkeledikten sonra yanıma geldi ve elini uzattı. "Merhaba ben anonim." Gülüp önünde diz çöktüm.
"Mavime lacivert olsana?"
Bir iki dakika sesi soluğu çıkmadı sonra beni ayağa kaldırıp parmak uçlarında yükselip kulağıma fısıldadı.
"Ben sende hapsoldum, bırak mavine lacivert olurken de sende kaybolayım bal." Geri çekildiğinde gülerek konuştum.
"Can annen nerede?" Sorusu ile buz kesildim. Gözlerim dolarken kafamı ters istikamete çevirip sustum. Annem melek olmuştu...
"Özür dilerim, canımın canını yaktım of yaa." Derken ona dönüp saçına öpücük koyup ona bakmadan kulağına fısıldadım. "Canının canı değil, lacivertinin mavisinin canını yaktın. Ama sorduğun soruyla değil," Diyip düzeldim.
"Varlığınla." Güldü.
"Ben bu Can'ı sevmedim aq. Eski odun haline mi dönsen?" Güldüm.
Belki bu duyguyu bilmiyorsunuz, belki tattığınız bir duygu ama açıklamaya korkuyorsunuz fakat günaydın.
Şuan bu satırları okumaya devam ederken aklında olan kişiye aşıksın. Belki ona hiç nefes olmadın. Ama özlüyorsun. Hemde çok. Demek istediğim şey şu arkadaşım.
' Özlediğin kişi senden izinsiz ruhunu çalmış. '
Ben kolumun altında gülen kıza görmeden, bilmeden, daha varlığı yanımda yokken bilmeden ruhumu vermiştim. Teslime etmiştim.
Ya o ruhu kendi ruhuyla buluşturacaktı.
Ya da o ruhu öldürecekti.
Merhaba bu satırları okuyup gülümseyen kişi.
Ben Can.
Can Aydın. Ve,
Hikayeme hoşgeldin.
~~~~
BEN BU CANI HAM YAPARIM!
Galiba Can'ı kaybettik arkidişler. Malesef ruhuna bi fatiha zbevejdj
Son satırları yazarken kolpa-beni aşka inandır, çaldı rastlantıya gel aq
Şu saatten sonra;
Asrin-Yaren
Can-Buse
Asır-Akın
Sinan-Alara
Hikayemizin çiftleridir vevdyiianejejeıeu
💜
Gif durumu anlatıyor mu bilmiyorum ama bence güzel bir fragman oldu. Arada koymayı düşünüyorum ama sizede sorayım, koyam mı?
