Captured Heart✔️

Kabanata 24

Kabanata 24

I lost my appetite for dinner after that confrontation with Matteo. He's not totally helping in getting rid of me feeling bothered everytime he's near, kada mararamdaman kong malapit siya ay kakabahan ako kahit wala namang ginagawa, at nasira nanaman ang samahan namin ni Zayn nang dahil sa kaniya.

Dahan-dahan akong dumaan sa likod bahay para hindi mapansin ng mga nagbabantay, halos pigilan ko ang paghinga kada iaapak ang paa sa semento.

I quietly raised my hands and jump like a teenage highschool girl nang sa wakas ay makalabas ako ng bahay. Hindi madaling akyatin ang bakod namai  to think na sementado iyon at punong puno ng ilang mga halaman.

I saw a familiar gesture not far away from where I am standing right now, nakita ko ang kung sino na nagwawagayway ng kaniyang flashlight sa ere. I suddenly remembered what Marianne said to me na maglalabas siya ng flashlight kapag nakita niya na ako.

I contact her earlier at sinabing pupuslit ako and I need her help. I decided to visit Zayn, at wala akong pakialam kung ano nang oras.

"That was fantastic sis! Nakita kita kung papaano ka nakatawid galing doon sa loob!" Gigil na sabi niya at mabilis na pumasok sa drivers' car, umikot naman ako para makasakay katabi niya.

"Are you sure that Zayn is still awake right now?" Kumapit ako sa hawakan nang paandarin niya na ang sasakyan.

Sana nga gising pa siya para naman makapag-usap kami ng maayos.

"Actually, I'm just hoping na gising pa siya"

Umiling siya at niliko ang sasakyan sa may kanto.

"Grabe naman kasi 'yung ginawa ng bebe ko diyan sa bebe mo!" Napatingin ako sa kaniya nang may pagtataka.

"Bebe?" She rolled her eyes to me kaya mas lalo akong nagtaka.

"Bebe! Babe, kasi nga 'diba babe ko si Matteo?" Napabuga ako ng hangin nang marinig ang sinabi niya.

"How about Lance?" Huli na bago ko mapigilan ang sariling maitanong sa kaniya iyon.

"What about him?"

Ano nga ba ang magandang itanong sa kaniya?

"Your relationship to each other!" Hindi sigurado kong tanong sa kaniya.

"Oh? Well, we're not in the kind of stuff anymore, since nang maagaw siya ni Tanya sa akin, well to be honest we're just fubu right now" napanganga ako at hindi makapaniwala sa sinabi niya.

"W-what? pero Marianne, alam naman nating 'di maganda 'yang ganyan eh!" Umiling lang siya at pinaharurot muli ang sasakyan kaya napahawak agad ako sa hawakan.

"I'm on pills, don't worry my friend" she answered in a sarcastic way, pero nakita ko ang saglit na pagkabahala niya at naging malikot ang mga mata.

Nitong nakaraang araw ko lang napapansin na gano'n siya sumagot. Something was not totally right to Marianne, kahit hindi niya sabihin ay napapansin ko rin naman.

"Here we are" pinarada niya lang ang sasakyan sa may harapan ng gate ng bahay ni Zayn. Sabay kaming lumabas mula sa sasakyan at tinungo ang kanilang doorbell.

Walang sumagot sa unang pindot ko pero nang umabot na ng ikatlong besws ay may lumabas na kasambahay na tila kagigising lang. Bigla tuloy akong nakaramdaman ng konsensya dahil doon.

"G-good evening Ma'am? Ano po kailangan nila?" Tinignan ako saglit ni Marianne bago siya magsalita.

"Nandiyan ba si Zayn, Manang?" I'm crossing my fingers when Marianne ask the maid.