KAYBEDİŞ

!Seni İstiyorum!

Okumadan önce o güzel ellerinizle o altakki yıldıza basalım lütfen:)))iyi okumalaaarrr...

2 HAFTA SONRA

Acıktığımı hissederek günlerdir en iyi dostum olan yatağımdan kalkıp aşağı inmek için merdivenlere yöneldim.Son yaşanılan kötü olayların üstünden tam 2 hafta geçmişti.Tam iyileşmek adına bu sürede evde kalmıştım.Ve yarın da bu sürenin sonuna gelip tekrardan işimin başına geçecektim.Şirkette yangın çıkmasına rağmen pek fazla bir şey olmamıştı.Tabi ben öyle biliyordum.Miraç o gün hastanedeyken yanıma gelmiş ve o günden sonra bana tuhaf davranmaya başlamıştı.Yani tuhaf derken gözleri böyle bambaşka bir farklı bakıyordu bana.Hareketleri ise sahiplenir gibiydi bana karşı.Bu durumdan pek hoşlanmasamda sesimi çıkarmamıştım.Muhtemelen yangına maruz kaldığım için vicdanı sızlıyordu.Gerçi Miraç ve vicdan.Çok alakasız şeyler ama ben öyle umuyordum.Yoksa bu hareketlerinin başka bir açıklaması olamaz değil mi?Herneyse sonunda aşağı indiğimde salona şöyle bir göz gezdirdim.Annem elinde çekirdek çayı ile koltuğa kurulmuş meşhur olan programı yani Müge Anlı izliyordu:)

Walla ben bile bu kadından tırsmaya başladım ha.Özel dedektif gibi mübarek.Eliyle koymuş gibi buluyor yavv.

Aklımdaki şeytani şeylerle annemin yanına gidip oturdum.O kadar dalmıştı ki televizyona geldiğimi farketmemişti bile.

"Anne ne yapıyorsun?"

Annem bana bakmadan halâ çekirdek çitleyip büyük bir merakla gözü programdayken umursamazca cevap verdi.

"Müge Anlı izliyorum kızım.Kadın tüm olayları, ne kaybolsa hemen buluyor.Helal olsun walla."

Koltuğa daha çok yaslanıp bende biraz çekirdek alıp dikkatle şu kadını izlemeye koyuldum.

"Anne"

"Hıı"bana dönmeden cevap vermişti.

"Sana birşey söyleyeceğim."

"Söyle ama çabuk ol.Daha şu kayınpederini öldüren gelini merak ediyorum"

E yuhh yani bunlar nasıl cinayetler ya.

"Ama böyle olmaz ki bu çok önemli bir şey önce bana bak."

Bıkkın bir tavırla bana döndü.

"Ayy ne var be kızım.Çabuk söyle yarıda kaldı program."

Sesimi üzgün gibi çıkartmaya başladım.

"Anne biliyor musun.Bazen o kadar daralıyorum ki.Gidesim var buralardan çoookk uzak diyarlara.Ama sonra diyorum ki ne gerek var.Müge anlı buluyor en sonunda"deyip gülmeye başladım.

Anneme baktığımda bana donuk gözlerle bakıyordu.Normalde şuan kafama meşhur terliklerinden birini atması lazımdı.Bir süre bana bomboş bir tabloymuşum gibi baktı.

"Yok olamaz.Benim gibi bir kadın senin gibi bir kızı doğurmuş olamaz.Mümkünatı yok yani."

Ben halâ gülerken o kendi kendine konuşuyordu.Ayağa kalkıp gitmeden önce aklımdaki son şeyi de söyleyiverdim.

"Son bir şey sorup gideceğim."

"Bak yine saçma sapan bir şeyse yersin kafana terliği ha!"eliyle ayağındaki can yakan terliği gösterdi.

Sinsi sinsi sırıtmaya başladım.

"Anne o kadar şu kadını izliyorsun.İyi güzel eyvallahda peki Müge Anlı kaybolursa onu kim bulacak?"dememle annemin bana terlik fırlatması bir oldu.

Opss!Sanırım annemi birazcık çıldırtmış olabilirim.Ben canımı kurtarmak için merdivenlerden koşarken o halâ arkamdan söyleniyordu.

"Mümkünse bu yüzyıl içinde gözüme gözükme yoksa elimde kalacaksın valla.Deli kız ya."