Multimedya:Mardinden bi kare🤪🤪
Evet doğru anladınız yazarınız Mardinli:)))
İyi okumalar..
Karşımda kendinden geçmiş adam kimdi?Daha düne kadar canımı yakan adam şuan karşımda çaresizce bakıyordu gözlerime.Bakışlarımı gözlerine çevirdiğimde hem kötü hemde korkutucu bir sakinlikle bakıyordu bana.Her ne derse desin.Hafızam bana yaptıklarını unutamıyordu.Belki bedenime verdiği zararlar kapanırdı.Ya ruhumda ki yaralar ne olacaktı peki?Ortamda bir süre derin bir sessizlik oldu.
"Niye susuyorsun!? CEVAP VERSENE (!)"
Bağırmasıyla olduğum yerde sıçradım.Ürkekçe başımı kaldırıp titreten bedenim ve korkmuş ses tonumla cevap vermeye çabaladım.
"B..en n..ne diyeceğimi b..ilmiyorum"
Koyulaşmış gözleriyle elindeki viskiden son birkaç yudum daha alıp ben daha ne olduğunu anlamadan hemen yanımdaki duvara fırlattı.İstemsizce ağzımdan tiz bir çığlık firar etti.Ardından korkuyla elimle kulaklarımı kapattım.
"Bilmiyorsun öyle mi!?"dedi sorudan çok tehdit barındıran sesiyle.Başımı kaldırınca tam önümde durduğunu gördüm.
"Lan bir kere şans verdin mi bana?Bir kere lan!?"dedi tekrar ederek.Gözlerimdekiyaşları umursamayıp ayağa kalktım.
"Çünkü sen o şansı haketmedin.Benim ne hissetiğimi umursamadın bile.Sen bencil adamın tekisin!Senin için sadece senin istediğin umrunda değil mi?İşte bu yüzden hep benim sevgime muhtaç kalacaksın!Anladın mı!?"
Bağırarak söylediklerime karşın üzerime yürümeye başladı.Ama hayır bu sefer dik duracaktım.Tam dibimde durup nefesini yüzüme üfledi.
"Bencilsem bencilim lan!Ne değişecek?Ben söyleyeyim.Hiçbir şey değişmeyecek.Sen yine böyle asilik yapmaya devam edersen canını yakarım Rüya!"
Yakıyordu zaten canımı.Daha ne yapacaktı ki?Gözlerimdeki yaşlar daha fazla dayanamayarak bir bir boşalmaya başladılar.
"Yeterince canımı yakıyorsun zaten.Hatta bu evde kaldığım her gün öldürüyorsun beni.Daha ne yapacaksın?Yetmedi mi yaptıkların?Ha!"dedim bir yandan ağlayarak bir yandan da bağırarak.
"Oysaki o gördüklerin yapacaklarımın sadece küçük bir fragmanıydı"dedi daha da yüzüme yaklaşarak.Dudaklarını kulağıma yaklaştırarak devam etti fısıldayarak."Sandığından daha tehlikeliyim Rüya.Ve şimdi konu senden eğer yapacaklarımın bir sınırı yok"deyince parmak uçlarımdan saç tellerime kadar bir ürperti yayıldı bedenime.Titreyen gözbebeklerim ve boğulu gözlerimi onun zifiri gecesi gözlerine diktim.
"Hiç vazgeçmeyeceksin değil mi?"
Kendi soruma ben bile inanmıyordum oysaki.O ise sorduğum sorunun ardından ruhsuzca gülmeye başladı.Gülmesi son bulurken eskisinden daha sertçe bir bakış yolladı bana.
"Asla"dedi sert bir tını ile.Sonra devam etti sözlerine.
"Ömrüm ömründen,gözlerim gözlerinden ASLA VAZGEÇMEYECEK!"
Çaresiz ve yaşlı gözlerimi,gözlerinden çekerek omuzlarımı büyük bir kaybedişle düşürdüm.Ne yapsam,ne etsem sonuç hiç değişmiyordu.Daha fazla bu boğucu ortamdan kurtulmak adına bir adım atmıştım ki Miraç duvarın her iki yanında da ellerini koyup gitmemi engelledi.
"Çekil önümden,daha fazla bu saçmalığa katlanamayacağım"
"Hiç bir yere gitmiyorsun.Bu gece benimle uyuyacaksın"
Kaşlarımı çatarak ne dediğini idrak etmeye çalıştım.
"Saçmalama yanında falan yatmayacağım"dedim öfkeli bir tını ile.Ben niye onum yanında yatacakmışım ki!?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAYBEDİŞ
General FictionBırak..gideyim..ne olu-rr Bakışları halâ buz gibiydi.Aynı onu ilk gördüğüm gün gibi.O zaman anlamalıydım bu zalim gözlerin ne demek istediğini.Ama çok geç farkettim en başından beri beni istediğini.Şu an ise köşeye sıkışmış gibi hissediyorum.Gururum...
