AŞK TUTKUNU

BÖLÜM 13/ "BEBEK!"

PART 1

Bekletme için özür dileriz. Çok güzel bir bölümle geldik, bölüm biraz kısa ama iki part şeklinde olacak. O yüzden bu sefer idare edin canlarım. Hemen akşam güncelleyip daha uzun bir bölüm getireceğim size😢.

Bu bölüm, önceki bölümde bahsettiğimiz gibi en çok yorum yapana ithafen yazılmıştır.

Bölüm ithafı:
ahmetcangenc1 güzel okuyucumuza desteklerinden dolayı teşekkür ederiz❤

***

"Ta ki sana kadar." Nehir, kocasının gözlerine bakarak söyledi asıl hikayesinin başlangıcını. Bu gece uzundu, bu gece öldürdüğü ne varsa yaşatacağı geceydi. Bu gece Nehir'in Ali'ye vuslatıydı.

Titrerim mücrim gibi, baktıkça istikbalime
Titrerim mücrim gibi, baktıkça istikbalime

***

Ali hariç masada bulunan herkes Nehir'in sözleriyle kafasını eğip sinirle nefeslendi. Ali ise ne olduğunu şaşırmıştı. Ama konuşmaması gerektiğini biliyordu. Sustu..

"Seni hayatıma neden aldığımı hiç anlamadım. Ya da hayatımda olması gereken kişinin neden sen olması gerektiğini. Ama tüm her şeye rağmen sen olduğun için, seni seçtiğim için mutluyum. Etrafım düşmanlarla, hain alçaklarla çevrelenmişken kızımı gözü kapalı emanet edebileceğim tek kişi sensin. Bu masada oturan herkes zamanı geldiğinde gitmek zorunda kalacak." Derin bir nefes daha aldı. Ali'nin soru dolu bakışlarından, diğerlerinin konuşmak için sıra bekleyişlerinden sıkılıp kısa kesti sözlerini.

"O zaman kızımın yanında kalması gereken tek kişi sensin Ali." Ali ne olduğunu anlamadan başını sallayıp kabul etse de masadakiler Nehir'in konuşmasını anlamışlardı. Bu bir vasiyetti. Bu ertelenen bir intikamda sonuç ne olursa olsun Nehir'in kaybedeceğini ilan etmesiydi. Artık Birce, Nehir'in kızı değil, Ali'nin emanetiydi.

"Abla sıra bizde." Demir eline aldığı bağlamayı hazırlarken Nehir tebessümle başını salladı. Demir usul usul vururken tellerine bağlamanın herkes yudum yudum eksiltiyordu anosonu. Derken gramofonun cızırtılı sesine, Demir'in içli bağlamasına umulmadık bir ses eşlik etti yanık yanık.

Ben bu yıl yarimden ayrı düşeli
Her günüm bir yıla döndü gidiyor
Yine zindan oldu dünya başıma
Gönlüm ataşlara yandı gidiyor
Ömrüm boş hayale kandı gidiyor...

Ali'nin şaşkın bakışlarına Baba'nın gururlu ve buruk tebessümü eşlik etti. Nehir başını eğip elinde rakısıyla söylerken türküsünü başka bir hayaldeydi. Ali göğsünde canhıraş çırpınan duygularının boyutunu ilk kez anladı. Demir, Volkan, Yiğit, Yağız, Alex hepsi Aliyar öldüğünden beri türkü söylemekten kaçınan kadının bu gece onca sözden sonra bunu yapmasının şaşkınlığı içindeydi. Nehir, Aliyar öldükten sonra Demir'in konuşturduğu bağlamasıyla sadece içkisini içer ve susardı. Bu gece hem vasiyetini ilan etmiş hem de onca seneden sonra hayatına ortak ettiği adama şimdi kalbini verdiğini de duyuruyordu. Hem de ne duyurmak. O naif ama efsunlu sesinin, bağlamayı bile ağlattığını içinden taşan ne varsa söylediğini hissettiriyordu.

Uzaktır yolların dolandım geldim
Tatlıdır dillerin bağlandım kaldım
Günahı boynuna işte ben öldüm
Gönlüm ataşlara yandı gidiyor
Ömrüm boş hayale kandı gidiyor...

***

Ali, Nehir ile evlerine giderken bu gece olanları düşünüyordu. Olanlara mantıklı bir açıklaması yoktu. Nehir söylediği türküden sonra sessizliğe gömülmüş sadece masadan ayrılırken Birce'nin bu gece Baba ile kalmasını istemişti. O andan sonra ise ağzından tek bir söz çıkmamıştı. Aralarında geçen bu rahatsız edici sessizlik evlerine hatta odalarına gidene dek sürdü.