CHAPTER 11
Rozelle and I are best friends since junior high. She knows how my four years of junior high been so chaotic because of that three annoying guy. I already planned everything ahead of me but this one's never got in my mind, ever. I never planned to be friends or so to hang-out with my three bullies, I don't know what happened now.
Weeks passed and passed. And sometimes I just found Rozelle and I hanging and talking to them like nothing happened for past years. I don't know, I don't know.
"A penny for your thoughts," Euan's voice filled my ears as he sat beside me eating bread, again.
Kailan ko nga ba sinimulang tawagin silang tatlo sa first name nila? Hindi ko alam.
Is everything falls in to their right places right now? Is everything okay? Hindi ko rin alam.
Hindi ko rin alam na kambing pa lang ang isang 'to, kada makikita ko siya ay lagi siyang nakain ng tinapay! Wheat bread, white bread, pandesal, name it all. He loves bread and that just.. Whatever.
"What?" I licked my lips. Doon ko lang napagtanto na kanina pa pala nakatitig lang sa ginagawa ko, at naiwan ko pang bukas ang brush pen ko! Baka matuyo or something! Agad ko 'yong sinara.
"Leave and live," basa niya sa ginawang calligraphy ko. He looked amazed at my work, kinuha niya ang notebook ko at pinagmasdan pa 'yon ng mas malapitan. "Wow," he murmured.
My brows furrowed. At bakit naman siya nandito?! I'm at Robinsons Galleria's ministop, spending my free time alone. Wala si Rozelle dahil may date sila sa kung saan ni Jerome. Hindi pa ako umuwi noong nag-uwian dahil wala naman akong gagawin sa bahay dahil paniguradong wala pa roon si mama.
So, bakit siya nandito? I looked around to see if he's with someone but he's just alone!
"Why are you here?" Supladang tanong ko at ibinalik ang brush pen sa isang pouch ko na puno ng calligraphy pens kahit 'yung iba ay wala ng tinta.
He slowly chewed and swallowed his bread. "You look like this," sabi niya at hindi pinansin ang tanong ko. Hindi rin niya tinatanggal ang tingin sa notebook ko na hawak niya.
Ano raw? 'Di ko gets.
Agad kong sinipa ang paa niya sa ilalim nang may na-realize sa sinabi niya. "Ano? Kasi panget?! Akin na nga!" Inagaw ko sa kamay niya ang notebook ko na puno ng calligraphy at letterings.
Siya na nga lang nakikitingin siya pa nang lalait!
Ngumuso siya at nag-abot ng isang baso ng kape, may dala pala siya noon hindi ko napansin kanina. "I bought you coffee," aniya at hindi man lang talaga tinanggi ang cinonclude ko!
Kinuha ko 'yon at pinagmasdan. "Baka naman nilagyan mo 'to ng lason," I concluded again.
"What?" He chuckled like there's something ridiculous.
I glared and gave an accusing look before opening the coffee. Inamoy ko pa 'yon at hinipan bago sumimsim.
"Why would I put poison at your drink? Gayuma, pwede pa," he said like he's saying it to himself, tumango tango pa siya na parang pinag-iisipan 'yon!
Halos mabuga ko ang kape sa mukha niya. Naubo ako kaya hinimas niya ang likod ko para mawala, hinampas ko siya at sinamaan ng tingin.
Nang um-okay ako ay kinuha niya ang pouch laman ang iba't-ibang pen. Kinuha niya pa ang isang doon, binuksan at pinagmasdan.
"My sister wants to be good at calligraphies, she's practicing," aniya.
Kinabukasan ay magkakasama na naman kaming anim sa school dahil walang 'yung teacher namin sa isang subject sakto namang ganoon din 'ata kila Dani.
We sat in the bermuda grass of the field. Jamming.
Euan's strumming swiftly his guitar while they're singing. Pinanonood ko lang si Euan kung paano niya tugtugin ang gitara. It reminded me of Arman.
Nakatitig din siya sa'kin habang nakakatitig ako sa kamay niya. He's not singing, though, 'di raw siya marunong pero at least 'di ba? Magaling sumayaw tapos marunong din mag gitara!
O, e'di ikaw na talented!
Natapos ang kanta kaya nag request ulit ng kanta ang makulit na si Matt.
"'Yung kantang 'Kailan' naman, pre!" Tumawa pa siya.
"Gago ka talaga," bulong ni Kevin at palihim pang siniko ang kaibigan.
Euan glared at them, nag-usap pa sila gamit ang mata, kasama si Dani!
"Oo nga! Maganda 'yung kantang 'yon! Dali, Ezra!" Dagdag din ni Rozelle at tinantya pa reaction naming dalawa ni Euan.
He sighed and started to strum the guitar again to start the song. Naghalakhakan sila Dani, Rozelle giggled.
"Si Laena raw kakanta!" Anunsyo ni Rozelle sa tabi ko.
Huh?! Ba't ako!?
Umiling ako at palihim pang kinurot si Rozelle. Sumang ayon naman sila at tuwang tuwa pa! Punyetang 'yan, no choice!
"Hindi ko alam 'yung lyrics!" Pagbabaka sakali ko.
Sumingkit ang mata sa'kin ni Rozelle. "Akong hindi? Hoy, babae, narinig kong kinanta mo 'yan nung nakaraan kaya nga nagandahan ako, e!"
Umismid ako nang wala na 'kong magagawa. Ayoko namang sabihin nilang kill joy ako.
I sighed before singing.
"Bakit kaya nangangamba
Sa tuwing ika'y nakikita
Sana nama'y magpakilala."Euan played the guitar swiftly. Ngumisi si Matt at kumain na lang ng chips habang nakikinig at nanonood, ganoon rin ang ginawa ni Steve. Dani swayed her body while sitting. Rozelle on the other hand, swayed her hands in the air.
Si Euan ang huli kong nilingon. He didn't even flinch when our eyes met. He's looking at me intently, his eyes screamed amusement while his lips rose to form a small smile. Inirapan ko siya at yumuko na lang.
"Ilang ulit nang nakabangga
Aklat kong dala'y pinulot mo pa
'Di ka pa rin nagpakilala.""Pucha, ganda ng boses! Laena, apakan mo ko sa leeg tapos ako magsosorry," Matt joked. Siniko naman siya ni Kevin at sinaway namn ni Dani na manahimik.
I chuckled, nakayuko pa rin.
"Bawat araw sinusundan
'Di ka naman tumitingin
Anong aking dapat gawin.""Nandito ka lang pala, Ezra! Kanina pa kita hinahanap," boses ng babae 'yon. Nag-angat ako ng tingin at agad na nakita ang babae na ngayon ay nasa likod na ni Euan at naka-squat. Siya 'yung babaeng kasayaw ni Euan doon sa court!
Patuloy siya sa pagtugtog habang nilingon ang babae at nakipag usap.
Ang bastos naman nito! Hindi man lang nag-excuse? Epal ka, girl. Bida ka?
Tumigil ako sa pagkanta at nakita pang hawak na ni Dani ngayon ang phone niya at mukhang vini-video-han kami!
Agad kong hinarangan ang mukha ko. "Ano ba 'yan, Dani!" Inis na sabi ko.
"Continue, Lae!" She commanded.
Rozelle cleared her throat. Inis kong kinuha ang gitarang hawak ni Euan at ako na ang tumugtog.
Gulat niya akong nilingon nang inagaw ko 'yon pero agad din namang hinawakan noong babae ang mukha niya para iharap sakanya. May pinakita pa 'yong papel kay Euan pero nanatiling sa akin ang tingin niya.
"Hey, help me with this," sabi noong babae nang mapansing wala sa kanya ang atensyon ni Euan.
Umismid ako. "Kayo na lang kumanta, ako naman tutugtog," sabi ko at sinimulang ii-strum ang gitara sa ibang kanta.
"Saan natin 'to gagawin? Sa classroom na lang, maingay dito, e," sabi noong pabidang babae.
BINABASA MO ANG
Run After
Teen FictionLaena, a HUMSS student who's just so certain with her life not until Ezra, a STEM student, starts to meddle with her life and make it chaotic once again. Can she keep her certainty and feet on ground when he's around, running after her?