𝐃𝐢𝐬𝐞𝐚𝐬𝐞「 JJK 」

22.Bölüm "Ben senin aksine..."

1 Yıl Sonra

"Anne! Hadi ama geç kalacağız!"

"Sakin ol kızım, daha sınava yarım saat var. Ayrıca komşumuz Bay Lee götürecek bizi arabayla. Sıkıntı yapma. Sen son kez notlarına bakmaya ne dersin?"

"Haklısın anne, son kez göz gezdireyim bari."

Hızlıca geri odama girdim. Mantar panomda olan milyonlarca  notlarıma tekrardan baktım. Yarım saat sonra üniversite sınavına gireceğim, ve ben stresten kafayı yiyecektim!

Tam 1 sene önce, eski evimize son gidişimizde her şey yeniden başladı diyebilirdim. Ben o yerde, kalbimi bırakıp geri geldim.

Jungkook'a kızgın mıydım? Hayır.
Kırgın mıydım? Belki biraz.

Haklı olabilirdi. Kendi geleceği daha önemliydi, benden.

Olsun, yine de kızgın değilim sana. Sen öyle istedin, öyle tercih ettin. Ne diyebilirdim ki sana? Umarım, bugünkü sınavın güzel geçer Kook...

Ve son şey Jungkook, ben de geleceğim için çok çalışıyorum. İstediğim, arzuladığım bir meslek var. Bir hayalim var...

Beni duymuyorsun ama,
Söylemek istedim...

"Hadi kızım, çıkalım!"

"Tamam anne!"

Aynada son kez kendime baktığımda hızla annemin yanına gittim. So Min de bizimle gelmek istemişti. Bana uğur getireceğini söylemişti. Fazla masumdu, bu berbat dünyaya rağmen...

...

"Teşekkürler, Bay Lee!"

"Rica ederim So Young. Başarılar!"

Sıcak bir gülümseme ile karşılık verince annem ve So Min de arabadan indi. Son 10 dakikam kalmıştı! 10 dakika sonra, hayatımın sınavına girecektim!

"Sakin ol kızım, başaracaksın. Sana güveniyorum!"

"Evet abla. Ben burada senin için güzel dileklerimi sunacağım. Hem o kadar çalıştın. Kesinlikle kazanacaksın!"

Eğilip So Min'in yanağına öpücük kondurdum. O da beni öptükten sonra artık sınava girme zamanım gelmişti...

...

"Hadi ama son 5 dakika mı kaldı sınavın bitmesine!"

Arka sıralarda oturan biri söylendiğinde başımızdaki öğretmenlerden biri o yöne gitti. Öğrenciye fısıldayarak konuştuğunda hiç kimse duymamıştı.

"Evet, çocuklar süreniz bitmiştir. Geçmiş olsun hepinize."

Başka bir öğretmen gülümseyerek konuştuğunda derin bir nefes vererek sınıftan çıktım.

İşte bütün mesele buydu, yıllarca çalışmamız sadece bir sınav içindi. Bir sınav senin bütün hayatını değiştirebilirdi.