death spell

| part 4 |

دیدگاه جونگکوک :

راهمون رو از هم جدا کردیم . به قول هیونگ ها ، هیونگ لاین اتاق خودشون ، مکنه لاین هم اتاق خودشون . دلم میخواست برم توی حیاط مدرسه و چندین ساعت قدم بزنم ولی خستگی نمیزاشت حتی یکم راحت حرکت کنم . همین که وارد اتاق شدم به سمت تختم پرواز کردم و بدون اینکه لباسام رو دربیارم روی تختم دراز کشیدم

جیمین : جونگکوکاااا ، انگار خیلی خیلی خسته ای .

جونگکوک : هیونگ میبینی که ، انقدر خستم که بدون عوض کردن لباسام خوابیدم

تهیونگ : هیونگ ، نمیدونم دقیقا یادت هست سال قبل خستگی کشیدی یا نه ولی ما دقیقا تا مرز بیهوشی داریم میریم

جیمین : خب ، پس اول لباساتونو عوض کنین بعد برین بخوابین هم اتاقی های بیهوش

جونگکوک : هیووووونگ

جیمین : چیه ؟ نکنه توقع داری تهیونگ بیاد برات عوض کنه

با این حرف هیونگ مثل میخ از جا پریدم

جونگکوک و تهیونگ : نههههه اصلا

جیمین هیونگ یه نیشخند زد و مشغول جمع و جور کردن میز تحریر توی اتاق شد . من و تهیونگ هم به سرعت برق لباسامون رو عوض کردیم و روی تختمون خوابیدیم
احساس کردم جیمین هیونگ داره چیزی میگه ولی من چیزی نتونستم بشنوم . چون بیداریم جاش رو به خواب داده بود

دیدگاه جیمین :

داشتم وسایل روی میز رو مرتب میکردم .

جیمین : چی فکر کردین شما ها ؟ الکی نیست که ؛ توی این چند ماه خوب شناختمتون...

روم رو به سمتشون برگردونم و بهشون نگاهی انداختم . هردوتاشون خواب بودن . جمله ناتمومم رو کامل کردم

جیمین : کوچولو های عاشق ...

۱ هفته بعد :

دیدگاه تهیونگ :

جیمین : تهیووونگ بلند شو وسایلت رو بردار باید بریم

چشم هام رو به زور باز کردم . نور تابیده شده از پنجره به چشمام خورد و باعث شد اشک توی چشم هام جمع بشه .

جونگکوک : جیمین هیونگ گمونم تهیونگ داره خواب هفت پادشاه میبینه . حالا حالا ها نمیخواد پاشه .

جیمین : ولی باید بیاد یا نه

کجا باید برم ؟ مگه باید جایی میرفتم ؟ یکم تا مغزم اطلاعات رو انالیز کنه طول کشید . با یادآوری اینکه امروز قراره به اون کمپ جنگلی بریم سریع از روی تختم بلند شدم . میخواستم ببینم ساعت چنده ولی بخاطر اینکه چند دقیقه پیش اشک توی چشم هام جمع شده بود دیدم تار شده بود .

تهیونگ : ساعت چنده ؟

جیمین : نیم ساعت بیشتر وقت نداری . بهتره سریع اماده بشی وگرنه باید یک هفته اینجا از تنهایی بپوسی