013

218 18 0
                                    

[ CHOI LIA'S ]

"An-"

Naputol ang sasabihin ko nang tumawa siya ng malakas. I watched how she laughed holding her stomach with wide eyes and a fast beating heart.

"J-Joke lang!" tsaka tumawa. "'To naman! You should see your f-face!" at lalo pang natawa.

Pinamulahan ako ng pisngi. I glared at her. "Punyeta ka! Umuwi ka na!" atsaka pinaghahampas siya. Sinalo niya ang mga hampas ko pero patuloy pa rin siya sa pagtawa dahilan para mas lalong mag-init ang dugo ko.

"Damn you!" mura ko pa habang patuloy siya sa pagtawa.

Maya-maya pa ay nasalo niya ang dalawang kamay ko at ibinaba iyon, tumatawa pa rin konti pero patigil na. Ngumuso ako nang wala na akong magawa dahil hawak-hawak niya na ang dalawa kong kamay.

"I'm sorry. Napakaseryoso mo kasi," sabi niyang tatawa-tawa pa rin.

Sinamaan ko siya ng tingin. "Then go home if you're freaking bored of me! I didn't ask you to come here anyway!" singhal ko.

Natawa siya pero tumigil na rin. "Hindi ka boring, okay? You're just too serious," usal niya at dahan-dahang binitawan ang dalawa kong kamay.

"I'm serious all the damn time! You should get use to it if you're planning to be around me for a while," usal ko at inirapan siya.

Umalis ako sa harapan niya at tinungo ang bintana kong nakabukas. Sinara ko 'yon dahil ang lamig na ng hanging pumapasok. My eyebrows shot up when I saw Ryujin comfortably lying under the covers of my bed.

"Why are you on my bed?" nakataas ang kanang kilay na tanong ko.

Nagtago siya ilalim ng kumot ko dahil sa tanong ko. Nakikipaglaro pa yata. Umirap ako at hinila ang kumot paalis sakaniya pero agad niya ring hinila 'yon. Naghilaan kami ng ilang segundo.

"Fine!" singhal ko nang mapagod bago binitiwan ang kumot ko. She was so strong, I hate it.

"I'm going to sleep here," she said as she peep outside of my blanket, grinning.

"Sleepover? On a Thursday? Seriously, Shin Ryujin?" tanong ko, nakapamewang.

"Yes, why, Choi Jisu?" sagot nito, nang-aasar.

I glared at her. "May pasok pa tayo bukas," I stated the obvious.

She shrugged. "So? It's a Friday. We could even skip it if you want," sagot niya, nakangisi.

Umiling ako agad. "Hell no. I ain't skipping anything."

"Okay! Just let me sleep here," nangingiting sabi pa niya.

I sighed. Wala na akong choice. Nakahiga na siya at mukhang wala nang balak umalis kahit na ano pang gawin ko. And it's already late, it'd be rude if I kick her out of the house baka may mangyari pa sakaniya kapag ginawa ko 'yon.

Goddamn it, Julia. I know you want her here. Magrarason ka pa! Tss.

"Nagpaalam ka ba sa parents mo?" I asked.

TRY . jinliaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon