019

243 22 2
                                    

[ SHIN RYUJIN'S ]

"C-Can I hug you?"

Halos manigas ako nang marinig 'yon. I didn't expect her to ask that bold question. Akala ko ay panonoorin niya lang ako buong magdamag. It's not that I mind her watching me. I like it when her attention's always on me, to be honest. She's only the girl who gives all of her attention to me. Not even Yeji.

I get small butterflies in my stomach whenever I see how her eyes shines while she's attentively listening to me blabber about nonsense stuff. I get small butterflies in my stomach whenever I see how her mood changes after seeing me. Kahit ano pang deny ko, alam ko sa sarili kong gustong-gusto ko ang mga pinaparamdam niya. But I'm scared. Pakiramdam ko ay nagloloko ako kay Yeji. It feels like I'm cheating when I am really not. Ang bilis. I still love Yeji, alright. But I can't deny the fact that Lia is worth risking everything for, too.

I snapped out of my thoughts when I heard her move beside me. Naalala kong may tinatanong nga pala siya kaya dahan-dahan akong tumango kahit na nagdadalawang-isip pa ako.

I sensed her smile. Tuluyan akong nanigas nang maramdaman ang mga payat niyang kamay sa tagiliran ko. Lalo pang uminit ang mga pisngi ko nang maramdamang isiksik niya ang mukha niya sa leeg ko, inamoy-amoy pa 'yon. I was blushing because of embarassment. Amoy kape pa ako!

God, Ryujin. Buti naisipan mong maligo ng maaga kanina! Kundi nakakahiya ka!

I tried calming myself down. I managed to calm my crazy beating heart when she stopped smelling my neck. Ngunit nanatili ang mukha niya doon. I took a deep breath before writing again, hinayaan lang siyang gano'n.

Her hug's warm, just exactly what I need right after an exhausting day. Nagpunta ako dito sakaniya dahil alam kong siya lang ang makakaalis ng inis at lungkot na nararamdaman ko. Mom and Dad went home early today, akala ko ay mag-eearly dinner kami like the old times but I was wrong when I heard them shouting at each other the exact moment they got inside the house.

They were fighting about our business, again. I was used to it kaya hinayaan ko lang sila at ginawa nalang ang mga activities ko. I just couldn't take it when I heard my Dad shouting my Mom's new affair with God knows who that man is. 

Akala ko ay tumigil na siya noon pa. But after hearing my Dad's cry, I can't. Dad's a very busy man so I somehow understand why their marriage is slowly falling apart. Ang hindi ko lang maintindihan ay ang panlalalaki ng Nanay ko. She could just file a divorce! Mas madali pa sakaniya iyon. I just can't stand hearing my Father silently cry in his office room everytime na nalalaman niya ang tungkol sa mga panibagong lalaki ni Mama.

That was the reason why I grabbed my things and went out of that freaking mansion. Buti nalang ay meron si Lia na matatakbuhan ko. She's the only one who can calm me down right now after everyone turned their backs on me.

I was calm the whole time I was writing. Lalo pa akong nakapag-focus sa sinusulat ko. I chuckled when I heard Lia's tiny snore in my ear.

Nakatulog siya doon pero ang higpit pa rin ng yakap sa'kin. Ngumiti ako at umiling. Binitiwan ko ang ballpen ko at dahan-dahang inalis ang yakap niya sa'kin. She groaned but stayed sleeping. She's a heavy sleeper, I see.

I carried her in my arms, bride style. Hinarap ko ang higaan niya at dahan-dahan siyang inihiga doon. I sighed in relief when she didn't woke up. Ngumiti pa ako nang makita kung paano niya niyakap ang unan niya. Umiling ako at nangingiting bumalik sa upuan ko, handa nang tapusin ang dalawa pang natitirang written activity na meron ako.

TRY . jinliaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon