OXYGEN

XXX

Why do I feel like suffocating whenever you touch me? I cannot breathe.

***

Dalawang araw ang itinagal ng pagiimbestiga sa nangyaring sunog sa mga green houses. Napatunayan na galing sa isang short circuit ang pinagmulan nito at walang taong involve kahit na sino. Pero kahit si Darcy ay hindi naniniwala na ganoon nga ang nangyari. She told me that the wirings of the electricity there are pefectly placed. Baka mayroon talagang tao sa likod nito at pinalabas lang na short circuit ang nangyari.

Sa dalawang araw na iyon hindi kami nakalabas ng building namin. Ako naman ay palagi sa opisina ni Doctor Elliot para sa paggawa ko ng drafts ng invention ko. Sobrang awkward nga lang minsan kasi tuwing nakikita ko siya at tuwing lumalapit siya sa akin, naaalala ko 'yong pagsayaw naming dalawa kahit walang music.

I can still feel his hands on my waist at hanggang ngayon hindi ako nilulubayan ng pangyayaring iyon. It's hunting me everywhere.

"I don't think these materials are available in the market. Usually ang naroon ay mga malalaki at karaniwang nagagamit. These materials are being made manually."

I looked at Doctor Elliot and placed the book on his table.

Ipinakita ko kasi sa kanya ang drafts ng mga materials na gagamitin at lahat ng iyon ay sobrang maliliit dahil ang device na iyon ay ipapasok sa katawan ng tao.

"I still don't have much knowledge about this, doc. I mean, alam ko ang mga materials na gagamitin pero hindi ako marunong gumawa ng ganito, manually. I still need lots of things to learn before I could make this on my own," sagot ko sa kanya.

He placed the papers on his table at pinaglaruan ang kanyang labi. I can sense that he's thinking something pero hindi ko mawari kung ano ito. But then after he laid his eyes on me, nagkaroon kaagad ako ng ideya.

"I'll make the materials."

Umuwang ang labi ko matapos marinig iyon sa kanya. I was expecting him to say that! Pero hindi ko alam na sasabihin niya talaga!

"Y-you what?"

"I said, I'll make the materials. It would be e---"

"No, doc! I mean, I cannot let you do it. This is my invention! it should be me who's striving to build it!" putol ko sa sasabihin niya.

"But you still cannot do it anyway. It would be very hard for you because you still lack of knowledge about this. Isipin mo nalang na ikaw ang gumawa, or maybe you could help me with it para mapanatag ang loob mo."

Mabilis akong umiling. Hindi pwede. Kahit sabihin pa nating tumulong ako, it still cannot deny the fact na siya ang gumawa at hindi ako. He wants to help, I get it. Pero hindi pwede kasi bawal iyon at ayokong mapahamak siya dahil lang sa akin.

"No doc, I'll find a way. I still have months for this, so I can still learn and do it on my own." tiningnan ko siya ng maariin para ipahiwatig na hindi niya mababago ang desisyon ko.

"I am your mentor, Cora. Dadaan parin sa akin ang gagawin mo." he reminded me and rested on his chair.

Dadaan naman talaga sa kanya ang gagawin ko kasi mentor ko siya. He will still guide me in building my invention, and he must know all my plans dahil gagawan niya rin ito ng report. Pero gusto kong patunayan sa kanya na kaya ko at kakayanin ko.

"Do you have plan B?" he suddenly asked.

Tumango ako.

"If this invention failed, gagawin ko ang suggestion mo tungkol sa ulan dito sa Verdel Acres. So, I'll be working for two inventions para may back-up plan ako," sagot ko sa kanya.