OXYGEN

VI

The trick is to keep breathing.

-anonymous

***

Mariin nila akong tinitigang dalawa. Herriene is a bit curious while Xylex is bored. Naka-sandal lang sila sa mesa habang pabalik-balik ang tingin nila sa 'kin. I gathered them both dahil meron akong gustong sabihin sa kanila. I've been planning this for the past days now, gustong-gusto ko nang malaman nila.

"Okay, Cora. Kung ano man 'yang sasabihin mo. You should spill it out now. Marami pa akong aasikasuhin sa kwarto ko," Walang emosyon na saad ni Xylex.

"I think it is really important. Bihira lang magpa-tawag sa atin si Cora, Ate Xy." Saad naman ni Herriene at ngumiti sa 'kin.

"Oy, ano na? Dinner na maya-maya, Cora. We should be doing the chores now." Halatang bagot na bagot na si Xylex.

I heaved a sigh at tinitigan silang dalawa.

"Before I spill out my concern, just please, please do not be mad after hearing this." Sumandal si Xylex sa upuan habang si Herriene naman ay inilapit ang ulo niya sa 'kin.

"Ano ba 'yun, Cora?" Asked Herriene.

Hinawakan ko ang kamay niya at pinisil-pisil ito.

"I'll be going to the recruiting day tomorrow."

I gathered all my guts to say these words in front of them. And I thought that they would go hysterical and angry if I say these words. Pero, walang emosyon ang lumabas sa mga mukha at mata nila. They stared at me blankly.

"Hindi 'to ang tamang oras para sa jokes mo, Cora," Saad ni Xylex at mabilis na tumayo.

"I'm not joking, Xy!" Tugon ko rin habang naka-yuko.

"Then, you're not going. And I'm not joking either." Tuluyan siyang umalis sa harap ko at tumalikod.

"Xylex! This is not just for me. I'm doing this for all of us. Please! I badly want to go. I want to save you, us." I coudn't hold my emotion anymore. I need to pursue her.

"No one's leaving this house, Cora! Not you, not Herriene, no one!" Lumapit siya sa sink at sinimulan na ang ginagawang pagluluto.

"Xylex, I need to do this. This is my choice! I respect you a lot kaya nagpapa-alam ako. Please, just please let me go tomorrow. Gusto kong ipa-mukha sa kanila na mali ang ginagawa nila," matigas na sabi ko.

Huminto ang kanyang paghihiwa ng mga gulay at lumingon sa 'kin. Her eyes are teary and any minute from now, maaari siyang maiyak ng tuluyan.

"Tapos ano? Huh? Cora? Pagkatapos mong maipa-mukha sa kanila na mali sila, anong mangyayari? May magbabago ba? Susundin ka ba nila? Hindi! Cora walang maniniwala sayo! Kahit magbuhay kapa ng patay o kahit mamatay kaman sa harap nila, wala silang gagawin. Please wake up and get back to your senses!"

"I've been planning since then. Ito na 'yun, Xy. I have a feeling na magiging successful itong gagawin ko. Please allow me. I won't disappoint you and Herriene." Sumandal ako sa mesa at pinahid ang luhang lumabas sa mata ko.

"If you really don't want us to become disappointed towards you, then stay and don't fucking leave this house." May diin sa bawat bigkas niya ng salita kaya tuluyan na akong umiyak.

Herriene is right beside me. Hindi siya umiimik pero ramdam ko siya. Sobrang bihira lang kaming mag-away na tatlo kaya alam kong maninibago nanaman si Herriene. Kapag meron kaming hindi pagkaka-unawaan, dinadaan lang namin sa usapan. We were like sisters for pete's sake. Kaya ang nararamdaman ng isa ay mararamdaman din ng dalawa.