Spaces In Between [BoyxBoy/BL] #wattys2020

Chapter 2

• • •

First day

Nakaramdam ako nang kaba at excitement habang nakatayo sa harapan ng paaralan nila Grant, kung saan na ako mag-aaral simula ngayon. Hindi ko kasama si Grant dahil maaga siyang umalis kaysa sa 'kin. Parte siguro iyon ng pagiging President niya.

Nakisabay na ako sa mga estudyanteng pumapasok. I managed to observe them while walking. Some of them were walking by twos or with their group of friends. Habang ang iba ay naglalakad mag isa, katulad ko. Ang pagkakaiba lang, bago ako at sila, matagal na rito.

Natigil ako sa pagmamasid ng mapansing kaunti na lang ang mga pumapasok. Doon ko lang napagtanto na nagsayang ako ng halos labing limang minuto sa pagtitingin. I walked faster than the usual while searching for my room. I have my schedule, but I don't know where my room is.

Pinagkumpara namin ni Grant ang schedule namin at may iilan na hindi kami magkasama, kabilang itong unang klase.

Tumingin ako sa paligid at huminto ng may makitang lalaking naglalakad mag isa. His hair first attracts me. He have a long blue-ish gray hair-- naka top knot iyon. Ang ilang hibla ng buhok niya ay hindi sadyang nahuhulog. He has a serious face while wearing a headphone.

I went to him and decided to ask him. 

"Excuse me," pagkuha ko sa atensiyon niya.

Inalis niya ang headphone niya ng makita ako.

"Do you know where this room is?" Ipinakita ko sa kaniya ang schedule ko.

Saglit siyang tumango. "We're in the same class."

"Really?" Napangiti ako ng malaki sa sinabi niya. "Can I come with you?" Excited na sabi ko.

Saglit niya akong tinignan bago pinagtaasan ng kilay. "I haven't seen you before."

"New student," nakangiting sagot ko sa kaniya habang tumatango.

I can't suppress my happiness knowing that we're in the same class. Hindi na ako maliligaw kakahanap.

"Tara."

Sinundan ko siya nang mag-umpisa na siyang maglakad.

"How come you chose to study here?" Tanong niya habang nakatingin sa dinadaanan namin.

"Uh. Actually, my mom chose it. Pagkatapos kong makick out sa dati kong school," ngiwing amin ko.

"How come?"

"Napasali sa away," kibit balikat na sagot ko. "Ikaw?"

"I passed the entrance exam so..." he shrugged.

"Hindi naman ba boring?" Tanong ko nang tumahimik ulit. "You know, all boys. No girls," dugtong ko.

I looked at him when he laughed.

"One look and I knew that you're one of those whom they call 'playboy'," napangisi ako sa sinabi niya.

"Well, sort of. Medyo nakakalungkot lang isipin na mabuburo ako dito," pabirong sabi ko.

"I don't think so."

Napatingin ako sa kaniya. Tumawa siya bago sumagot. "Don't worry. You can still apply that 'playboy' thing here," makahulugang sabi niya.

Napangunot ang noo ko. Akala ko ba walang mga girl student dito?

"Paano? Wala namang mga babae dito," nagtaka ako ng napangisi siya at nailing.

"Naive." Napatango-tango siya. "It's not all about girls."

Magtatanong pa sana ako pero itinuro niya sa akin ang isang room sa gilid namin. Looks like we're already here.