Chapter 25

38 8 0
                                    

Chapter 25

“You belong to an awesome family.”

Sa sasakyan ay tahimik lang ako habang nakikinig sa mga kasamahan. Nasa gitnang bahagi ako nakaupo, sa likod ay naroon si kuya Artur at isa pang lalaki. Sa driver seat naman ay si kuya Simon na nakikipagkwentuhan sa driver.

“Kumusta si Daniel, nahanap mo?”

That question from the driver made my face rose, my eyes instantly met kuya Simon's. He cleared his throat. Kuya Artur made a whistle sound that made the other man laugh. Nakita kong pasimpleng sinuntok ni kuya Simon ang driver na natawa na lang din.

“Baka nauna na iyon doon. Alam mo naman...” makabuluhang turan ng isa pang lalaki.

Muli akong tinapunan ng tingin ni kuya. This time he looks more concern for something. I smiled at him.

Something is going on.

“Alam n'ya ang kaniyang ginagawa. Pinag-usapan na namin 'to.”

“Hindi s'ya nakikinig sa 'yo, Simon. Kilala mo 'yon.”

“Whatever.”

Gulong-gulo ako habang nasa biyahe. They keep on talking about so many things which is foreign to me, I technically don't understand. Sinulyapan ko ang pambisig na relo, it's four already medyo mahabang b'yahe pala ito. I wonder where we are now but I'm too tired to ask.

Inihilig ko ang aking ulo sa upuan saka mariin kong ipinikit ang aking mga mata.

I wanna see Daniel.

I wanna see him again.

Hanggang sa bumigat ang talukap ng aking mga mata iyon ang paulit-ulit na tumatakbo sa aking isip.

“Keliandra.. Keliandra.” Marahang tapik sa aking braso ang nagpagising sa akin. Si kuya Simon iyon. “We're here.”

Maingat akong bumangon at inalalayan niya ako. I my nape hurts a little so I slightly massage it.

“Nangalay ka?”

“Konti lang. Amm, bababa na ba tayo?” tanong ko nang mapansin na nasa loob parin ang driver pati na si kuya Artur at ang isa pang lalaki.

“Bababa na tayo.”

“He's inside, Simon.” I felt like the driver was stopping my brother but Simon looks like he doesn't care at all.

Who's he?

“Arturo lead the way and you wait here Yael.” Ma-awtoridad na utos ni kuya Simon sa driver.

“Okay.” Tanging sagot nito.

Awe was written all over my face. The house looks elegant though it's not that big. I was just captivated by the glittering light bulbs hanging perfectly on the outside.

Si kuya Artur ang nasa unahan habang may kausap sa kan'yang cellphone. Sa likod ko naman ay si kuya Simon na pasipol-sipol pa. These men were unbelievable!

“We're here!” Anunsyo ni kuya Artur na nagpalingon sa ilang pares ng mga mata.

Agad kong inilibot ang sariling mata sa isiping makikita ko roon ang pakay ko pero wala sa kahit sinong naroon ang mukhang Benedicto. Though I haven't seen him I guess he doesn't have a young face as these people, I was thinking him as an old man with hard wrinkled face, gray hair and totally a grumpy old hag with a pair of short red horn.

Isang lalaking ang kaagad sumalubong sa amin, he's holding a ball with a lopsided grin on his face. “For whom? You got only one for tonight?”

Isang sapok ang natamo niya galing kay kuya Simon pagkatapos noon. Kuya Artur made a disappointed tsked. While the rest of them laugh.

Painted Memories (ISLA SERINO SERIES #1)  COMPLETED Where stories live. Discover now