Chapter 34

61 6 0
                                    

Chapter 34

“Sabihin mo na sa akin habang maaga pa, habang kaya pa. Baka magawan pa natin 'to ng paraan.”

Kanina pa walang dumadating na balita sa amin. Panay ang tawag ni Hale sa kung kani-kanino pero walang sumasagot at alam kong katulad ko'y nag-aalala rin siya.

Marahas s'yang naupo sa katapat ko subalit nang magtama ang aming mga mata ay lumamlam ang sa kan'ya.

“Are you okay?” She asked worriedly.

When I didn't answer, she took her phone on the table and shows me a picture.

Kung hindi ako nagkakamali ay sa presinto iyon. She swiped it twice, iyon naman ay hospital beds na puno ng mga taong duguan.

“Isa sa mga ito ang nagngangalang Bartolomeo kasama ang humigit sa dalawampung kalalakihan. Apat roon ay mula sa agency,” sumama ang mukha nito. “Paano nila nagawang kalabanin ang agency? Simon will surely sue them.”

I was not listening to her the whole time she's talking. I'm not interested with those people. I just want to know how's Isan. Kung nasaan siya at kung buhay pa ba ito.

Anong gagawin ko ngayon?

Now, it's me who wants to find you. Who wants to protect you and hide you away. But unlike you I am weak, I have no ways. All I can do is to wait for you, ni hindi kita kayang ipagtanggol. Nasaan ang pagmamahal ko roon, Isan?

“...and Daniel is nowhere to be seen. Alam kong nag-aalala ka pero nasisiguro kong masama ang lagay ni Daniel base sa kan'yang boses nang tumawag sa iyo kanina. I'm just waiting for another update but Saint are not answering my calls. Tumutulong na rin sa paghahanap sina tito Arman, tito Pablo and daddy.”

Gabi na. Iyon ang ngayon ay bumabagabag sa akin. Maya't-maya ang sulyap ko sa orasan habang hindi ako mapakali sa kinauupuan ko.

“Ma'am Hale, kumain na po muna kayo...”

“Hindi na muna manang. May hinihintay pa ka—”

“Ma'am Hale!”

Sabay-sabay kaming napalingon sa humahangos na si Damian, Hale's personal bodyguard.

“Si sir Daniel—”

But before he even finish his sentence I already managed to run towards the direction his thumb's pointing.

Lumakas ang kabog ng puso ko habang tumatakbo ako palabas, guards were trying to block my way but no, nothing can stop me now. I have to see Isan, I need to see him.

I pushed the door harshly with my palms and the moment I witnessed what's happening outside, my hand flew to my mouth as I cried. Awa, sakit at lungkot ang namayani sa dibdib ko. My poor Isan.

Guards are pointing their guns on Isan's head dropped on the ground. He's kneeling, blood stained all over his body, murmuring something.

Nanghihina akong naglakad patungo sa kan'ya.

Please, Isan. You've been into stormy afternoon and now there's a moon above. Please, look at me.

“L-let m-me see h-her.”

“Isan..” I stepped closer.

“How dare you to point your guns on him?!” Baling ko sa mga gwardya.

Mabilis silang nag-atrasan, they returned their guns on its place before disappearing from my sight.

“Isan..” I called for him again.

“Damian, call Dr. Ruidera. Now!” I heard Hale's voice ordering around but I am more focused to the man kneeling in front of me. I mimicked his position, lumuhod ako at marahang sinapo ang mukha n'ya. Maingat ko itong inangat at nang magtama ang aming mga mata, muling kumawala ang mga luha ko. Bruises are scattered around his face but his eyes were smiling since it met mine. My eyes dropped to his pale and dry lips then it slowly curved into small smile.

Painted Memories (ISLA SERINO SERIES #1)  COMPLETED Where stories live. Discover now