Painted Memories (ISLA SERINO SERIES #1) COMPLETED

Chapter 39

Chapter 39

“Napangiti ako. Tuluyan nang napawi ang pagod na matagal kong tinitiis.”

It's not impossible that most of the people here knows what's happened between me and Isan. Base on their expressions earlier, and I knew for sure there was a touch of judgements in their eyes without them realizing it. Tingin pa lang huli ko na ang mga tanong na nasa isip nila.

We're actually done.

He's right, though. Even we don't have proper closure, we already ended everything between us. We're really done.

But why does it have to be this painful?

Lalo pa't nakikita kitang tumatawa na parang wala lang nangyari.

I should be happy for him, I told myself. Nakita kong nasaktan siya noong araw pinili kong iwan siya roon, his tears was enough to proved me that he's hurting. Mahal n'ya ako and I love him also that I wanted to let my feelings fade just to make sure I won't end up destroying a family, his family. That's the only sacrifice I could do to him.

Kung masaya ka na Isan, masaya ako para sa 'yo.

“Now, let's move on to the next pair. Ang noon pa man ay ipinagmamalaki na ng HFA dahil sa kanilang natatanging husay at kakaibang dating sa entablado...” Iyon pa lang ay malakas na ang hiyawan na pumupuno sa buong lugar, kahit pa ang mga junior namin noon at ilang baguhan ay nakikitukso na rin.

“Para po sa inyong kaalaman, wala pong nangyaring practice dahil biglaan po ang mga kaganapan.”

Nagtawanan ang mga kasamahan namin sa mesa, si Lawrence na hatalang kinakabahan din katulad ko ay nakitawa na rin.

“Parang kinakabahan ka?” Umusod ako ng konti para makabulong kay Lawrence.

“A bit.” Bulong niya pabalik. Pabiro kong hinampas ang braso n'ya.

“Dati ikaw ang nagtatanong sa akin ng gano'n, ngayon ikaw naman ang kinakabahan. Kalma, baka mapahiya tayo mamaya.” I chuckled before reaching out for a glass of water.

“Everyone, Lawrence Mc Sarion and Keliandra Monti Señor!”

The crowd was clapping when Lawrence stood up and asked for my hand. Sabay kaming naglakad patungo sa gitna.

Kung hindi pa ako pinilit ni Sir Patrick at Ma'am Cho ay hindi talaga ako sasayaw. Ngayon naman ay bigla akong na-excite, ilang taon na mula noong huli kaming nagsayaw ni Lawrence, ano kayang mangyayari sa gagawin namin?

Wala talaga 'tong practice kaya siguro naman ay maiintindihan nila iyon kung magkakamali kami.

“So, kumusta kayong dalawa?” The emcee asked, Lawrence answered first.

“Kinakabahan ako.”

“Kinakabahan si Sarion. Dahil ba hindi kayo prepared o dahil makakasayaw mo muli ang iyong ultimate crush noon?” May panunuksong tanong nang emcee.

Humalakhak si Lawrence saka ako sinulyapan. “Both!”

“Ikaw naman miss Kels, kumusta ka?”

“I love you, Keliandra!” Isang malakas na boses ang umalingawngaw sa buong lugar na naghatid ng malakas na sigawan at tuksuhan. Habang hinahanap nang ilan kung sino 'yong sumigaw, natawa na lang ako. Nasa may parteng likuran kasi iyon at madilim kaya hindi ko rin makita kung sino.

Samantalang nahagip ko ang pwesto ni Isan sa bandang gitna, katabi niya si sir Patrick at ang dati naming president na si Kuya David. Seryosong nakatutok ang mga mata sa akin, magka-krus ang mga braso habang prenteng nakahilig sa kinauupuan.