The Legendary Twins (Book 2) COMPLETED

Epilogue

A/N: This chapter is dedicated to all of you❤️ Thank you for reading this story❤️🤗

—

Third Person's Pov

"Ewww! Mommy she's sooo bruutttee!" Reklamo ng isang batang babae habang magkasalubong ang kilay at sumimangot na.

"Noo! She's so cool kaya!" Depensa naman ng batang lalaki.

"What's cool with that? Its so kadiri kaya!"

"You're so maarte talaga!"

A girl chuckled at them, ginulo nito ang buhok ng dalawang bata. Napapagitnaan siya ng mga ito habang nakaupo sa kama.

"Enough, Skyler and Crystal or do you want me to countinue the story?" Pagsasaway niya sa dalawang batang katabi niya.

Skyler is a guy while Crystal is a girl. Lumiwanag naman ang mukha ni Skyler at tumango tango, habang si Crystal naman ay hindi sumagot. Malamang ay ayaw na niya malaman ang susunod na sasabihin ng mommy niya dahil naiisip niya ang sinabi nito kanina.

"You don't want to know, Crystal?" Pagtatanong nito sa kanyang anak. Umiling siya at pinagkrus ang mga braso.

"No!"

Napailing at napangiti na lang ang kanyang nanay. Talagang may pinag-manahan. Aniya sa isip.

"Okay then. I will still continue." She said while grinning to them lalo na kay Skyler na naghihintay ng susunod na kwento.

"After the chaos, everything went back to normal. Those smiles from mages, laugh, jokes and love can see in their faces. They start all over again like nothing happened. They become more stronger, their relationship is unbreakable, no one can tear them a part anymore. The Royalties helped their people from building new home for those mages who doesn't have shelter, their business like in the field, stores and such. After that, nagkaroon sila ng salo-salo sa kaharian ng hari at reyna ng WhiteLand. All of them are invited. With that," tiningnan niya ang dalawang batang nasa tabi na niya. Unti-unting pumikit ang mga mata nangangahulugang makakatulog na sila. She smiled.

"With that...they lived happily together."

Kinumutan niya ang mga ito at hinalikan sa mga noo. She bid them good night before went out like she always do. Nagtungo na ito sa sariling silid at nahiga na rin. She tried to fell asleep pero kahit isang minuto ay hindi siya dinatnan ng antok. So she stood up and went outside the room at nagpunta sa veranda.

Bumungad sakanya ang malamig na hangin, hindi niya alintana ang malamig na hangin bagkus iniisip niya na niyayakap siya nito. Napatingin siya sa kalangitan, bilog na bilog ang buwan, maliwanag ito at madaming bitwin sa langit. Iniangat niya ang kanyang kamay at parang inaabot ang mga bitwin. Kasabay nun ay ang mga luhang kay tagal ng pinipigilan.

"Sky..." she mumbled. She closed her eyes and let those memories back.

"Die."

Pagkasabi niya ng isang salitang nakapagbigay kilabot sa lahat ay unti-unting sumigaw sa sakit ang dyosa. Eto ang gusto niya, ang tuluyan ng mawala sa mundo ang dyosa ng kadiliman at kailanman ay hinding-hindi na siya makakabalik pa kahit sino ang magtawag sakanya. It's more like a curse that she enchat.

Bago pa tuluyang maglaho ang dyosa ay may tumawag sakanyang pangalan. Isang malambing na boses kaya nabitawan niya ang dyosa.

"Ashley..."

Lahat sila ay nagulat sa nakita, sa nasaksihan. Napatulala ito sakanya habang palapit naman ito ng palapit dito. Lahat sila ay parang nakakita ng multo. At nang matauhan sila ay lahat sila yumuko upang magbigay galang sa babaeng nasa harapan nila.