affection | jily

3.7

Biraz daha rahatlamış hissettiğimde aşağı inmiş ve oyun oynamıştık. Çocuklar gittiğinde evin bu kadar sessiz olması çok sinir bozucuydu.

Petunia üniversiteye bu sene başlamıştı ve erkenden gidip şehre alışmaya çalışıyordu.

Annem ve babamı arayıp telesekterin sesini duyduğumda gözlerimi devirdim. Bu gecede yalnızdım yani.

Güneş daha yeni batmaya başlamıştı dışarı çıksam bir şey olmazdı. Kot solopetimin içine beyaz bir tişört giyip saçlarımı at kuyruğu yaptım.

Sahile gidebilirdim.

Anahtar telefon ve kulaklarımı aldıktan sonra vazonun altından ne olur ne olmaz diye para almış ve çıkmışım.

Sahile geldiğimde gelen tuzlu su kokusunu içime çektim. İstemsizce rahatlıyordum. Etrafta çok insan olduğu için biraz dsha kayalıklara yürüdüm.

Kayalıklarda oturan birini görünce bunun dünkü çocuk olduğunu fark ettim. Yanaklarım ısınsada yanına doğru gittim. Yanına oturduğumda müzik dinliyordu. Denize doğru bakarken beni yanında görünce irkildi.

"Selam" diyerek gülümsediğimde buraya geldiğim için kendimi tokatlamak istiyordum.

"Oh...Selam" dediğinde kulaklıklarını çıkarmıştı. Kahverengi saçları anlına dökülüyordu. Uçları dalgalanmıştı. Dün gece olduğundan kahverengi olduğunu zannettiğim gözlerinin aslında ela olduğunu fark ettim.

Tamamıyla kahverengi olsada gözbebekleri içlere doğru yeşil kıvrımlar vardı. Çölde yetişen bir çiçek gibiydi.

"Ben Lily Evans" diyerek elimi uzattığımda gülerek elimi sıktı. Eli elimin üstünde durduğunda birbirine zıtlardı. Beyaz tenimin üstünde onun hafif kavruk teni duruyordu.

"İsmin?" dediğimde "Sana ismimi söyleyemem" dediğinde kafasını aşağı indirmişti. Tuhaf bir şekilde ona güveniyordum ve ona okuduğum kitaptaki karakterin ismini koydum. "Tamam bende sana Felix derim." dediğimde kafasını kaldırdı. "Vadideki Zambak?" dediğinde kafamı salladım.

"Bende sana Henriette diye seslenirim o zaman" dediğinde gülmeye başladık.

.

karnım ağrıyo
bölüm kısa biliyorum ama atarım yeni bölüm
oyveyorumbekliyombb