INTO YOU - [COMPLETE]

Chapter 33

'Pst before you read it, pakinggan niyo muna yung song, yan ang magiging song nila sa mga ganitong sitwasyon hskskks dami knows ni author hahaha sabayan niyo nalang pwede niyo din i download para habang nag babasa kayo nasasabayan ng song.'

Romax Pov

I dial Kee's number, nang makarating ako sa tapat ng bahay ay duon nakita kong nasa sulok siya at nakayuko sa mga tuhod, nag-angat siya ng  ulo at nagpunas ng mga luha.

Papatakbong lumapit siya sa 'kin, she hugging  me hanggang sa tumigil ito sa pag-iyak. "Buang ka kasi." Bulong ko sa kanya, hinampas niya naman ako sa balikat. "Sama mo talaga!" patuloy pa din ang buhos ng kanyang luha kaya inabutan ko ito ng panyo.

"I'm broken bruised and in terrible pain, Romax." Hinagod ko ang kanyang likod para mapatigil siya sa pag-iyak ngunit patuloy pa din ang pagtulo ng kanyang luha. Tch! naramdaman ko basa na ang aking damit kaya bahagyang ko siyang nilayo.

"Walang mapapala iyang iyak mo Kee." Hindi ko alam kung pansin niya ba ang pag-irap ko sa kanya. Iyakin talaga to! "Still i wish i could see him again," Patuloy na saad niya. Katahimikan ang namamayi sa aming bago siya tumingin sa akin. "It's hurt's like hell Romax, akala ko hindi ganun kasakit na lokohin ka ng isang tao pero wala ng mas sasakit kung ang sariling pamilya mo may nilihim sayo." Pinunasan nito ang mukha at bahagyang natawa.

"Not, sad but empty." Ramdam kong hindi lang si Sejun ang problema niya kaya siya nagkakaganito, mga binibitiwang salita niya palang ay talagang lahat may meaning. "Adopted lang ako, Romax." Hindi na ako nagulat sa kanyang sinabi, hinatak ko siya para yakapin at pakalmahin.

Matagal ko nang alam na adopted siya ayaw kong pangunahan ang kanyang parent's. "Adopted lang ako!" Patuloy na sabi nito habang humihikbi, hinila ko naman siya papasok sa loob at pinaupo saka binigyan ng tubig.

I'm sorry Kee, hindi ko ginusto ang nanyayari sayo, talagang magbabayad ang amain mo sa lahat ng kasalanang ginawa niya!

"Romax, may mali ba sa akin?" Kumuha ako ng isang basong tubig at naupo sa kanyang harapan. "You can't be able to avoid being hurt Kee, walang mali sayo okay?" Umupo ako sa upuan at pinag-cross ang mga paa ganun din ag kamay at tinitigan siya, ngayon ko lang din napansin nakapantulog na siya. "I hate who i am Romax, i hate everything about me." Pinanood ko lang siyang patuloy na umiiyak, hinagis ko naman ang tissue na nasa tabi agad din naman nitong sinalo.

"Minsan lang ako magsalita Kee, Sometimes we need to be hurt bago tayo matauhan, accept the pain, walang mawawala kung adopted ka lang! you should be thank to them because they're here to take care of you." Napatahimik naman ito sa aking sinabi kaya humarap siya sa akin habang nag pupunas ng luha.

"Romax, how? ako ang nasaktan! hindi nila sinabi sa akin ng mas maaga." Hinayaan ko lang siyang sigawan ako at kusang kumalma. "I'm sorry, Romax." Nilagay nito ang palad sa kanyang mukha. "It's really hurting me, dumoble Romax, isa pa si Sejun niloko niya lang ako sabayan pa ng malaman kong adopted ako." Ilang beses ako bumuntong hininga habang naririnig ang paghikbi nito, pumikit ako sandali at nagmulat ng tingin sa kanya.

"No one wants to be hurt or played, but you have to go through a few losers before you find someone worth keeping. It hurts when people walk into your life and make you happy then walk out and leave you hurting." I said at her, natulala naman siya bago niya ako lapitan at yakapin. Hindi ko alama kung get's niya ba ang pinupunto ko about Sejun.

"Na nosebleed man ako pero thankful pa din ako sayo Romax, dahil andito ka sa tabi ko para magpayo." Bintukan ko siya at bahagyang natawa kami, hindi ko tuloy alam kung umiiyak pa ba siya sa lagay na yan.